Προφανώς το υπερτεχνικό death metal βρίσκεται σε έξαρση παραγωγικότητας με αλλεπάλληλες κυκλοφορίες από σχήματα που απαρτίζονται από εξωφρενικά καταρτισμένους μουσικούς.
Άλλη μια θεότρελη μπάντα που εγγυάται εγκεφαλικά συντρίμμια είναι και οι Archspire από τον Καναδά οι οποίοι έφτασαν στο τρίτο τους album, χωρίς να απομακρύνονται από το Meshuggahικό μονοπάτι που επέλεξαν.
Ο χαρακτήρας της μουσικής των Archspire είναι πολύ εύκολο να οριοθετηθεί. Αμιγώς σε math / djent πεδία οι πέντε αυτοί τύποι δεν κάνουν κάτι λιγότερο από το να εκθέτουν την εκτελεστική τους δεινότητα, δομώντας κομμάτια που κυρίως απευθύνονται σε ακροατές που θεωρούν τη μουσική κυρίως ως επιστήμη παρά ως τέχνη.
Δαιδαλώδες riffing, τεχνικό και brutal στη συντριπτική του πλειοψηφία, “πηγαδήσιο” growling από τον Oliver Rae Aleron και ακατάπαυστο σφυροκόπημα στο ρυθμικό τομέα. Υπάρχουν κάποιες δόσεις κλασσικής μελωδικότητας (ελάχιστα ψήγματα βέβαια) και διάσπαρτες ακουστικές παρεμβολές που παραπέμπουν άμεσα στους Animals as Leaders, στιγμές που αυτεπάγγελτα ορίζονται ως peak (ή bottom) σημεία μέσα στη ροή του album αλλά αυτό που κυριαρχεί είναι το φρενήρες άρρητο triggered drumming. Ο ορισμός της έννοιας “χάνεται το τόπι”.
Ο ήχος είναι ολοκάθαρος και κάποια κομμάτια όπως τα “Involuntary Doppelganger”, “Human Murmuration” ή τα “Remote Tumour Seeker” και “Relentless Mutation” που ακούγονται λίγο πιο συμβατικά είναι ικανά να σου αποσπάσουν την προσοχή αλλά εκεί που χάνει το “Relentless Mutation” (όπως και όλα σχεδόν τα ανάλογα εγχειρήματα) είναι στο αξιομνημόνευτο απόβαρό του, πολύ δύσκολα σου μένει κάτι στο νου.
Προφανώς στις τάξεις των λάτρεων της δυσκολίας οι Archspire θα απολαύσουν την ανάλογη εκτίμηση αλλά προσωπικά δεν μου λέει τίποτα αυτός ο ορυμαγδός συνδυασμένων ήχων. Αν γεννήθηκες με μια ταμπλατούρα στο χέρι ίσως να το απολαύσεις αλλά μην περιμένεις να ακούσεις ούτε μισή “ορθόδοξη” στιγμή. Και για να σου θέσω ένα ενδεικτικό “ζύγι” προτιμώ τη συνθετική άποψη των Arsis οι οποίοι μεν μπορεί να μην επιδεικνύουν τόσο την εκτελεστική τους δεινότητα, αν και ίδιας κλάσης μουσικοί, αλλά πράττουν το αυτονόητο, γράφουν ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ. Κάτι που οι Arhspire δεν κάνουν. Απάλευτο και για πολύ συγκεκριμένα μυαλά. Κυρίως τα πιο σαλταρισμένα εξ αυτών.
www.facebook.com/Archspireband
737 
