Δεν ξέρω τι σκατά παίζει φέτος αλλά βρίσκω τον εαυτό μου να κάνει review σε αρκετούς δίσκους από μπάντες που έκανα και πέρσι και γενικά δεν μας είχαν συνηθίσει σε τόσο συχνές κυκλοφορίες.
Μία τέτοια περίπτωση είναι το προσωπικό σχήμα του Sarke, κλασικά παρέα με τον συνεργό Nocturno Culto, που μετά το περσινό πολύ καλό “Bogefod” είπε να ξανακτυπήσει με το “Viige Urh”.
Πιο minimal συνθετικά αλλά πιστό στο Celtic Frost-ικό αργό και mid-tempo heavy/thrash/black με ατμοσφαιρικές αλλά και πιο rock πινελιές, το πέμπτο άλμπουμ των Νορβηγών ξεκινάει δυναμικά με το ομώνυμο κομμάτι αλλά κάπου κάνει μια μπυροκοιλιά στο “Dagger Entombed” που ακολουθεί, με το μοτίβο “σκαμπανέβασμα” να συνεχίζει και στον υπόλοιπο δίσκο.
Κομμάτια που αξίζουν υπάρχουν, όπως το “Upir” και το “Jutul” με τα όμορφα γυναικεία φωνητικά του, αλλά σε σχέση με το περσινό άλμπουμ, το “Viige Urh” χωρίς να είναι κακό κάπου χάνει σε συνοχή.
Καλό άλμπουμ λοιπόν, αλλά σίγουρα υστερεί κάπως σε σχέση με παλιότερες δουλειές τους. Ίσως για αυτό να φταίει ότι βιαστήκανε, όπως είπα και στην αρχή, και τα κομμάτια να ήθελαν λίγη παραπάνω δουλειά για να δέσει το γλυκό. Ακόμα και έτσι βέβαια, still a better love story than “Deep Calleth Upon Deep”.
696 
