Νέο δισκάκι από τους συμπαθέστατους Toothgrinder, οι οποίοι δίχως να αλλάζουν ρότα από το προηγούμενο, “Nocturnal Masquerade”, χαρίζουν μια ακόμη απολαυστική δουλειά.
Ακροβατώντας μεταξύ μελωδικού metalcore, mathcore κι ενίοτε μοντέρνου hardcore, το σχήμα εξακολουθεί να εστιάζει στην ήρεμη δύναμη που διέπει τις συνθέσεις, αποφεύγοντας τις φιοριτούρες και τους υπερτεχνικούς δηθενισμούς, δίνοντας έμφαση στο να βγουν προς τα έξω ευχάριστα κι εύπεπτα κομμάτια.
Ελαφρύ άκουσμα για τους σκληροπυρηνικούς, αλλά όχι τόσο ώστε να χαρακτηριστεί pop. Και τις κιθαριές του έχει, και τα ξεσπάσματά του, και τα απεγνωσμένα φωνητικά του, και τα catchy riff του, κι όλα. Το “Phantom Amour” έχει πρόγραμμα και δεν αποσκοπεί στο να σου αλλάξει τη ζωή. Θέλει να το ακούσεις και να γουστάρεις, κι οι Toothgrinder πετυχαίνουν ξανά τον στόχο τους.
Και παρότι, εκ πρώτης όψεως, ο δίσκος φαντάζει πολύ απλοϊκός, διαθέτει αρκετά στοιχεία που ελλοχεύουν, τα οποία βγαίνουν στην επιφάνεια ύστερα από κάθε ακρόαση. Ένα ακόμη ατού του album, ο εξαιρετικός συνδυασμός των μελωδικών γραμμών με των (τρόπον τινά) πιο heavy εκφάνσεων, ο οποίος βοηθάει στη δημιουργία της πρώτης καλής (και ισορροπημένης) καλής εντύπωσης.
Μια ακόμη καλή πρόταση από τους Toothgrinder, οι οποίοι βαδίζουν σε ένα πολύ καλό μονοπάτι, χτίζοντας με τους δικούς τους όμορφους ρυθμούς τη διακριτική τους παρακαταθήκη στη μουσική βιομηχανία.
611 
