Γνωστοί σε όλους πλέον οι Φιλανδοί Jess and the Ancient Ones, επιστρέφουν με το τρίτο άλμπουμ τους και όπως και οι περισσότεροι στην ευρύτερη σκηνή την οποία ανήκουν, με κάθε κυκλοφορία πάνε όλο και πιο πίσω με την μουσική χρονομηχανή τους.
Στο “The Horse…” εγκαταλείπουν τις όποιες stoner και πιο garage επιρροές τους και βουτάνε βαθιά στην ψυχεδελική pop και rock της δεκαετίας του 1960, και συγκεκριμένα εξερευνούν κυρίως την κουνελότρυπα των Jefferson Airplane με όλο το LSD και τα χαϊμαλιά που αυτό συνεπάγεται. Το ροκ του Υδροχόου που μας έχουν συνηθίσει γέρνει αισθητά πλέον προς hippie-xploitation, τα πλήκτρα πρωταγωνιστούν πλέον ξεκάθαρα και η Jess δίνει ρέστα με την χαρακτηριστική φωνή της ενώ οι συνθέσεις είναι πιο χορευτικές από ποτέ.
Μην σας ξεγελάει αυτό όμως, στιχουργικά ακόμα ξεφεύγουν από το λουλουδάτο συρφετό και μέσα στο πολύχρωμο μουσικό καλειδοσκόπιο τους κρύβεται ακόμα λίγο σκοτάδι, ισορροπώντας έτσι στην κόψη του ξυραφιού, εκεί ακριβώς που το peace and love προσκρούει καταστροφικά στο αναπόφευκτο helter skelter (μπλα μπλα, σκατά στον τάφο του, μπλα μπλα).
Πως συγκρίνεται η νέα μορφή τους με τον πιο rock προκάτοχο του, “Second Psychedelic Coming: The Aquarius Tapes”; Θετικά θα έλεγα, αν και προτιμώ ελαφρώς την προηγούμενη ενσάρκωση τους. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει κάτι, είναι καθαρά προσωπικό γούστο, αντικειμενικά μιλώντας η ποιότητα των κομματιών παραμένει άριστη και όσον αφορά τους οπαδούς πιο ψυχεδελικών pop μονοπατιών ίσως να μιλάμε για δίσκο της χρονιάς. Σπεύσατε λοιπόν οι ενδιαφερόμενοι, αρκεί να θυμάστε να μην παίρνετε τριπάκια από άγνωστους, μην ξεχνάτε πως τα προ πεντηκονταετίας καλοκαίρια της Αγάπης ήταν και καλοκαίρια των serial killers.
631 
