AKA “οι Soulfly των φτωχών”.
Θα προσπαθήσω να μη γίνω κακός και θα ξεκινήσω με το θετικό πως οι Ούγγροι Ektomorf του Zoltán Farkas είναι πολύ επίμονοι (αυτός τουλάχιστον που είναι ο μόνος που έχει μείνει σταθερός όλα αυτά τα χρόνια) και φτάνουν αισίως στον ενδέκατο δίσκο τους.
Το “Fury” δεν αλλάζει το ρου της ιστορίας, ούτε της δικής τους, ούτε της μουσικής και οι Ektomorf συνεχίζουν να έχουν εικόνισμα τον Max Cavalera και να το φιλούν κάθε φορά που πάνε για πρόβα. Οι μελωδίες, η γκρούβα, η φωνή είναι αυτό που θα περίμενε κανείς από έναν μέτριο προς καλό δίσκο των Soulfly, με αξιοπρεπή παραγωγή φυσικά, αφού ο κύριος Tue Madsen τους έχει αναλάβει εδώ και πάρα πολλά χρόνια και είναι σαν να λέμε το δωδέκατος παίχτης μιας ποδοσφαιρικής ομάδας.
Groove metal δεύτερης κατηγορίας για “νεομεταλλάδες” που έχουν μείνει στην προηγούμενη δεκαετία και περιμένουν τους Slipknot να κυκλοφορήσουν το “Iowa” (παλαιοημερογίτες και έτσι).
Στο σχολείο έκανα και γω κάτι ξεπατικοτούρες και ο δάσκαλος μου έλεγε πως είχα ταλέντο στη ζωγραφική. Τέχνη είναι και αυτό βέβαια, αλλά δεν νομίζω πως αξίζει κανείς να χαραμίζει πολύ χρόνο σε αυτήν σαν θεατής/ακροατής.
Αγαπημένο τραγούδι:…
Αυτά!
Υ.Γ. Μάλλον δεν τα κατάφερα…
823