Από την Ρώμη της γειτονικής Ιταλίας έρχονται οι Entropy Coding και ανοίγουν δισκογραφικό λογαριασμό με το πρώτο τους άλμπουμ, “Tales of the Moon”.
Σύμφωνα με την περιγραφή τους, ο δίσκος πραγματεύεται μια χαμένη αγάπη και τις δύσκολες ώρες υπό την επίδραση της έκλειψης. Εννιά μουσικές ιστορίες επεξεργάζονται την καλή και την κακή πλευρά και μεταφέρονται μέσα από τον ρομαντισμό των ορχηστρικών ήχων, με μια δόση progressive metal.
Η καρδιά αυτού του σχηματισμού μουσικών, αφού ουσιαστικά για κάτι τέτοιο πρόκειται και όχι για ένα τυπικό γκρουπ, είναι η πιανίστρια, κιμπορντίστρια και βασική συνθέτης Susanna Coltre. Στην ηχογράφηση του “Tales Of The Moon” έχουν πάρει μέρος συνολικά δέκα μουσικοί που αποδίδουν τις συνθέσεις της δημιουργού: έξι κιθαρίστες, μία τραγουδίστρια, ένας τραγουδιστής, ένας μπασίστας και ένας drummer.
Η ίδια η Coltre περιγράφει τη μουσική του project -το οποίο υφίσταται από το 2015- ως symphonic progressive metal, και αν υιοθετήσουμε τις βασικές της επιδράσεις, από Symphony X και Dream Theater ως Nightwish και Epica, μπορούμε να θεωρήσουμε πως τουλάχιστον ο στόχος είναι αυτός.
Στην πραγματικότητα, το “Tales Of The Moon” είναι ένα μάλλον ανιαρό ταξίδι στη χώρα του κλισέ. Στην πλειοψηφία του αφελές στις διαθέσεις, πολύ πιο κοντά στην ζαχαρωμένη, παραμυθένια αίσθηση ενός μέτριου female fronted metal και λιγότερο, ίσως και καθόλου τολμηρό, καινοτόμο ή προοδευτικό. Η σύμβαση να πιστεύουμε πως έχουμε ρίξει και δύο μεγάλες κουταλιές prog στο χαρμάνι μας, αν παίξουν δύο γρήγορα κλασικότροπα θέματα τα πλήκτρα, είναι πια δυσάρεστη.
Ένα άλλο σημαντικό μειονέκτημα του δίσκου είναι η μετριότατη, επιπέδου demo παραγωγή που περισσότερο αναδεικνύει τις μουσικές αδυναμίες, ιδιαίτερα στα μέρη που τα keyboards με την επιτακτική συνοδεία των drums προσπαθούν να δώσουν μια εντύπωση πολυπλοκότητας στα τραγούδια.
Από τη γενική μετριότητα βρήκα περισσότερο συμπαθητικό και ευχάριστο το αργό “Luna”, καθώς και το κάπως πιο μυστηριώδες και ουσιαστικό στα πιο πολλά μέρη του “Knight Prisoner,” που ακούγεται να έχει τουλάχιστον περισσότερο χαρακτήρα.
Μόνο για φίλους του συγκεκριμένου ύφους και ήχου, που έχουν απίστευτα “στερητικά”.
675 
