Στα σκοτεινά σοκάκια του Ανατολικού Λονδίνου ένας νέος τρόμος κυκλοφορεί! Τα εγκλήματα του ποικίλλουν σε ποιότητα και πραγματοποίηση, θέτοντας τον στην κορυφή της αλυσίδας τους υποκόσμου…
Θα μπορούσε να είναι μια από τις ιστορίες, τις οποίες μας διηγούνται οι Άγγλοι The Osiris Club στο δεύτερο τους album, “The Wine-Dark Sea”. Εμπνέονται από βιβλία κόμικ σαν το Hellboy και από ιστορίες τρόμου του Lovecraft και άλλων κλασικών του είδους και ντύνουν τις ιστορίες από την κρύπτη με progressive metal ομίχλη.
Αφού υπέγραψαν στη νορβηγική Indie Recordings, ταξίδεψαν στο Oslo για να γράψουν το “The Wine-Dark Sea” με τη βοήθεια του παραγωγού Anders Møller, που έχει συνεργαστεί με μουσικούς, όπως η Myrkur και οι Ulver. Ο τραγουδιστής και ιθύνων νους των δεύτερων, Kristoffer Rygg δανείζει μάλιστα τη φωνή του στο κομμάτι “Island of Stone”.
Δεν είναι περίεργο που συνδέθηκαν τόσο στενά με τους Νορβηγούς, αφού η μουσική τους έχει μια αβανγκαρντική υφή (βλέπε Arcturus και Vulture Industries) που περνάει από πιο ανοικτόχρωμα φίλτρα των Σουηδών Opeth (εποχής Damnation) και Pain of Salvation, χρησιμοποιώντας για φινίρισμα λίγο από Mastodon βαρύτητα. Είναι εμφανής επίσης, μια αγάπη για τα ψυχεδελικά 70s (έχουμε κάτι από hammond που και που) που άλλοτε κάνει το εγχείρημα πιο ενδιαφέρον, άλλοτε πάλι σε βγάζει από τις ράγες και σκέφτεσαι “τι θέλει τελικά να πει ο ποιητής;”.
Η παραγωγή έχει τη σκοτεινιά που είναι τυπικό συστατικό σκανδιναβικής συνταγής, αλλά δεν κάνει το αποτέλεσμα παραπάνω καταθλιπτικό από ό,τι πρέπει, έτσι ώστε να λοξοκοιτάζει λίγο προς την πλευρά του Steven Wilson.
Οι φίλοι της prog σκηνής πιθανόν να το απολαύσουν, αλλά δεν θα μαγευτούν τόσο ώστε να κάνουν ειδικό pre-order. Συμπαθητικό, αλλά θέλει ένα τσαφ για να αλλάξει κατηγορία.
Highlights: “Ringing the Changes”, “Wormwood Grange”
725 
