Άλλο ένα εξαιρετικό τεμάχιο αταμπέλωτης rock, από έναν Κύπριο πολυοργανίστα/συνθέτη που με την πρώτη του solo προσπάθεια καταφέρνει και εντυπωσιάζει.
Το EP “Dysphasia” περιέχει έξι κομμάτια progressive-ίζοντος alternative rock που δεν διστάζει να βαρύνει, μιας και οι δομές των κομματιών συμπεριλαμβάνουν επιρροές που παρά το “ετερόκλητο” τους, συγκεντρώνονται μαεστρικά γύρω από μια κεντρική ιδέα αυθεντικότατη και αποδιδόμενη εξαιρετικά.
Ανάλαφρη δουλειά που ανακατεύει τους Radiohead, τους Muse, τους πολύ σύγχρονους Pain Of Salvation και τους παλαιούς Chroma Key σαν βάση, αλλά και με διάσπαρτες λοξές ματιές προς ευρύτερους στιλιστικούς χώρους.
Αυτό που προκαλεί θετικότατη εντύπωση από την πρώτη ακρόαση είναι η τελειότητα του ήχου και η κινηματογραφική φύση των συνθέσεων. Αψεγάδιαστη παραγωγή που αποκαλύπτει πλήρως τις αρετές του καλλιτέχνη.
Περιπετειώδη τα “Little Boy”και “Stepping Down” (και με πολλά κοινά συνθετικά σημεία με τους Mother Turtle ως προς τη σινεφίλ χροιά τους με το ύφος να συγγενεύει χωροχρονικά με τις δουλειές των Θεσσαλονικέων prog rockers), το “Adorine” στο οποίο ένιωσα τις παρυφές του Leprous-ικού prog, το “Picture Perfect” με τις ηλεκτρονικές παρεμβολές που με παρέπεμψαν στους πειραματισμούς των θεών του post σύμπαντος 65daysofstatic, όπως και τα “The Eights” και “No Fret”, ασυνήθιστη προοδευτική μουσική υψηλού ενδιαφέροντος.
Ο Λεμέσιος είναι επαρκέστατος τεχνικά, οι εκτελέσεις του φανερώνουν αέρα καταρτισμένου μουσικού. Φωνητικώς ανήκει σε θεατρικότροπα πεδία, άλλοτε Radiohead-ικά “θηλυκός” και άλλοτε αναγόμενος σε The Mars Volta-ικά επίπεδα “συγκρατημένης” τρέλας.
Το “Dysphasia” είναι ένα άψογο δείγμα γραφής από έναν ταλαντούχο μουσικό που ξεκινά το δισκογραφικό του ταξίδι απολύτως επιτυχημένα. Ένα γλυκό ανοιξιάτικο άκουσμα, προσγειωμένη μουσική που η μοναδική υπερβολή της εστιάζεται στην καλαισθησία, είτε τη μουσική είτε την οπτική. Ο γράφων δεν έχει κανένα ενδοιασμό να απονείμει αριστεία, έχοντας στο πίσω μέρος της κεφαλής του ότι – συνυπολογίζοντας τις δουλειές των Arcadian Child και των Delirium Elephants – η Μεγαλόνησος εξελίσσεται πλέον σε μια από τις ισχυρότερες εστίες εναλλακτικού rock. Εύγε και εύχομαι και αναμένω μια λαμπρή πορεία για τον Κωνσταντίνο.
883 
