MANTICORA: “To Kill To Live To Kill”

Οι Δανοί Manticora επιστρέφουν μετά από οχτώ χρόνια απουσίας και με το νέο τους album   επιβεβαιώνουν, δεκαεννιά χρόνια μετά το ντεμπούτο τους, ότι παραμένουν ένα από τα πιο ποιοτικά συγκροτήματα της Power Metal σκηνής.

Το “To Kill To Live To Kill” είναι το όγδοο album της μπάντας, αποτελεί το πρώτο μέρος ενός concept και θα κυκλοφορήσει σε δυο ξεχωριστά album, με το δεύτερο μέρος να κυκλοφορεί μετά από ένα χρόνο. Το concept βασίζεται πάνω στη νουβέλα τρόμου που σύγγραψε ο τραγουδιστής Lars F. Larsen. Η νουβέλα είναι προγραμματισμένο να κυκλοφορήσει δύο μήνες πριν το δίσκο και το artwork του δίσκου είναι επίσης εμπνευσμένο από αυτή.

Η παραγωγή και μίξη του δίσκου έγινε στο Hansen Studio από τον παραγωγό Jacob Hansen (Volbeat, Destruction) ο οποίος ήταν παραγωγός και στα δύο πρώτα album του συγκροτήματος την προηγούμενη δεκαετία, ενώ τα φωνητικά ηχογραφήθηκαν από τον Tommy Hansen, που έχει κάνει την παραγωγή στα προηγούμενα πέντε album, στα Jailhouse studios. Από τον προηγούμενο δίσκο συνεχίζουν τα ιδρυτικά μέλη Lars F. Larsen και Kristian H. Larsen (φωνητικά και κιθάρα αντίστοιχα), ενώ το line up συμπληρώνουν οι Sebastian Andersen στο μπάσο και Stefan Johansson στη δεύτερη κιθάρα.

Οι Manticora δεν είναι η τυπική power metal μπάντα. Oι thrash ρίζες είναι εμφανείς, τα ιδιαίτερα φωνητικά κινούνται σε mid-tempo μονοπάτια και σε συνδυασμό με αρκετά progressive μέρη επιτυγχάνεται η διαφοροποίηση. Ηχούν σαν ένας συνδυασμός Blind Guardian εποχής “Follow the Blind”, πρώιμων Iced Earth και πολλές φορές θυμίζουν Nevermore ή ακόμα και Symphony X. Όσοι αρέσκονται όμως, στα εύκολα χιτάκια θα απογοητευτούν από το “To Kill To Live To Kill”. Χρειάζονται πολλές ακροάσεις για να αφομοιώσει κάποιος το δίσκο, λόγω των πολλών μουσικών θεμάτων που περιέχει και της μεγάλης διάρκεια του, που φτάνει τα εβδομήντα λεπτά, είναι σίγουρο όμως ότι ο δίσκος δεν θα σε απογοητεύσει αν δώσεις την απαιτούμενη προσοχή. 

Η ενός λεπτού εισαγωγή “Piano Concerto 1 – B Flat minor… ” (σύνθεση του Tchaikovsky) κάνει ωραία αντίθεση με το επιθετικό “Echoes of A Silent Scream”. Το κομμάτι είναι αρκετά γρήγορο και θα μπορούσε να είναι και σε thrash δίσκο. Το “Through the Eyes of The Killer – Towering Over You” έχει αρκετές εναλλαγές θεμάτων με τις ταχύτητες να αυξομειώνονται και το ίδιο ισχύει και για το “Katana – Awakening the Lunacy”. Το “The Farmer’s Tale Pt. 1 – The Aftermath of Indifference” ξεκινά κάπως χαοτικά στην αρχή και στην συνέχεια γλυκαίνει πριν το ρεφρέν. Υπάρχουν συμφωνικά στοιχεία που αναδεικνύουν το κομμάτι και η αντίθεση μεταξύ σκληρών και μαλακών στιγμών γίνεται με επιτυχία. Στο instrumental “The Devil in Lisbon” έχει γίνει πολύ καλή κιθαριστική δουλειά, όπως και στο επίσης instrumental “Humiliation Machine”. Ανάμεσα τους το έπος “Growth” με τον Larsen να δίνει ρέστα στα φωνητικά. Το “Nothing Lasts Forever” το οποίο ξεκινά με πιάνο, είναι το πιο συναισθηματικό κομμάτι του δίσκου και πραγματεύεται το θέμα της απώλεια ενός γονιού. Ακολουθεί, ίσως το καλύτερο κομμάτι του δίσκου το “Katana – Opium” με το ιδιαίτερα κολλητικό ρεφρέν. Το “Through the Eyes of the Killer – Revival of the Muse that is Violence” επαναφέρει το δίσκο σε πιο σκοτεινά μονοπάτια και το “The Farmer’s Tale Pt. 2 – Annihilation at the Graves” είναι το ιδανικό κομμάτι για να κλείσει το concept συγκεντρώνοντας όλα τα μουσικά γνωρίσματα που προηγήθηκαν στο album.

Οι Manticora στο πρώτο σκέλος του φιλόδοξου project που οραματίστηκαν, καταφέρνουν να μας παρουσιάσουν ένα άρτιο δίσκο με μεγάλη ποικιλία μουσικών θεμάτων, ευχαριστώντας και τον πιο απαιτητικό ακροατή, θέτοντας ψηλά τον πήχη για τη συνέχεια του “To Kill To Live To Kill”.

658
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.