Είναι γνωστό σε όλους πιστεύω ότι το “Spiritual Healing” των Death είναι επιδραστικότατος δίσκος για τον ακραίο ήχο.
Τα όσα διεπράχθησαν στα 43 περίπου λεπτά αυτού του album έγιναν ρεύματα – σχολές για το death metal και οι διδαχές του μεγάλου Chuck Schuldiner συνεχίζουν να βγαίνουν στην επιφάνεια είτε ως επιρροές στις σύγχρονες κυκλοφορίες είτε και ως αυτόνομες ολοκληρωμένες οντότητες εν είδει tribute αναφορών. Μια από αυτές τις μπάντες είναι και οι Αμερικανοί Gruesome οι οποίοι με το δεύτερο album τους “Twisted Prayers”, καταθέτουν ένα τέλειο “στεφάνι” στο μνημείο της σημαντικότερης death metal μπάντας που περπάτησε στον όμορφο μπλε πλανήτη μας (άσχετα αν του έχουν απαυτώσει τη μανούλα).
Οι Gruesome βέβαια δεν πέφτουν στην παγίδα της αντιγραφής του υλικού του συγκεκριμένου album αλλά ανοίγουν τις κεραίες τους προς όλες τις εποχές των Death (με σαφή έμφαση στη progressive, post “Spiritual Healing” εποχή των δοκιμίων φιλοσοφίας που ακούν στα ονόματα “Human”, “Individual Thought Patterns”, “Symbolic” και “The Sound of Perseverance”) όπως και στους Obituary, στους οποίους ανήκουν πολλές δόσεις των κοφτών mid tempo θεμάτων που διακόπτουν πανέξυπνα τις γρήγορες συνθέσεις.
Απόλυτο highlight είναι τα απολαυστικά, καταπληκτικά solos των Matt Harvey και Daniel Gonzalez. Ολοκάθαρα και πλήρως απομακρυσμένα οποιασδήποτε κουλαμάρας (η φαινομενική ατεχνιά σε μερικά σημεία είναι χάριν της στιγμιαίας δυσαρμονικότητας και μόνο), μίξη της ευφυΐας του Schuldiner με τη solo heavy metal λογική των τεράστιων Heathen.
Από πίσω ένα κηροζινάτο και τεχνικότατο ρυθμικό δίδυμο που κινείται με μαεστρία μέσα στις εξελίξιμες συνθέσεις που αναμειγνύουν στακάτα mide tempo θέματα με την τόσο χαρακτηριστική speed φύση των Death, εναλλάσσοντας ακαριαία και με λογικό συνθετικό τρόπο τις ταχύτητες και ένας αρκετά βαθύς και καλός growler στα πρότυπα του John Tardy των Obituary, βορβορώδης αλλά όχι ακαταλαβίστικος στους, επί το πλείστον, κοινωνικούς στίχους του “Twisted Prayers”. Μου άρεσε το λαρύγγι του Harvey παράλληλα με το ρόλο του ως κιθαρίστα (θα το επαναλάβω – απίστευτη κιθαριστική δουλειά).
Ανατρίχιασα σε κομμάτια όπως τα “Fatal Illusions”, “Crusade of Brutality”, “A Waste of Life”, “At Death’s Door” και του ομότιτλου track, με υπέροχες δομές και heavy metal solo που θα ζήλευαν οι Altus / Piercy – δάκρυσα από την γκαύλα κυριολεκτικά – όπως και στα “Inhumane” και “Lethal Legacy”, εφάμιλλα του υλικού του “Spiritual Healing”. Εξαιρετική επίσης και η bonus διασκευή του “The Exorcist” των Possessed . Γνήσιο Death (προσοχή στο cap) metal, κομμάτια ύμνοι – ορισμοί του ιδιώματος.
Οι Gruesome αποτίουν με σεβασμό έναν αξιοπρεπέστατο φόρο τιμής προς τους πνευματικούς πατέρες τους. Τεχνική μουσική με υψηλό το βαθμό αφομοίωσής της, με έντονη την old school σφραγίδα, κάτι που αποδεικνύει ότι το death metal δεν έχει να φοβηθεί κάτι από τους εκμοντερνισμούς, μπορεί το old με το new να συνυπάρξουν θαυμάσια. Το “Twisted Prayers” αξίζει τις ακροάσεις όλων των ακραίων metallers. Οι νέοι για να ανακαλύψουν τις γέφυρες που συνδέουν τη συνθετική ροή στον ακραίο χώρο εδώ και τρείς δεκαετίες περίπου. Για τους παλαιούς, δεν το συζητώ, κάποιοι θα ψάχνουν σαλιάρα. Ακόμη και ο Μεγάλος απ δέαρ θα τους έδινε το χέρι. Πάρα πολύ πολύ ή πάρα πάρα πολύ καλός δίσκος.
https://www.facebook.com/gruesomedeathmetal
625 
