Η σχέση μεταξύ cult movies, videogames, comics και metal, φαίνεται ότι με τα χρόνια έχει γίνει ετερόδρομη.
Το ένα στηρίζει το άλλο και οι λάτρεις των πιο πάνω hobbies, επιλέγουν ως μουσική επένδυση το metal. Οι Skeletoon, πατώντας πάνω σε αυτή τη σχέση, έρχονται να ταράξουν τα νερά με το νέο τους album “They Never Say Die”.
Οι Ιταλοί power metallers, ιδρύθηκαν το 2011 και με γνώμονα την ιδιαίτερη θεματολογία τους, κυκλοφόρησαν δύο δίσκους, τους “The Curse Of The Avenger”, το 2016 και “Ticking Clock”, το 2017. Ο ήχος τους, κατατάσσεται στο “Nerd” metal όπως υποστηρίζουν και οι ίδιοι και απευθύνεται περισσότερο σε ανθρώπους που περιθωριοποιήθηκαν λόγω του πάθους τους.
Δική μου άποψη, πρόκειται για μία νέα, “φιλοσοφημένη” έκδοση power/symphonic metal, με μία πιο “ευδιάθετη” θεματολογία. Το “They Never Say Die”, ασχολείται πρωτίστως με την cult ταινία “The Goonies”. Οι συνθέσεις είναι έτσι δομημένες ώστε να “βοηθούν” τον ακροατή να “συμμετέχει” στην έκβαση της περιπέτειας των νεαρών της ταινίας. Οι εναλλαγές από γρήγορο, power ρυθμό, σε mid-tempo και με συμφωνικά στοιχεία, και από εκεί σε μπαλαντοειδείς φόρμες, δεν κουράζει το ακροατήριο, αλλά το κρατάει “ζωντανό” μέχρι το τέλος της περιπέτειας.
Πέραν του εναρκτήριου κομματιού, δε βρίσκω κάποιο άλλο που να υπολείπεται ποιοτικά. Αν και αυτό, κινείται στα symphonic/power standards του group. Ιδιαίτερη εντύπωση, προκαλούν σίγουρα τα power-ίζοντα “The Truffle Suffle Army: Bizardly Bizarre” και το ομώνυμο “They Never Say Die”. Δυνατές συνθέσεις, καταιγιστικά riffs και καλοπαιγμένα solos, δημιουργούν ένα αξιόλογο μουσικό σύνολο.
Οι Skeletoon, δείχνουν και την πιο συναισθηματική πλευρά τους με το “To Leave A Land”, μία όμορφη μπαλάντα, που σε “ταξιδεύει” στο χώρο που εξελίσσεται η περιπέτεια, δείχνοντάς σου την εναλλαγή των ανθρωπίνων συναισθημάτων, καθ’όλη τη διάρκεια της ταινίας. Το album, ολοκληρώνεται με δύο covers, τα “Farewell” των Avantasia και “Goonies R Good Enough” της Cindy Lauper.
Οι Ιταλοί metallers, μπορούν να ισχυρίζονται ότι παίζουν ένα ιδιόμορφο είδος metal, αλλά εμένα με καλύπτει ο όρος “power”. Ένα αξιόλογο album-συντροφιά, για τους λάτρεις των cult ταινιών, των videogames και των comics. Ένα album, που θα αρέσει στους οπαδούς του symphonic/power ήχου.
https://www.facebook.com/Skeletoonband/
696 
