Τί να είναι αυτό που με κάνει να ακούω “old school death metal” και συγκεκριμένα αυτούς τους Sadism, Μ. Παρασκευή; Πάντως όχι κάποια σατανική δύναμη, ούτε και η θέλησή μου να πάω κόντρα, ντε και καλά, στο κατανυκτικό κλίμα των ημερών. Τότε τί είναι;
Η μουσική είναι ένας απέραντος “ωκεανός”, που έτσι και αποφασίσεις να κολυμπήσεις, πάντα κάτι καινούργιο θα ανακαλύψεις. Ξέρεις φίλε μου, οι επιστήμονες ακόμα βρίσκουν ξεχασμένες φυλές σε νησιά του Ειρηνικού ή στα δάση του Αμαζονίου, καθώς και νέα είδη του ζωικού βασιλείου στη Μαδαγασκάρη και στις αβύσσους των ωκεανών.
Θα μου πεις: “και τί μας νοιάζουν αυτά ρε επιστήμονα”; Μα γι’ αυτό ακριβώς τα λέω. Για να μην αισθάνεσαι “άσχημα” που ανακαλύπτεις τώρα αυτούς τους “θρύλους” της death metal σκηνής από τη Χιλή, με την 30χρονη (!!!) εμπειρία στις πλάτες τους. Καλά άκουσες. Οι Sadism δραστηριοποιούνται από το 1988 στο χώρο και φέτος κυκλοφόρησαν το όγδοο στούντιο άλμπουμ τους, με τίτλο “Ethereal Dead Cult” (Toxic/Mechanix Records).
Έχοντας αυτό το background και σαν “παλιές καραβάνες” του χώρου, συνεχίζουν να εξαπολύουν το death metal τους, με αρκετές thrash επιρροές. Εξάλλου, αυτά τα δύο “είδη” ανταλλάσουν εδώ και χρόνια, εν είδει υγρών, ήχους και πατέντες κατά το δοκούν, με αποτέλεσμα τη σχεδόν κοινή τους πορεία (ούτε εγώ γουστάρω τόσο κλειστά “στεγανά”, αλλά τα χρησιμοποιώ για να καταλαβαινόμαστε).
Λάτρεις των Immolation, Morbid Angel, Pestilence μαζευτείτε. Θα απαγγείλω! Το “Ethereal Dead Cult”, αποτελεί “διαμαντάκι” (death γλύκες) για το είδος και ένα από τα καλύτερα άλμπουμ που έχω ακούσει μέχρι στιγμής για το 2019. Ευθύ, τραχύ και to the point. Δε θέλεις κάτι παραπάνω.
Ξεκινώντας από την ασπρόμαυρη εξωφυλλάρα με τη σκελετωμένη Samara (;;;) που φαίνεται λες και ζητάει απεγνωσμένα να βγει απ’ το πηγάδι, ξεκινάς να μπαίνεις και εσύ στο κλίμα του άλμπουμ. “Σαπίλα”….Αυτό “εισπράττεις”. “Θανατερή σαπίλα”. Αυτή όμως που “τρέχει” με 100 χλμ την ώρα και πάντα σε “καταπίνει”.
Από πού να κρυφτείς; Το “σαδιστικό” riff του “Light Embrace”, σε αρπάζει από το λαιμό. Πριν προλάβεις να πάρεις ανάσα, “σκάει” το “No Opposites”. Στο intro του “Agonize”, η Samara βγαίνει απ’ το πηγάδι της και τρέχει καταπάνω σου. Στο “This Burial Is Ours”, στο λένε ξεκάθαρα. Είναι δική τους αυτή η “ταφή”. Μείνε και απόλαυσέ το. Στο ομώνυμο, τους ακούς να έχουν καταληφθεί απ’ τα “ανίερα πνεύματα” των Morbid Angel. Έφτασες μέχρι εδώ; Ωραία, γιατί είσαι “Full Of Parasites”, αλλά παρόλα αυτά νιώθεις καθαρός.
Δεν περιγράφω άλλο! Θα ανακαλύψεις μόνος σου τον κόσμο των Sadism, έστω και 30 χρόνια μετά. “Σκάσε και κολύμπα” λοιπόν! Οι ακτές της Χιλής δεν είναι μακριά. Υπάρχουν επτά ακόμη “πρωτόγονοι οικισμοί”, που σε περιμένουν να τους ανακαλύψεις μόλις βγεις στη στεριά.
https://www.facebook.com/sadismofficial
714 
