ETERNAL BREATH: “World of Chaos”

Οι Eternal Breath ιδρύθηκαν το 1996 στη Βελγική πόλη Wielsbeke, από τους Andy Polfiet και Marino Decaluwe και σκοπός τους ήταν να παίξουν “αγνό” heavy metal. Μόλις φέτος κυκλοφόρησαν το δεύτερό τους album “World of Chaos”, με το πρώτο τους να βγαίνει και αυτό σχετικά πρόσφατα, το 2016. Επίσης, έχουν κυκλοφορήσει ακόμα, τρία demos. Παραγωγή έχει κάνει ο Pieter Nyckees στα Shellshock Studios, ενώ το mastering το έχει αναλάβει ο Attie Bauw που έχει κάνει το mastering και στο “Painkiller”.

Πυρήνας της μουσικής τους είναι τα τιμημένα ’80s, με αρκετές επιρροές από Iced Earth, Exodus, Death Angel και Testament. Είναι αρκετές οι φορές που οι κιθάρες thrash-ίζουν με τους δυο κιθαρίστες Marino Decaluwe και Robin Vancasele να κάνουν εξαιρετική δουλειά. H απόδοση του τραγουδιστή Andy Polfiet κρίνεται ικανοποιητική, με τα φωνητικά του να είναι ταιριαστά με το ύφος της μπάντας. Ο Andy υπήρξε ο αρχικός κιθαρίστας των Eternal Breath, αλλά διάφορες ατυχείς επιλογές στο θέμα του τραγουδιστή, τον ανάγκασαν να αλλάξει θέση στο συγκρότημα.

Η παραγωγή εχει καταφέρει να δώσει τον απαραίτητο όγκο και δύναμη στη μουσική των Βέλγων και οι περισσότερες συνθέσεις κινούνται σε up-tempo ρυθμούς. Τραγούδια όπως τα “My Redemption” και “Need For Speed”, έχουν αρκετά ωραία riffs, με τις thrash επιρροές να κυριαρχούν. Σε πιο κλασσικό στυλ είναι συνθέσεις όπως το συναυλιακό “Fight For Metal” και το πολύ καλό “The Greatest Loss”, όπου κάνει guest φωνητικά και παίζει πιάνο η Tiffany Veys.

Το “World of Chaos” μπορεί να μην επαναεφευρίσκει τον τροχό, αλλά προσφέρει κάποια καλά τραγούδια, θα αρέσει στον οπαδό του heavy metal και αν δεν είχε και μερικά fillers, θα μιλούσαμε για έναν πολύ δυνατό δίσκο.

https://www.facebook.com/eternalbreathofficial/

https://www.eternalbreathhq.com/

710
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.