“Don’ t judge a book by its cover” λέει η γνωστή ρήση, αλλά παρατηρώντας το εξώφυλλο του “Head Pains” που έχει επιμεληθεί o Tony Roberts (Electric Wizards, Conan, Slomatics), αισθάνεσαι ένα μειδίαμα στο χείλος, καθώς το κεφάλι σου ήδη δημιουργεί εικόνες με μουσικές, προϊδεάζοντας το περιεχόμενο του δίσκου.
Οι Rainbows Are Free είναι απο τα συγκροτήματα που “παίζουν μπάλα” μόνοι τους, σε δικό τους γήπεδο. Δεν μπαίνουν εύκολα σε καλούπια και δεν χαρακτηρίζονται εύκολα από ταμπέλες. Αλλά δεν μας νοιάζει και πολύ (κοινώς χ€στήκαμε), αυτά απασχολούν έναν άλλον τομέα της μουσικής βιομηχανίας. Η ηχητική θέση της μπάντας στον γεωγραφικό χάρτη του r ‘n’ r, βρίσκεται ανάμεσα σε proto-metal και heavy psychedelia, με αρκετές επιρροές από grunge, space rock, hard rock, prog και alternative rock, δημιουργώντας ένα μουσικό υβρίδιο που ξεδιπλώνει κάθε πτυχή του μέσα απο τις 8 συνθέσεις του δίσκου.
Το εναρκτήριο κομμάτι “Sound Inside”, προλογίζει τον δίσκο μέσα σε μία ψυχεδελική-ambient ατμόσφαιρα, χάρη και σε κάποια synths στο background, κινείται κάπου σε πρώιμους Monster Magnet και All Them Witches, με τα φωνητικά να έχουν μία ζοφερή grunge χροιά, δίνοντας τη σκυτάλη στο “Electricity On Wax”, το οποίο χτίζει σταδιακά τον ήχο του και κλιμακώνεται σε ένα Hawkwind “όργιο”, καθώς το συγκρότημα επιδίδεται σε ένα πειραματικό stoner rock/metal.
Με το “Shapeshifter” (όνομα και πράγμα) αλλάζει μορφή και η μπάντα η ίδια, και πατάει αμυδρά στα ίχνη των Madrugada και στις φωνητικές μελωδίες του Hoyem, με μία πιο prog/heavy διάθεση προς την μέση και το τέλος. Ένα από τα κομμάτια που αναμφισβήτητα ξεχωρίζουν, είναι το “Covered In Dawn”, στο οποίο έχουν εναρμονιστεί όλα τέλεια, από τα υπέροχα, εύηχα φωνητικά μέχρι της groovy-space ψυχεδελικές μελωδίες, θυμίζοντας κάτι απο “Doors meets Joy Division”.
Στο δεύτερο μισό του δίσκου, η μπάντα συνεχίζει να εντυπωσιάζει με την ποικιλομορφία των συνθέσεων και την ευρεία γκάμα των επιρροών που υπάρχουν στα κομμάτια (έχουν παίξει support σε συγκροτήματα όπως: The Sword, Kylesa, St. Vitus, Pallbearer, Dead Meadow, High on Fire and Queensryche). Στο “Lady of the woods/Psychonaut”, ο Brandon Kistler σαν άλλος Steve Harley (Cockney Rebel) μας μαγεύει κυριολεκτικά, ενώ η υπόλοιπη μπάντα groov-άρει δίχως αύριο, με το solo της κιθάρας να “ζωγραφίζει”. Και εκεί που λες ότι έχουν εξαντλήσει τη δημιουργικότητά τους, να σου που σκάει το α-λα Melvins “Nile Song” υπό τις ιαχές των λύκων και το “A Penny’s Worth” για να σε κάνουν να μασάς, παρά να μιλάς. Και καθώς όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν (μέχρι να έρθουν τα πιο ωραία), το “Eunice” λειτουργεί σαν κομμάτι αποθεραπείας ώστε να πέσουν οι σφυγμοί, να χαλαρώσει το συνεχές, ανεπαίσθητο headbanging, επιτρέποντάς μας, να επιστρέψουμε στην κανονικότητα.
Οι Rainbows Are Free, όπως δηλώνουν και οι ίδιοι, κατάγονται από κάπου στην Oklahoma, από ένα μέρος όπου φημίζεται για αιρέσεις, UFOs, μπανιέρες με Acid, προσαρμοσμένα VANs και ενισχυτές σε μέγεθος ψυγείου. Γι’ αυτό το λόγο, υπάρχει περίπτωση να σας “τινάξουν τα μυαλά στον αέρα”, οπότε “πάρτε προφυλάξεις…”.
https://rainbowsarefree.com/
Rainbows Are Free — Shapeshifter
741 
