Αν και Γάλλοι, οι Black River Sons φαίνεται ότι δεν το σκέφτηκαν πολύ και πρόκριναν το U.S. southern rock ως ήχο τους, με έναν δικό τους ξεχωριστό τρόπο. Το “Poison Stuff”, είναι το ντεμπούτο album του group από το Lille και καταφέρνει να σε ταξιδέψει στο Νότο της χώρας της Γης της Επαγγελίας, με έναν μοντέρνο heavy rock τρόπο.
Οι Γάλλοι hard/southern rockers, δημιουργήθηκαν πριν τρία χρόνια το 2016 και έχουν καταφέρει να κυκλοφορήσουν μόλις ένα EP με τίτλο “Run Like Hell”. Το “Poison Stuff”, είναι η πρώτη επίσημη δισκογραφική προσπάθεια της μπάντας και η αλήθεια είναι ότι καταφέρνει να σε μεταφέρει στη μουσική νοοτροπία των Νότιων πολιτειών της Αμερικής, όπου το southern rock και το rock ‘n’ roll με bluesy στοιχεία, συναντά το hard rock και heavy rock, κάνοντας τους Black River Sons να υιοθετήσουν αυτόν τον ήχο και το ύφος, με τις κατάλληλες δικές τους “προσμίξεις”.
Οι Black River Sons, εδώ και τρία χρόνια ασχολούνται με το heavy southern rock όπως αυτοί το έχουν αποκρυπτογραφήσει, αναμιγνύοντας πολλά στοιχεία hard rock, heavy rock και southern rock. Σε μία χώρα όπου ο ρομαντισμός και η εκλεπτυσμένη μουσική κυριαρχεί, η μπάντα από το Lille αποφάσισε να “σκονιστεί” με τους ήχους των αμμότοπων των Νότιων πολιτειών της Αμερικής και να “λερωθεί” όσο πρέπει, ώστε να θυμίζει κάτι από Άγρια Δύση.
Ακούγοντας προσεκτικά το δίσκο, θα ακούσεις να πηγάζει η Αυστραλιανή hard rock αύρα των AC/DC και το “dirty feeling” της southern rock και country κουλτούρας. Η σύγκρουση των AC/DC-ικών και country/southern riffs, είναι εμφανής από την έναρξη του album, με τα “Spill Your Guts” και “Born Again”, να μονομαχούν σαν δύο πιστολέρο, με νικητή (μα ποιόν άλλον πέρα από) τους Black River Sons, οι οποίοι βγάζουν ένα δίσκο που δύσκολα βρίσκεις στις μέρες μας. Άλλωστε οι μέρες που η country “αλώνιζε” έχουν περάσει και η μουσική κληρονομιά της Άγριας Δύσης μας έχει μείνει από τα έργα του Ennio Morricone και κάποιων, μετρημένων στα δάχτυλα, καλλιτεχνών, με τους Γάλλους κυρίους να προσθέτουν το όνομά τους στη λίστα αυτή.
Μέσα στο album θα βρείτε και τη μπαλάντα “I Remember”, όπου βγάζει όλο το συναίσθημα και το πάθος της παραδοσιακής Αμερικανικής κουλτούρας. Ακόμη ένα σημαντικό στοιχείο του δίσκου, είναι το κλείσιμό του με ένα εντελώς διαφορετικό κομμάτι, που έρχεται σε αντιδιαστολή με την όλη “εποχή” που πραγματεύεται το album. Το bluesy rock “Wheels Of Fortune”, σε παραπέμπει σε εποχές Blues Brothers και ZZ Top, κάπου στα ’60s και ’70s, όπου το rock ‘n’ roll ιδίωμα άρχισε να “ξεπετιέται”. Η τρομερή ερμηνεία του, το καθιστά αυτομάτως φαβορί για καλύτερη στιγμή του δίσκου, ενώ η περιρρέουσα ατμόσφαιρα θυμίζει το party που έστηναν οι Blues Brothers στην ομώνυμη ταινία.
Σίγουρα οι Black River Sons έχουν ξεφύγει από τα όρια της Ευρωπαϊκής rock μουσικής, χαράζοντας το δικό τους U.S. southern δρόμο. Δε θεωρώ ότι είναι κάτι που το άφησαν στην τύχη και απλά τους βγήκε, αλλά το κυνήγησαν και φαίνεται τόσο συνθετικά όσο και μουσικά. Είναι από τα albums, που τα κρατάς ως συλλεκτικό κομμάτι σε μία δισκοθήκη, αφού σε γυρίζουν πίσω σε μία εποχή που εμείς δε γνωρίσαμε, αλλά ακούσαμε μέσω τέτοιων μουσικών έργων.
https://www.facebook.com/blackriversons/
BLACK RIVER SONS – Charcoal’s Blues
773 
