BLIND GUARDIAN TWILIGHT ORCHESTRA: “Legacy of the Dark Lands”

Ενδέκατος δίσκος για τους Blind Guardian, ένα συγκρότημα-θρύλο, που η θέση του στις “κορυφές του metal” είναι εξασφαλισμένη. Και μπορεί τα τελευταία χρόνια να ξέρουμε ότι μάλλον δεν θα ξαναβγάλουν ένα “Somewhere Far Beyond” ή ένα “Imaginations from the Other Side”, αλλά πάντα έχουμε στραμμένη την προσοχή μας πάνω τους, αφού κυκλοφορούν αρκετά ποιοτικές δουλειές. Δουλειές που όμως δεν είχαν κάποιο στοιχείο διαφοροποίησης στο στυλ της μπάντας, που θα έκανε τη διαφορά για τους οπαδούς προς το καλύτερο ή το χειρότερο. 

Το “Legacy of the Dark Lands” είναι μία ιδιαίτερη κυκλοφορία, που βάζει τους Γερμανούς σε διαφορετικά μεν αλλά κοντινά μονοπάτια δε, αφού ο δίσκος, όπως οι περισσότεροι οπαδοί των Βάρδων ήδη γνωρίζουν, είναι εξ ολοκλήρου συμφωνικός, με το metal στοιχείο να έχει αφαιρεθεί. Ο συγκεκριμένος δίσκος είναι ένα όνειρο εικοσαετίας για τον Hansi Kürsch και τον André Olbrich, που μετά από σκληρή δουλειά κατάφεραν να το κάνουν πραγματικότητα. Μαζί τους στην προσπάθεια αυτή, η The City of Prague Philharmonic Orchestra και η χορωδία Vox Futura Choir Boston, με την οποία οι Blind Guardian είχαν ξανασυνεργαστεί στο “Beyond the Red Mirror”. Το δύσκολο εγχείρημα της παραγωγής ανέλαβε ο Charlie Bauerfeind, με τις ηχογραφήσεις να ξεκινάνε το 2009 και να τελειώνουν φέτος. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε σε τέσσερα διαφορετικά μέρη και η μίξη έγινε στα Twilight Hall Studios που είναι ιδιοκτησία της μπάντας. Η νέα κυκλοφορία είναι concept και βασίζεται στην νουβέλα “The Dark Lands”, του συγγραφέα Marcus Heitz. Τo “Legacy of the Dark Lands” έχει διάρκεια 75 λεπτά και περιέχει 24 κομμάτια. Από αυτά, τα 11 είναι κανονικές συνθέσεις και τα υπόλοιπα  ορχηστρικά intros και αφηγήσεις που βοηθούν τους Γερμανούς να μας πουν την ιστορία τους.

Τα 20 χρόνια που αφιέρωσαν οι Blind Guardian στο project, αποτυπώνονται με τον καλύτερο τρόπο στην δημιουργία του δίσκου. Από το εξαιρετικό εξώφυλλο του Gyula Havansak μέχρι την ηχητική διάσταση του album και την επική ατμόσφαιρά του, όλα έχουν προσεχθεί μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Οι μελωδίες, τα φωνητικά και οι prog δομές των συνθέσεων, φωνάζουν ξεκάθαρα Guardian, οπότε δεν θα είναι δύσκολο στους οπαδούς τους να εξοικειωθούν με το “Legacy of the Dark Lands”. Συνθέσεις όπως το “Harvester of Souls” ή το “This Storm”, άνετα θα μπορούσαν να είναι στο “Beyond the Red Mirror ”. Ο Hansi Kürsch είναι πραγματικά απολαυστικός στις ερμηνείες του και επίσης έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα χορωδιακά μέρη.  Το album μπορεί να ακουστεί και  χωρίς κάποιος να αφιερώσει χρόνο στο τι γίνεται, αλλά νομίζω ότι αν έχεις εντρυφήσει στην ιστορία και διαβάσει τους στίχους, θα το απολαύσεις περισσότερο. Το επικό “War Feeds War” που θυμίζει το “And There was a Silence”, το φολκλορικό “Dark Cloud’ s Rising” πνευματικό παιδί του “Imaginations from the Other Side”, το συναισθηματικό “The Great Ordeal” και το “This Storm” όπου τα ορχηστρικά μέρη είναι πανέμορφα, είναι οι κορυφές του δίσκου. Εννοείται και οι υπόλοιπες συνθέσεις βρίσκονται σε πολύ υψηλό επίπεδο.

Ο νέος δίσκος σίγουρα δεν είναι γι’ αυτούς που έχουν αγαπήσει τους Blind Guardian μόνο για κομμάτια όπως “Valhala” ή “Majesty”. Αυτοί σίγουρα θα προσπεράσουν άφοβα. Αλλά για όσους οπαδούς που τους έχουν ακολουθήσει στην μουσική πορεία τους μέχρι τώρα,  είναι σίγουρο ότι το “Legacy of the Dark Lands” θα είναι το καλύτερο δώρο για τις γιορτές που μας έρχονται. Εγώ προσωπικά το βλέπω σαν ένα μεγάλο, “σκοτεινό” μουσικό παραμύθι, στο οποίο μπορείς να “βουτήξεις” βαθιά μέσα, μακριά από την πραγματικότητα και να νιώσεις όλα τα συναισθήματα που σου προσφέρουν καλλιτέχνες όπως οι Blind Guardian. Όσο για το metal στοιχείο που είναι απών σε αυτόν το δίσκο, είμαι σίγουρος ότι οι Βάρδοι θα μας το προσφέρουν στην επόμενη κυκλοφορία τους, όπως μόνο αυτοί ξέρουν!

https://www.facebook.com/blindguardian/

http://www.blind-guardian.com/

BLIND GUARDIAN TWILIGHT ORCHESTRA – War Feeds War – video link

1018
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.