Τρεις extended επανεκδόσεις για Exploited – τρεις χαρές για τους φίλους πάνκηδες. Οι φασαριόζοι Σκοτσέζοι επέστρεψαν προς το παρόν με τις επανεκδόσεις τριών πολύ διάσημων άλμπουμ τους απ` την Nuclear Blast Records (Γερμανία), ενώ όπως έχουν δηλώσει οι ίδιοι, έχουν στα σκαριά και νέο υλικό.
The Massacre
Η αρχή του τέλους; Όχι… μάλλον η αρχή του crossover. Κάπου εκεί οι Exploited απομακρύνονται απ` το ύφος των τραγουδιών που τους έκαναν γνωστούς μια εφταετία πριν , όπως το “Punks not Dead” και το “Sex and Violence”. Αν και τους προτιμούσα έτσι, οι Exploited (the) δημιουργούν μια μεταστροφή στο Εγγλέζικο πανκ, ξεπερνώντας τα πιο “παλιομοδίτικα” συγκροτήματα της Αγγλίας και της Ιρλανδίας. Όπως οι The Damned, 1976 UK, οι Undertones, 1975 Derry, Ireland και οι The Vibrators, 1976 UK, των οποίων είχαν κιόλας διασκευάσει το “Troops of Tomorrow” οι Exploited στον ομώνυμο δίσκο τους, το 1982. Σε αντίθεση, λοιπόν, με πολλές μπάντες της εποχής που στράφηκαν περισσότερο ή λιγότερο, στην garage, τη new wave ακόμα και την goth μουσική, εκείνοι αγρίεψαν τον ήχο και το ύφος τους, μπλέκοντας το punk, με thrash και hardcore στοιχεία, θέλοντας να υπενθυμίσουν τον ρόλο της street πανκ σκηνής και του κινήματος γύρω απ` αυτήν. Το Massacre δεν είναι σίγουρα τ` αγαπημένο μου, αλλά αναγνωρίζω τι πνεύμα κατάφερε να δημιουργήσει σ` ένα απογοητευμένο με τις κοινωνικές συνθήκες της θατσερικής Αγγλίας κοινό. Βρίσκω πολύ δυνατά τραγούδια, το “Sick Bastard” , το “Boys In Blue” και το “Blown out of the sky”.
Beat The Bastards
Το άλμπουμ αυτό που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1996, πάλι απ’ τη Rough Justice Records, όπου έχουν ηχογραφήσει και οι G.B.H., έχει ξεκάθαρα επιθετικό χαρακτήρα μουσικά και στιχουργικά. Ο ήχος του θα πρέπει έστω για λίγο να ξένισε τους πάνκηδες της εποχής, αλλά και να τους ξεσήκωσε για κάτι πιο σκληρό. Το hardcore punk “Beat The Bastards” μίλησε για τους μπάσταρδους που κυβερνούν τότε και τώρα, για την ελίτ που καταρρακώνει τη νεολαία, τις κοινωνικές ανισότητες και πολλά άλλα. Λίγο πολύ, αυτό που φώναζε ο Wattie Buncman, είναι ότι είχε έρθει η ώρα της ανυπακοής προς αυτήν την Βασιλευόμενη “Μπασταρδοκρατία”. Γι’ αυτό και ο ήχος έπρεπε να σκληρύνει και να είναι πιο γρήγορος, εξ` ου και τα thrash ρυθμικά στοιχεία και τα φωνητικά που “κράζουν” αδιάκοπα. Αυτό που είναι φοβερό στο δίσκο αυτό είναι κάτι σολάκια να σου θυμίζουν ότι υπάρχει κι η μουσική στα σχέδια των Exploited, ενώ μ` άρεσε πολύ και το μπάσο . Ξεχωρίζω το ομώνυμο, το οποίο και τόνισαν οι Exploited ως πολιτική επιταγή, το “Slaves To The System” και το “Fifteen Years”.
Fuck The System
Σιγουρότατα δίσκος φωτιά για τους Exploited, που κυκλοφόρησε απ` την Dream Catcher Records, το 2003. Πιο γρήγορος, πιο έντονος, ξανά πανκ φωνητικά, πιο καθαρός ήχος, πιο καθαρό και το μήνυμα. Ο ήχος τους σκοτεινιάζει λίγο ακόμα και το distortion διαλύει τα ημίμετρα: “You` re a fucking bastard… and a shit fuck too” (και το λένε καμιά τριανταριά φορές στο ίδιο κομμάτι γιατί θέλουν ν` ακουστεί)! Πρόκειται για τον αγαπημένο μου δίσκο τους από άποψη φωνητικών και screams, αν και πιο φτωχός σε στίχο συγκριτικά με το Beat The Bastards, πολύ περισσότερο με το Massacre, αλλά ξεκάθαρα καλύτερος κιθαριστικά. Drums και μπάσο βαράνε καλά και στο τέλος… η κομματάρα το “Was it me”! Ίσως το καλύτερο κομμάτι του δίσκου κι ένα απ `τα αγαπημένα μου των Exploited γενικά και μάλιστα με διαφορετικό περιεχόμενο απ` ότι τους έχει συνηθίσει κανείς.
Fun fact: Ο δίσκος κυκλοφόρησε στην Αμερική με αλλοιώσεις και με τίτλο F*** The System. Λα σου σουρεάλ…
Enjoy…
930 
