Μετά το καλό “IΙ” η Steamhammer / SPV αποφάσισε να επανακυκλοφορήσει και το πρώτο album των Space Elevator που έχει τον επίσης ευφάνταστο τίτλο “I”.
Το “I” κυκλοφόρησε πριν τέσσερα χρόνια, αλλά αν το ακούσεις θα νομίσεις ότι μια χρονομηχανή σε ταξίδεψε στα μέσα των 80s, τότε που όλοι άκουγαν με τις ώρες ραδιόφωνο και τα μεγάλα rock συγκροτήματα κυριαρχούσαν στα charts.
Σε αντίθεση με το “IΙ” που η προσέγγιση είναι πιο rock, στο ντεμπούτο τους έχει δοθεί έμφαση στα πιο pop στοιχεία με τα τραγούδια να είναι πιο εύπεπτα για τον ακροατή. Ο ήχος των Space Elevator είναι μια μίξη Queen, Scorpions, Genesis, Ten Years After και άλλων γνωστών συγκροτημάτων των 80s. Οι συνθέσεις είναι προσεγμένες και σωστά κατανεμημένες ώστε ο δίσκος να μην κουράζει. Η Duchess έχει κάνει σπουδαία δουλεία στα φωνητικά και είναι το μεγάλο ατού της μπάντας, καθώς κυριολεκτικά μπορεί να τραγουδήσει τα πάντα, με τα solo του κιθαρίστα David Young να κάνουν τη διαφορά όπου χρειάζεται.
Τα τραγούδια που ξεχώρισα ειναι τo κολλητικό “Elevator” με το ωραίο ρεφραίν, το πολύ καλό “We Αre Τhe Loosers” που θα μπορούσε να βρίσκεται σε κάποιο δίσκο των Queen , το “Move On” με το όμορφο solo στο τέλος του τραγουδιού και το “We Can Fly” που βρίσκεται και στο “IΙ” με λιγο πιο rock μίξη. Επιπρόσθετα σε σχέση με την αρχική έκδοση του “I” υπάρχει και μια καλή διασκευή στο “Dont Believe a Word” των Thin Lizzy.
To ντεμπούτο των Space Elevator μπορεί να μην έχει τη δυναμική του “IΙ”, και σίγουρα θα το προτιμούσα πιο σκληρό από ότι είναι, παρόλα αυτά είναι ένα καλό album και θα αρέσει στους φίλους του μελωδικού rock.
597