Το “1984”, το έκτο κατά σειρά studio album των Van Halen, αποτελεί αναμφίβολα μια από τις πιο αξιόλογες δουλειές τους, αλλά και το μεγάλο highlight στην καριέρα τους, αφού με την pop κατεύθυνση που έδωσαν στην σκληρή μουσική τους, πραγματοποίησαν το μεγάλο βήμα στην κατάκτηση και του mainstream κοινού, εκτινασσόμενοι σε επίπεδο rock ειδώλων παγκοσμίου βεληνεκούς, κάτι που ομολογουμένως λίγα ροκ σχήματα είχαν καταφέρει ως τότε.
Το “1984” αποτελεί ένα ιδιαίτερο album, αφενός μεν επειδή είναι το τελευταίο album της μπάντας με τον David Lee Roth στα φωνητικά, αφετέρου δε επειδή είναι η πρώτη φορά που η μπάντα εισάγει έντονα το στοιχείο των πλήκτρων στον ήχο της, κάτι που αποτελεί και γενικότερη καινοτομία αφού για πρώτη -ίσως- φορά χρησιμοποιείται synthesizer σε τόσο μεγάλο βαθμό σε metal δίσκο.
Πολλοί θα συμφωνήσουν ότι το “1984”, σε ένα σημαντικό βαθμό, έθεσε τις βάσεις αυτού που λέμε ’80s pop-metal. Ο δεινός κιθαρίστας Eddie Van Halen, όντας επίσης πιανίστας κλασσικής εκπαίδευσης, εκδιπλώνει με μαεστρία και το δεύτερο ταλέντο του στο “1984”, οδηγώντας τη μπάντα σε πιο μελωδικά λημέρια.
Ο δίσκος ανοίγει με το ομώνυμο “1984”, ένα μονόλεπτο instrumental κομμάτι, γεμάτο synthesizer και εφέ, κάτι που απλά προϊδεάζει τον ακροατή για το τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Από τον συγκεκριμένο δίσκο προέκυψαν 4 επιτυχημένα single: το “Jump”, το “I’ll Wait”, το “Panama” και το “Hot for Teacher”.
Το “Jump”, ένα από τα πιο επιτυχημένα κομμάτια του album, συγκαταλέχθηκε ανάμεσα στα 10 πιο πολυπαιγμένα τραγούδια στο ραδιόφωνο εκείνη τη χρονιά, αλλά και στα πιο δημοφιλή rock κομμάτια της 10ετίας του ’80, αφού ως single πούλησε πάνω από 3 εκατομμύρια κόπιες.
Το αμέσως επόμενο single του album ήταν το “I’ll Wait”, μια μπαλάντα γεμάτη πλήκτρα, ίσως η πιο pop στιγμή του δίσκου.
Το “Panama” ήταν το 3ο single που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς (1984). Εδώ απολαμβάνουμε ένα heavy κιθαριστικό riff που μας πηγαίνει πίσω στον γνώριμο σκληρό ήχο των Van Halen. Να σημειωθεί ότι ο ήχος της μηχανής που ακούγεται στο κομμάτι, ήταν ο Eddie που μάρσαρε τη Lamborghini του. Το τέταρτο και τελευταίο single ήταν το “Hot for Teacher”, ένα κομμάτι που φλερτάρει έντονα με το metal. Στο χιουμοριστικό video που μεταδόθηκε με αρκετή επιτυχία από το MTV, πρωταγωνιστούν παιδικοί σωσίες των μελών της μπάντας.
Άλλα highlights του “1984” είναι το “Drop Dead Legs”, ένα κομμάτι εμφανώς επηρεασμένο από τον ήχο των Led Zeppelin (των οποίων άλλωστε έχουν δηλώσει fan τα μέλη των Van Halen), το “Top Jimmy”, ένα tribute στον James Paul Koncek της μπάντας Top Jimmy & The Rhythm Pigs, με ένα απίστευτο εκτεταμένο solo στο φινάλε, και φυσικά το “Girl Gone Bad”, για το οποίο ο Eddie έχει δηλώσει ότι το έγραψε μέσα σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου όπου διέμενε με τη γυναίκα του, Valerie Bertinelli. Η σύλληψη της μελωδίας του ήρθε αργά ένα βράδυ, ενώ η Valerie κοιμόταν, και προκειμένου να μην την ξυπνήσει, κλείστηκε με ένα κασετόφωνο και τη κιθάρα του μέσα στη ντουλάπα.
Το album καταλήγει με το “House of Pain”, ένα γρήγορο heavy τραγούδι που μας πηγαίνει πίσω στον πρώιμο ήχο των Van Halen των μέσων του 1970. Αποτελεί ίσως το πιο hard rock κομμάτι του δίσκου.
Το “1984” ήταν το πρώτο album του συγκροτήματος που ηχογραφήθηκε στο “5150 Studios”, στο προσωπικό studio που διατηρεί στο σπίτι του ο Eddie Van Halen στο Hollywood.
Ο δίσκος ηχογραφήθηκε το 1983 και κυκλοφόρησε στις 9 Ιανουαρίου του 1984 μέσω της Warner Bros και με παραγωγό τον Ted Templeman.
Κάτι που ίσως πολλοί δεν γνωρίζουν όμως, είναι ότι μέρος του υλικού είχε προηγηθεί μακράν της κυκλοφορίας του. Συγκεκριμένα, ο Eddie ισχυρίζεται ότι είχε γράψει το “Jump” χρόνια πριν ηχογραφηθεί το album, εμπνευσμένος από έναν άντρα που είχε δει στην τηλεόραση, ο οποίος ήθελε να αυτοκτονήσει πηδώντας από ένα κτίριο. Δια του λόγου το αληθές μάλιστα, κατά τη διάρκεια μιας τηλεφωνικής συνέντευξης κάπου μέσα στο 1982, ο Eddie είχε παίξει σχετικά αποσπάσματα.
Επιπλέον, η μπάντα είχε ηχογραφήσει μια ελαφρώς διαφορετική version του “House of Pain” χρόνια πριν βγει στην κυκλοφορία το “1984”. Το τραγούδι είχε ηχογραφηθεί ως demo όταν η μπάντα ετοίμαζε υλικό για τον Gene Simmons.
Είναι ίσως περιττό να αναφέρουμε ότι το “1984” αποτελεί ένα από τα πιο επιτυχημένα album των Van Halen, όσον αφορά τις πωλήσεις αλλά και τη κατάταξη στα chart.
Στην Αμερική μόνο έχει γίνει 10 φορές πλατινένιο, πουλώντας πάνω από 10 εκατομμύρια κόπιες. Επιπλέον, κατέκτησε τη δεύτερη θέση στα Billboard Magazine album charts.
Στο νούμερο 1 ήταν φυσικά το “Thriller” του Michael Jackson, στο οποίο ο Eddie Van Halen δεν παρέλειψε να βάλει το χεράκι του παίζοντας το κιθαριστικό solo του κομματιού “Beat It”, κίνηση που δεν άρεσε ιδιαίτερα στον Roth. Φημολογείται μάλιστα ότι αυτό αποτέλεσε -μεταξύ άλλων- έναν από τους λόγους που ο τραγουδιστής αποχώρησε από το σχήμα λίγους μήνες αργότερα.
Εν τέλει, αυτό που κάνει το “1984” τόσο ξεχωριστό -πέραν του μουσικού του μεγαλείου- είναι ότι οι ακροατές γίνονται για τελευταία φορά μάρτυρες της απίστευτης χημείας μεταξύ Roth–Van Halen. Είναι η τελευταία γεύση της “rock ‘n’ roll party” ατμόσφαιρας που υπήρχε ως αποτέλεσμα της συνεργασίας των ανθρώπων αυτών και η αίσθηση είναι σίγουρα μοναδική και ανεπανάληπτη.
Γι’ αυτό το album αποτελεί ένα must-have για τους fan των Van Halen, αλλά και έναν κλασσικό δίσκο-διαμάντι για κάθε fan του είδους. Δίχως αμφιβολία, ένας δίσκος που συγκαταλέγεται στα “βασικά” και δεν πρέπει να λείπει από καμιά δισκοθήκη.
Λίγα λόγια σχετικά με το εξώφυλλο:
Στο εξώφυλλο του “1984” απεικονίζεται ένα άγγελος με τη μορφή μωρού να καπνίζει. Το έργο ανήκει στην καλλιτέχνη Margo Nahas και στην πραγματικότητα πρόκειται για φωτογραφία (ειδικά επεξεργασμένη ώστε να φαίνεται για ζωγραφιά) και όχι για κάποιο έργο τέχνης.
Όλα στο εξώφυλλο είναι πραγματικά: το μωρό, τα τσιγάρα, ακόμα και ο ουρανός. Το μοναδικό πρόσθετο είναι τα φτερά.
Το μωρό ονομάζεται Carter Helm, και ήταν ο 4χρονος γιος μια φίλης της Nahas. Όσο για τα τσιγάρα που “καπνίζει”, είναι σοκολατένια τσιγάρα, ειδικά φτιαγμένα για παιδιά.
Ψάχνοντας για το κατάλληλο εξώφυλλο για το “1984”, οι Van Halen ξεχώρισαν αμέσως τη συγκεκριμένη εικόνα από το αρχείο της Nahas.
Όταν το album κυκλοφόρησε στο Ηνωμένο Βασίλειο, ένα αφαιρούμενο αυτοκόλλητο με τους ρωμαϊκούς αριθμούς MCMLXXXIV (που σημαίνει “1984”), τοποθετήθηκε πάνω από το χέρι του μωρού με το τσιγάρο, καθώς την ίδια περίοδο τύχαινε να διεξάγεται μια αντικαπνιστική καμπάνια στη χώρα.
Tracklist (CD):
1. 1984
2. Jump
3. Panama
4. Top Jimmy
5. Drop Dead Legs
6. Hot for Teacher
7. I’ll Wait
8. Girl Gone Bad
9. House of Pain
Μπάντα:
• David Lee Roth – φωνητικά
• Eddie Van Halen – κιθάρα, πλήκτρα, δεύτερα φωνητικά
• Michael Anthony – μπάσο, δεύτερα φωνητικά
• Alex Van Halen – drums, percussion, δεύτερα φωνητικά
Λίλιαν Καραχρήστου
627 
