Μέσα στο αιώνιό του σάβανο, βαθιά σε κάποια κατακόμβη κρύβεται το σάπιο κουφάρι κάποιου άθλιου όντος, κλεισμένο καλά στην Βραζιλιάνική του σαρκοφάγο.
Η μουσική και η στιχουργική άποψη των Sarcofago, συντοπιτών των θεών Sepultura, θα μπορούσε να αναστήσει την ψυχή του νεκρού αυτού πλάσματος και να το κάνει να αναδυθεί μέσα από κάποιο βρωμερό βάλτο, ξανά στα εγκόσμια.
Άξιοι συνεχιστές των σατανικών ύμνων που δίδαξαν με περίσσια χάρη οι Venom και οι Hellhammer, οι Sarcofago επηρέασαν έντονα την Σκανδιναβική black metal σκηνή με το ντεμπούτο του 1987, με τίτλο “I.N.R.I.”.
O Fenriz, ηγέτης των Darkthrone, αφού συμπεριέλαβε το “Satanic Lust” κομμάτι σε μια συλλογή με όνομα “The Best of Old-school Black Metal”, την οποία κυκλοφόρησε η Peaceville Records, δήλωσε πως το “I.N.R.I.” είναι ένα album “buy or die”.
O έτερος μεγάλος εκπρόσωπος της μεγάλης Νορβηγικής σχολής του black metal, Euronymus, κιθαρίστας και καταφερτζής των Mayhem, αντάλλασσε αλληλογραφία με τον τραγουδιστή των Sarcofago, Wagner Lamournier, ή αλλιώς Antichrist. O Euronymus είχε ενθουσιαστεί με όλο το image των Sarcofago εκείνη την περίοδο και ήθελε να στήσει το Νορβηγικό στυλ πάνω σε εκείνο των Βραζιλιάνων. Και το πέτυχε!
Η μεγάλη επιρροή του “I.N.R.I.” στην τότε ακραία σκηνή μπορεί να αποτυπωθεί και στη δήλωση του Mika Luttinen των Impaled Nazarene, πως κανένα album δεν μπορεί να συναγωνιστεί το “I.N.R.I.” και το “Reign in Blood” των Slayer.
2 χρόνια μετά, οι Βραζιλιάνοι εμφανίζονται πιο τεχνικοί, βαδίζοντας σε πιο trash metal μονοπάτια και έχοντας μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια πλέον. Το album βαπτίστηκε “Rotting” και το εξώφυλλο του απαγορεύτηκε από την θεοκρατική κοινωνία των Η.Π.Α. Οι ταχύτητες γίνονται όλο και μεγαλύτερες και η αλλαγή σε tempo συνεχόμενη. Το κομμάτι “Tracy” παρουσιάζει στα 7 λεπτά του πολλά διαφορετικά riff και δημιουργεί μια μοναδική έμπνευση στους μελλοντικούς death metal μουσικούς.
Τα σατανικά ιδεώδη άφησαν τη θέση τους σε θεματολογία πιο γήινη και καθημερινή και η μουσική έγινε καθαρά, τεχνικής φύσεως, death metal παραμερίζοντας την black metal αισθητική και το αποτέλεσμα ήταν το 1991 να κυκλοφορήσουν ίσως το πιο αναγνωρισμένο τους album, “The Laws of Scourge”.
Κριτικές αποθεωτικές και κόσμος άρχισε να τους συγκρίνει με τους συμπατριώτες τους Sepultura δημιουργώντας μάλιστα, και διαμάχες μεταξύ των δύο συγκροτημάτων.
Το κουτσομπολιό για την έχθρα μεταξύ των δύο ξεκίνησε όταν ο Lamournier, που ήταν από τους πρώτους τραγουδιστές των Sepultura, έφυγε και δημιούργησε τους Sarcofago. Ο Igor Cavalera επέμεινε πως δεν υπάρχει καμιά διαφορά μεταξύ τους, αλλά ο μουσικός τύπος απλά συνέχισε να τρέφει την κοιλιά του τέρατος.
Και εκεί που όλα είχαν ξεχαστεί, ο κιθαρίστας D.D. Crazy επιτέθηκε στον τότε, νέο κιθαρίστα των Sepultura, Andreas Kisser, και το έσπασε ένα μπουκάλι στο κεφάλι.
Λίγα χρόνια αργότερα, όταν τα αδέρφια Cavalera χώρισαν τους μουσικούς τους δρόμους, ο Lamournier ρωτήθηκε για το γεγονός σε μια συνέντευξη και απάντησε πως σε εκείνη την οικογένεια η προδοσία δεν είναι περίεργο πράγμα. O Max Cavalera ενοχλημένος από τη δήλωση αυτή, έγραψε το κομμάτι “Bumbklaatt” (βρισιά στη διάλεκτο patois της Τζαμάϊκας), που αναφέρεται στον αντίδικο του, Wagner Lamournier.
Τα προβλήματα βέβαια, δεν ήταν μόνο με τους Sepultura, αφού μέσα στο κυκλώνα των παρεξηγήσεων μπλέχτηκαν και οι Ratos De Porao και όταν τελευταία στιγμή, οι Sarcofago επιλέχθηκαν για support της Βραζιλιάνικης περιοδείας των DRI, αντί των RDP, τότε ο Gordo (τραγουδιστής των RDP) και φίλοι του από άλλο thrash metal συγκρότημα επιτέθηκαν με αλυσίδες στα μέλη και τους τεχνικούς των Sarcofago και ο Gordo γρονθοκόπησε τον ήδη λιπόθυμο από το μεθύσι, Lamournier.
To 1994 κυκλοφόρησαν και το “Hate” το οποίο αντικαθιστούσε τον ανθρώπινο παράγοντα πίσω από τα τύμπανα με drum machine, με τη δικαιολογία πως δεν υπάρχει άνθρωπος να παίζει τόσο γρήγορα όσο χρειαζόταν στο συγκεκριμένο album. To τραγούδι “Satanic Terrorism” ήταν μια περιγραφή των εμπρησμών σε εκκλησίες στη Νορβηγία από την Inner Circle και οι Sarcofago κατηγορήθηκαν ότι υποστηρίζουν αυτές τις βίαιες ενέργειες. Ο Lamournier απλά απάντησε πως είναι απλά μια περιγραφή των γεγονότων και τίποτα παραπάνω.
Τρία χρόνια αργότερα, θα κυκλοφορούσε το κύκνειο άσμα του συγκροτήματος, “The Worst”, με τις ταχύτητες να πέφτουν, το drum programming να βελτιώνεται και τον Lamopurnier να ποζάρει στο εξώφυλλο, σε ένα δίσκο πιο κοντά στο death metal από ποτέ. Αν και το 2000 βγήκε στην αγορά το “Crust” EP, που υποτίθεται πως ήταν προπομπός κάποιας νέας κυκλοφορίας, εκείνη δεν ήρθε ποτέ.
Αν και οι Sarcofagο ανέβηκαν στη σκηνή κάποιες φορές ακόμα, με κορύφωση το άνοιγμα της συναυλίας των Possessed στη Βραζιλία το 2007, και με τις φήμες επανασύνδεσης να δίνουν και να παίρνουν, ο Lamournier τις διέψευδε κατηγορηματικά κάθε φορά.
Οι ανάποδοι σταυροί-μαχαίρια που τρυπούσαν το λογότυπο των Sarcofago μπήκαν μια για πάντα στο συρτάρι της κουζίνας και η μούμια έμεινε αιώνια θαμμένη σε κάποια υγρή υπόγα.
940 
