“DOOMinion”.
Όταν η παρέα του Tony Iommi και των υπόλοιπων παιδιών από το Birmingham γεννούσαν metal πριν 50 χρόνια, δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι θα άλλαζαν τον κόσμο της μουσικής.
Επίσης δεν ήξεραν πως με το μνημείο που ονομάστηκε “Black Sabbath”, έδωσαν ζωή σε ένα ιδίωμα που, ένας Σουηδός νεαρός ονόμασε χρόνια αργότερα “Doomicus Metallicus” ή απλούστερα, doom metal.
Αυτός ο (τότε) εικοσάχρονος μπασίστας από την Στοκχόλμη, έφτιαξε ένα σχήμα στις αρχές της δεκαετίας του ’80, στο οποίο τραγουδούσε, έπαιζε μπάσο και έγραφε τραγούδια και που είχε ονομάσει “Nemesis”. Όμως το όραμα του Leif Edling ήταν μεγάλο, επικό, “καταραμένο” και μεταλλικό και οι Nemesis δεν ήταν το κατάλληλο σχήμα γι’ αυτά τα σχέδιά του.
Έτσι, το 1984, ο Leif μαζί με τον παιδικό του φίλο και ντράμερ Mats Ekström, σχηματίζει την μπάντα που έδωσε το όνομα στο doom metal και πήρε τον ρόλο της πεμπτουσίας του. Τους Candlemass.
Δύο χρόνια μετά, ο Leif και ο Mats, με τους Mats “Mappe” Björkman και Klas Bergwall στις κιθάρες και τον Johan Längquist πίσω από την (αινιγματική, τελικά, γι’ αυτήν την μπάντα) θέση του μικροφώνου, δημιουργούν το αριστούργημα που αλλάζει την ροή του metal για μία ακόμα φορά και καθορίζει το doom (κυριολεκτικά) για πάντα. Το “Epicus Doomicus Metallicus” είναι ακριβώς αυτό που λέει και ακόμα περισσότερα για τους λάτρεις του “σκοτεινού”, αργού, μαυροσαμπαθικού ήχου, με τον ύμνο “Solitude” να τον εκπροσωπεί εις τους αιώνες των αιώνων.
CANDLEMASS – Solitude (video)
O Johan δηλώνει περαστικός από τη θέση του τραγουδιστή και αποχωρεί, παραχωρώντας τη θέση του στη φωνή που καθιερώνει τους Candlemass, αυτή που φέρνει στο μυαλό κάθε (doom) metal fan όταν βλέπει το logo της μπάντας, στο απόλυτο doom icon. O Messiah Marcolin κερδίζει τον Leif με μία πεντάλεπτη τηλεφωνική audition, αφήνει τα καθήκοντά του στους Mercy και αναλαμβάνει να οδηγήσει το “όχημα” για τέσσερα χρόνια, στη “χρυσή” του περίοδο.
Η αγία τριάδα της δισκογραφίας της μπάντας που ακολουθεί, εδραιώνει τους Candlemass ως την απόλυτη doom metal μπάντα. “Nightfall”, “Ancient Dreams”, “Tales Of Creation”, μέσα σε τρία χρόνια, τρία αριστουργήματα που αυτόματα καταγράφονται στην μεταλλική ιστορία με χρυσά γράμματα.
Μαγικά εξώφυλλα επηρεασμένα από τα αριστουργήματα των Thomas Cole και Gustave Doré, ντύνουν έπη, σε τρία albums από τα οποία πραγματικά, δεν υπάρχει μέτριο τραγούδι.
Στο τελευταίο εκ των τριών, το “Tales Of Creation” του 1989, η μπάντα κάνει ένα ακόμα βήμα μπροστά, δίνοντάς μας το πρώτο (και μοναδικό) της concept album, με θέμα τη δημιουργία του κόσμου.
CANDLEMASS – A Tale Of Creation (video)
Μετά από ένα ζωντανό, εξίσου ιστορικό album που μας φέρνει στην αυγή της δεκαετίας του ’90, μία κόντρα μεταξύ του Messiah και της υπόλοιπης μπάντας, χωρίζει τους δρόμους τους και για μία ακόμα φορά, ο Leif αναζητά νέα φωνή για την μπάντα, την οποία βρίσκει στο πρόσωπο του Thomas Vikström, ξεκινώντας ένα εντελώς νέο κεφάλαιο για τους Candlemass. Το έκτο.
To “Chapter VI” αφήνει πίσω την αισθητική που είχαμε συνηθίσει, αλλά και τον ήχο που σε συνδυασμό με τη φωνή του Messiah είχαμε λατρέψει, αλλάζουν ακόμα και το χαρακτηριστικό γοτθικό λογότυπο και σοκάρουν τους οπαδούς τους με την νέα κατεύθυνση ενός album, που παραπέμπει περισσότερο σε επικές power φόρμες παρά doom. Μία κατεύθυνση και ένα album υψηλής ποιότητας που δεν εκτιμήθηκε την εποχή που κυκλοφόρησε εξαιτίας των τόσο μεγάλων αλλαγών, αλλά έγινε κλασσικό πολλά χρόνια μετά και επηρέασε νεότερες γενιές συγκροτημάτων, ανοίγοντας έναν νέο δρόμο στο epic doom.
CANDLEMASS – The Dying Illusion (video)
Το “οικοδόμημα” Candlemass τρέμει και τελικά, καταρρέει μετά από το έκτο, “καταραμένο” κεφάλαιο.
Η μη αποδοχή του “Chapter VI” από τους fans, κάνει τον Edling να “παγώσει” την μπάντα και να ξεκινήσει μία άλλη, τους Abstract Algebra.
Όμως η μοίρα του υποδεικνύει πως η “κατάρα” (doom) του πάντα θα βρίσκεται αλλού και έτσι, μία πενταετία αργότερα, ανακοινώνει το έβδομο album των Candlemass με τίτλο “Dactylis Glomerata”, το οποίο βέβαια παραλίγο να μην ήταν το έβδομο Candlemass album, αλλά το δεύτερο των Abstract Algebra, που όμως δεν τα πήγαιναν τόσο καλά, και έτσι, με προσαρμογές στον ήχο και ανανεωμένη σύνθεση (Björn Flodkvist στα φωνητικά και Mike Amott των Carcass, Arch Enemy και Spiritual Beggars, μεταξύ άλλων), ο “μπαμπάς του doom”, Leif και η νέα του παρέα, κάνουν αυτό το reboot το 1998.
CANDLEMASS – I Still See The Black (video)
Με (σχεδόν) την ίδια σύνθεση, η νέα μορφή της μπάντας κυκλοφόρησε ένα ακόμα album, το “From The 13th Sun” μόλις ένα χρόνο μετά, ένα album ακόμα πιο διαφορετικό και πειραματικό, που απομάκρυνε τον doom πυρήνα των φίλων των Candlemass ακόμα περισσότερο.
Αποτέλεσμα ήταν να συμβεί αυτό που μάλλον είχαμε ήδη καταλάβει, μία ακόμα διάλυση των Candlemass και την ενασχόληση του Leif με νέο project (Krux).
Τρία χρόνια μετά, οι δρόμοι των Leif και Messiah συναντιούνται και πάλι, αφήνοντας πίσω παλαιότερες διαφωνίες, και με την προσθήκη των υπόλοιπων μελών της χρυσής εποχής των ’80s, γεννιέται ένα ζωντανό reunion το 2002 και ένα album, το ομότιτλο της μπάντας, το 2005.
CANDLEMASS – Black Dwarf (video)
Η μπάντα ανακοινώνει πως ένα νέο album είναι στα σκαριά για το 2007, και όντως, ένα album κυκλοφορεί το 2007, αλλά όχι έτσι όπως όλοι το είχαν φανταστεί.
Ο Messiah δείχνει να φέρνει αβεβαιότητα στην υπόλοιπη μπάντα όπως συνέβη και πολλά χρόνια πριν, και η δεύτερη αποχώρησή του ήταν αναμενόμενη.
Έτσι, οι Candlemass καλωσορίζουν τον πέμπτο τραγουδιστή τους, τον Τεξανό Robert Lowe των Solitude Aeturnus και μαζί κυκλοφορούν τρία albums μέχρι και το 2012, τα “King Of The Grey Islands”, “Death Magic Doom” και “Psalms For The Dead”, όπου και ο Leif ανακοινώνει πως αυτό είναι και το οριστικό τέλος των Candlemass.
CANDLEMASS – Prophet (video)
Αμ δε!
Αν και ο Leif Edling έχει πλέον οργανικά κουραστεί και οι γιατροί έχουν κάνει επίσημη διάγνωση υπερκόπωσης, ο ίδιος ασχολείται με δύο projects (Avatarium και Doomsday Kingdom) και την επιστροφή των Candlemass, αυτήν τη φορά με το φίλο του (και συνεργάτη του από Abstrakt Algebra και Krux) Mats Levén στη φωνή, με τον οποίον και κυκλοφορούν μόνο ένα EP το 2018.
Εκείνη είναι και η χρονιά που η μπάντα ανακοινώνει, προς μεγάλη χαρά όλων, πως ο κύκλος κλείνει μετά από 32 χρόνια, με τον τραγουδιστή του “Epicus Doomicus Metallicus”, Johan Längquist, να επιστρέφει στην μπάντα.
Με αυτήν τη σύνθεση, το 2019 βρίσκει την μπάντα σε φόρμα και όρεξη, με το δωδέκατο album “Door To Doom” και μία μεγάλη περιοδεία, η οποία περνάει και από την Αθήνα στις 23 Νοεμβρίου (Δελτίο Τύπου).
CANDLEMASS ft. TONY IOMMI – Astorolus – The Great Octopus (video)
1562 
