Πριν καν βγει το καλοκαίρι, στυγνός χειμώνας θα απλωθεί πάνω από τον ελληνικό ουρανό το διήμερο 23 και 24 Αυγούστου.
Ο λόγος είναι ο ερχομός των Αμερικανών μάγων Agalloch, οι οποίοι θα εμφανιστούν σε Αθήνα (Κύτταρο) και Θεσσαλονίκη (Eightball). FB EVENT
Το 1995 οι John Haughm (φωνή/κιθάρα/τύμπανα) και Shane Breyer (πλήκτρα) αποφάσισαν να παίξουν μουσική και ονόμασαν έδωσαν όνομα στο σχήμα τους εμπνευσμένο από την χλωρίδα. Το όνομα αυτού Agalloch! Σύντομα στην παρέα τους προστέθηκε ο Don Anderson και το φθινόπωρο του 1996, ήταν έτοιμη η demo κασέτα τους, “From Which of This Oak”.
H βάση των μουσικών τους επιρροών ήταν το black metal, συνδυασμένο με πιο ταξιδιάρικες μουσικές, που πλέον παίρνουν την ταμπέλα του post (rock ή ό,τι άλλο) και αμέσως απόκτησαν μια βάση ακόλουθων οπαδών. Αμέσως μετά από το demo αυτό ο μπασίστας Jason William Walton έγινε μέλος των Agalloch.
To promo που έστειλαν σε διάφορες εταιρίες το 1998, αγκίστρωσε την προσοχή της The End Records, που του προσέφερε συμβόλαιο, με αποτέλεσμα το ντεμπούτο τους, “Pale Folklore”.
Το Portland κάνοντας σκανδιναβική δουλειά, έδειξε μια πολύ φιλόδοξη απόπειρα να διαμορφώσει μουσική ιστορία και στη σκοτεινή μουσική, με τη μαεστρική βοήθεια των Agalloch. Το “Pale Folklore” ήταν κάτι μη αναμενόμενο και κούνησε πολλούς καχύποπτους μουσικόφιλους από τις θέσεις τους. Η συνέχεια όμως ήταν ακόμα πιο συναρπαστική.
Αφού σίγησαν για τρία χρόνια, βγάζοντας μια συλλογή με ακυκλοφόρητα κομμάτια (“Of Stone, Wind and Pillor”) ηχογράφησαν το δεύτερο τους, αριστούργημα για την δεκαετία που μας πέρασε, “The Mantle” το 2002. Σαγόνια έπεσαν, σάλια έτρεξαν και οι καλές κριτικές έπεφταν βροχή. Χαμηλώνοντας ελαφρώς τους τόνους, σε πιο Godspeed You! Black Emperor ύφος, μεγάλη επιρροή εκείνη την εποχή κατά δηλώσεις του κιθαρίστα Anderson, ο οποίος έδειξε και προς το μέρος των Death In June. Ακουστικές κιθάρες μπάινουν στην εξίσωση και η αστρονομική καλυτέρευση της παραγωγής σε σχέση με το προκάτοχο του, ανυψώνει τις αστρικές μουσικές προβολές των Αμερικανών.
4 χρόνια θα περάσουν ως την κυκλοφορία του τρίτου ολοκληρωμένου τους album (ωστόσο έχουν βγεί κάμποσα 7-ιντσα, 10-ιντσα και EPs) “Ashes againts the Grain” (2006), που μπορεί να μην μπόρεσε να αιφνιδιάσει, αλλά ήταν και αυτό μια μαγική στιγμή μουσικής ευφυΐας. Το “Not Unlike the Waves” έγινε το πρώτο video clip των Agalloch, αν και ο Haughm δήλωσε απογοητευμένος από το τελικό αποτέλεσμα σε σχέση με εκείνο που του είχε παρουσιαστεί στην αρχή. Η πρώτη μορφή του δόθηκε σαν bonus στο DVD “The Silence of Forgotten Landscapes” (2009). To album αυτο είναι αφιερωμένο στον Christoph Florian Rehse των Escape the Day και ήταν και το τελευταίο που κυκλοφόρησε μέσω της The End Records.
H προηγούμενη συνεργασία με την Profound Lore, η οποία είχε κυκλοφορήσει τα δύο πρώτα τους albums σε διπλό βινύλιο, τους έφερε να υπογράφουν για το νέο τους album “Marrow of the Spirit”, το οποίο κυκλοφόρησε το 2010.
Τα τύμπανα σε αυτό αναλαμβάνει ο Aesop Dekker, ενώ οι Agalloch προσπαθούν να σκληρύνουν λίγο την καλογυαλισμένη παραγωγή του προηγούμενου album και παίρνουν την πρωτιά στο Top 40 του περιοδικού Decibel.
To πέμπτο και πιο πρόσφατο album “The Serpent & the Sphere” κυκλοφόρησε το Μάϊο του 2014 χωρίς να ξεφεύγει βεβαίως βεβαίως από το υψηλό ενορχηστρωτικό επίπεδο και για να μην μακρυγορούμε διαβάστε τι έγραψε για αυτό ο Ιορδάνης Κιουρτσίδης (link).
Μαζί τους οι εκπληκτικοί Γάλλοι C.R.O.W.N., οι οποίοι εξέπληξαν ιδιαιτέρως τον Στέφανο Στεφανόπουλο, με το πρόσφατο album τους “Natron” (link)
332 
