TUESDAY THE SKY: “The Blurred Horizon”

ALBUM

Είδος: Post rock, ambient
Δισκογραφική εταιρεία: Metal Blade
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 3 Σεπτεμβρίου 2021

Είναι ένας από εκείνους τους δημιουργούς που οι υπαινιγμοί και οι ευρύχωρες ερμηνευτικά περιγραφές είναι τα κοστούμια που του ταιριάζουν γάντι. Όπως δεν πρόκειται να ανοιχτεί απόλυτα και να γίνει αυστηρά συγκεκριμένος για τα πράγματα που ταλανίζουν το μυαλό του, για όσο διάστημα κράτησε και την πένα των Fates Warning, έτσι νιώθει λυτρωτικά απελευθερωμένος να σκιαγραφήσει τις διαθέσεις του χωρίς λόγια.

Ο Jim Matheos είναι αποδεδειγμένα ένας τολμηρός ακροατής και η αντανάκλαση των εμπειριών του σταδιακά τον προέτρεψε να δοκιμάσει τις εκφραστικές του δυνατότητες σε άλλα πεδία. Με αφετηρίες που σύμφωνα με τους δικούς του ισχυρισμούς βρέθηκαν σε ονόματα όπως οι Boards Of Canada, Explosions in The Sky, ή ο Brian Eno, δημιούργησε το project “Tuesday The Sky”. Ο πρώτος καρπός της δοκιμής αυτής ήταν το άλμπουμ “Drift” του 2017, με τις συμμετοχές του ντράμερ των God Is An Astronaut, Lloyd Hanney, του επιστήθιου φίλου Kevin Moore, και της τραγουδίστριας Anna-Lynne Williams.

Αν η πρώτη απόπειρα έμοιαζε σαν μια περισυλλογή τραγουδιών που βρίσκονταν μάλλον μακριά από το σύνηθες μενού του, τα όποια ήθελε να σώσει και να διατηρήσει, τώρα πια ακολουθεί περισσότερο αποκρυσταλλωμένος και αποφασισμένος την κατεύθυνση που καθόρισε. Σε έναν κόσμο αντηχήσεων, συγκεκριμένων, σημειολογικών ηχητικών επαναλήψεων και μιας δεδομένης λεπτότητας, ο Matheos από το εναρκτήριο “Half Remembered” συμπεριφέρεται σαν μια μεθοδική αράχνη που σταδιακά υφαίνει τον ιστό της και άξαφνα βρίσκεσαι παγιδευμένος σε αυτόν. Χωρίς προφανείς μεγάλες μελωδικές παγίδες να σε δελεάσουν, απλώνει τις ηχητικές του ιστορίες με μια μελετημένη λιτότητα που κάθε άλλο παρά φτώχεια περικλείει.

Έχοντας βρει στο πρόσωπο του εκπληκτικού Gavin Harrison τον ιδανικό ντράμερ να σεβαστεί τις ιδιαίτερες εσωστρεφείς δυναμικές του, απολαμβάνει τη συνοδεία του σε πέντε από τα τραγούδια του δίσκου, με το εμφανώς ζωηρότερο “Hypneurotic”, όπου ηχογράφησε με δυο διαφορετικά drum set δεξιά και αριστερά, να εντυπωσιάζει με το ιδιαίτερο ηχητικό αποτέλεσμα. Ο τίτλος “The Blurred Horizon” υπηρετείται σε ένα σύνολο συνθέσεων που απαιτούν αφοσίωση και συμπόρευση στην ακρόαση για να σε σπρώξουν σταδιακά στην καρδιά του άλμπουμ. Ο Matheos, έχοντας πια εκτιμήσει τη λειτουργικότητα θεμάτων που έχουν δυσπρόσιτη, πανούργα αλλά συνεπή και βέβαιη κατάληξη στο θυμικό του ακροατή, θα σε κλειδώσει με φράσεις όπως αυτή του ομότιτλου που γρήγορα και ίσως απροσδόκητα φυλακιστεί στη μνήμη σου. Όμως ακόμα και σε ιστορίες όπου επιμένει περισσότερο σε παύσεις, αναμονές, συγκεχυμένες εντυπώσεις, και πιο ασύμπτωτες συνυπάρξεις ήχων, όπως τα “Laudanum Dream” και “Near Dark”, η υποβολή είναι ισχυρή.

Ο ίδιος αποφάσισε να κλείσει το δίσκο με το μοναδικό τραγούδι που έχει φωνητικά, και μια σύνθεση άλλων, το “Everything Is Free” των Gillian Welch και David Rawlings. Ήταν μια επιλογή που αρχικά περιλήφθηκε στο πλάνο να συνοδέψουν κάποιες διασκευές την ειδική έκδοση του “Long Day Good Night”, πράγμα που τελικά δεν έγινε και έτσι κατέληξε εδώ, με την εξέχουσα φωνητική συνδρομή από τον σπουδαίο Tim Bowness.

Ανιχνεύοντας την αντανάκλαση του δίσκου μετά από έναν ακόμα πλήρη κύκλο, αυτό που αιωρείται είναι η μαγική μαεστρία του δημιουργού να σε κατευθύνει ντελικάτα σε μια τοποθεσία εσωτερική και ιαματική, μια συμπληρωματική διάθεση δική του αλλά και δική σου. Καθώς αυτός βαφτίζει με φράσεις που έχει κρατήσει σε έναν φάκελο, ακολουθώντας την προσωπική διάγνωση των μουσικών του, δημιουργεί πάλι αυτή την ευγενική αίσθηση που μοιάζει να παραχωρεί τόσα στον ακροατή, ενώ στην πραγματικότητα σε έχει διαλύσει με ευγένεια…
Το μέλλον και η συνέχεια των “Tuesday The Sky” είναι και αυτό αβέβαιο. Όπως ομολογεί και ο δημιουργός του με την περιβόητη σεμνότητά του, “όσο και να προσφέρει ικανοποίηση και να είναι καλλιτεχνικά διασκεδαστικό, σημασία έχει να θέλει να ακούσει κάποιος άλλο ένα σαν αυτό”…

Facebook: https://www.facebook.com/TuesdaytheSky
Website: http://tuesdaythesky.com/

1112
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…