death metal

Θυμάμαι τον ανεκδιήγητο ενθουσιασμό που είχα νιώσει, όταν είχα ακούσει (πάλι, τέτοια φθινοπωρινή εποχή) το προ τριετίας και έβδομο, concept album των Φιλανδών metallers, Insomnium, “Winter’s Gate”. “Το νέο soundtrack που θα “έντυνε” τον φετινό χειμώνα”, έλεγα στον εαυτό μου, όντας πιστή ακόλουθος της μουσικής τους. Το “Winter’s Gate” όμως ήταν κάτι παραπάνω από ένα “απλό” soundtrack εποχής, αναφερόμενο στις κακουχίες του “Χειμώνα”. Το έπος-τραγούδι, χωρισμένο σε επτά μέρη των 40 λεπτών και 2 δευτερολέπτων, αποδείχτηκε ένα προοδευτικό melodeath μουσικό “βίωμα”, κάνοντας επιτέλους τους Insomnium να φτάσουν στην “κορυφή” των καλλιτεχνικών τους ανησυχιών (καλή ώρα, μιας παγωμένης βουνοκορφής), μετά από μία πολύ καλή και αξιοπρεπέστατη πορεία 15 χρόνων. Αφότου ανακοινώθηκε η επιστροφή του συγκροτήματος με το “Heart Like A Grave”, οι προσδοκίες γι’ αυτήν δεν ήταν παρόμοιες, η περιέργεια όμως, ναι! Ίσως επειδή, συμπληρώνοντας 20 χρόνια στον χώρο της metal μουσικής και θέτοντας τον πήχη του melodeath υψηλά πίσω στο 2016, αυτήν τη φορά μπορεί και να είχε εξαντληθεί η έμπνευσή του. Τέτοιες φοβίες και σκέψεις πάντα ελλοχεύουν πριν πατήσει κανείς το κουμπί play σε ένα καινούριο album. […]