Άργησαν λίγο αλλά ο σοφός μας λαός λέει “Κάλλιο αργά, παρά ποτέ” και ο λόγος γίνεται για το παρθενικό album των Sacred Outcry (review) το οποία είναι σχεδόν 20 ετών αλλά είναι τόσο φρέσκο που κυκλοφόρησε πριν 3 μήνες περίπου. Οι Sacred Outcry, δια στόματος Γιώργου Απαλοδήμα (μπάσο), μίλησαν στο Rockway.gr και στον Αντώνη Ξενάκη και είχαν αρκετά να πουν.
Καλησπέρα παιδιά και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για αυτήν την συνέντευξη. Λοιπόν πείτε μου με λίγα λόγια ποιοι ήταν και ποιοι είναι οι Sacred Outcry.
Καλησπέρα Αντώνη και σ’ευχαριστούμε πολύ για αυτή την ευκαιρία! Οι Sacred Outcry ειναι μια Epic-Power Metal μπάντα που δημιουργήθηκε το 1998 και μπήκε στον πάγο το 2004. Το 2015 αποφασίσαμε να επανηχογραφήσουμε το Damned for All Time, που ήταν και το άλμπουμ που είχαμε ολοκληρώσει λίγο πριν τελικά σταματήσουμε να παίζουμε και δεν είχε κυκλοφορήσει ποτέ. Στην καινούρια μορφή του δίσκου βρίσκουμε, εκτός από την παλαιά φρουρά (Δημήτρης Πέρρος – Κιθάρες, Γιώργος Απαλοδήμας – Μπασο, Στέλιος Δαράκης – Τύμπανα, Βαγγέλης Σπανάκης – Ακουστικές Κιθάρες), τον Steve Lado που είναι υπεύθυνος για τον τελικό ήχο και για ένα solo, τον Γιάννη Σκαλκώτο στα πλήκτρα και τον super special guest Γιάννη Παπαδόπουλο (Beast in Black) πίσω από το μικρόφωνο.
Έχουμε στα χέρια μας έναν δίσκο ο οποίος άργησε σχεδόν 20 χρόνια να τον παραλάβουμε. Μέσα σε αυτήν την 20ετία ποια γεγονότα έπαιξαν ρόλο σε αυτήν την καθυστέρηση;
Την περίοδο 2001-2003 που η μπάντα ήταν σε φουλ ρυθμούς, ξεκινήσαμε να ηχογραφούμε τον πρώτο μας δίσκο, αλλά δυστυχώς το νεαρό της ηλικίας σε συνδυασμό με κάποιους εξωγενείς παράγοντες μας φρέναραν και δεν καταφέραμε ποτέ να ολοκληρώσουμε τον δίσκο “όπως έπρεπε”. Όταν ο Βαγγέλης τελείωσε τις σπουδές του κι επέστρεψε στην Κρήτη, αποφασίσαμε ουσιαστικά να σταματήσουμε να παίζουμε σαν συγκρότημα, οπότε και ο δίσκος έμεινε στην rough μορφή που τον είχαμε φτάσει. Από εκεί και πέρα κυρίως το κακό timing αφού γενικά παίζαμε σε άλλες μπάντες και πάντα λέγαμε οτι πρέπει κάποια στιγμή να το ξαναγράψουμε, αλλά ποτέ δεν κάναμε κίνηση. Από το 2015 και μετά που το πήραμε απόφαση, πάλι βρήκαμε μπροστά μας πολλά προβλήματα, από μεταναστεύσεις, μέχρι τεράστιες αλλαγές στην καθημερινή-προσωπική ζωή του καθενός και αυτό σε συνδυασμό με την ανάγκη για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα καθυστέρησαν τον δίσκο σημαντικά. Φαντάσου την τελική αμιξάριστη μορφή την είχαμε στα χέρια μας από τον Μάϊο του 2018.
Αν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω στις πρώτες ηχογραφήσεις θα αλλάζατε τίποτα;
Σίγουρα υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει διαφορετικά αλλά ακούγοντας τον δίσκο σε αυτή τη μορφή του σήμερα, θα πω όχι. Η κάθε “λάθος” απόφαση και η κάθε καθυστέρηση μας έφερε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα και το Damned for All Time σημερα είναι η “απόλυτη” μορφή του δίσκου τόσο στο κομμάτι του ήχου όσο και της απόδοσης, οπότε αν είχε κυκλοφορήσει το 2003 δεν θα είχαμε αυτή την ευκαιρία. Τώρα το τι θα είχε γίνει αν όντως κυκλοφορούσε ο δίσκος τότε, κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, μπορεί τώρα να κυκλοφορούσαμε τον 5ο μας δίσκο και να είχαμε ένα Χ όνομα στο underground, αλλά μπορεί και να είχαμε διαλυθεί ούτως ή άλλως και τώρα απλώς να κάναμε το υποχρεωτικό reunion, χαχαχα.
Τώρα λοιπόν που κυκλοφόρησε το “Damned For All Time” και βρισκόμαστε εν μέσω πανδημίας, πόσο δύσκολο είναι να το μάθει ο κόσμος και τι δυσκολίες βρίσκετε στην προώθησή του;
Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα περισσότερα συγκροτήματα, γιατί μια ζωντανή εμφάνιση με την παρούσα κατάσταση στη μπάντα είναι έτσι κι αλλιώς αδύνατη. Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι πως συστηνόμαστε σαν μια καινούρια μπάντα σε μια εποχή που ο περισσότερος κόσμος ακούει μουσική και πολλές φορές σχηματίζει άποψη από 30 δευτερόλεπτα στο YouTube. Από την άλλη το γεγονός ότι όλοι βρισκόμαστε μέσα και συνήθως μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή έχει βοηθήσει να δημιουργηθεί λίγος περισσότερος θόρυβος γύρω από το όνομά μας καθώς ο κόσμος ακούει περισσότερη μουσική και υπάρχει αρκετός κόσμος εκτός μπάντας που προσπαθεί να μας βοηθήσει και προτείνει τον δίσκο μας (και αν διαβάζετε, σας χιλιο-ευχαριστούμε γι’αυτό).
Έχω μπροστά μου μια εξαίσια δουλειά μέσα στην οποία διακρίνω συγκροτήματα που με μεγάλωσαν και με άνδρωσαν στην μουσική αυτή. Οι εμπνευστές σας πως σας έχουν επιρρεάσει στον δίσκο αυτό και πως έχουν επιρρεάσσει και τις ίδιες σας τις ζωές;
Σ’ευχαριστώ πολύ και χαίρομαι που το εξέλαβες έτσι. Όταν η μπάντα ξεκίνησε, η μεγάλη μας κοινή αγάπη ήταν οι Warlord κι εκεί είχε στηριχθεί η «λογική» στις κιθάρες μας, όπως αντίστοιχα ο τρόπος που χρησιμοποιείται το μπάσο στη σύνθεση αλλά και ο τρόπος που θα ήθελα να αναπτύσσονται τα φωνητικά μέσα στα τραγούδια είναι ευθεία αναφορά στους Manowar. Σιγά σιγά αυτό το φάσμα επιρροών άνοιξε ακόμα περισσότερο και φτάσαμε να φιλτράρουμε τα πάντα μέσα από ατελείωτες πρόβες και να φτιάχνουμε τον ήχο μας. Ξέρεις, όταν είσαι μικρότερος έχεις άγνοια κινδύνου και λειτουργείς πολύ πιο «απλά» στο πως βλέπεις τις επιρροές, λυρισμός «σαν τους Warlord», πολεμική ατμόσφαιρα «σαν των Manowar», υψηλότερες ταχύτητες «όπως οι Blind Guardian ή οι Domine», rhythm section «σαν Crimson Glory» και πάει λέγοντας. Σίγουρα δεν είμαι ο πιο αντικειμενικός σε αυτό το κομμάτι αλλά θέλω να πιστεύω πως όλα αυτά τα στοιχεία ξεχωρίζουν μέσα στον ήχο μας, αλλά έχουν ενσωματωθεί και ραφιναριστεί με τέτοιον τρόπο που η μπάντα έχει τον δικό της, ιδιαίτερο χαρακτήρα.
Ζούμε σε μια χώρα που λατρεύει το Epic-Power Metal αλλά υπάρχει και η προκατάληψη ότι οι τάδε αντιγράφουν τους τάδε, οι τάδε παίζουν όπως οι τάδε και οι τάδε ακούγονται σαν τους τάδε. Πιστεύετε ότι η δουλειά σας μπορεί να πέσει θύμα της λογοκρισίας αυτής;
Χμμμ, να σου πω την αλήθεια δεν το έχω σκεφτεί καθόλου με αυτόν τον τρόπο. Δηλαδή αν 2-3 μπάντες χρησιμοποιηθούν για να δώσουν ένα παράδειγμα του ήχου μας σε κάποιον που δεν έχει επαφή με τη μουσική μας, δεν θεωρώ πως είναι απαραίτητα κακό. Αρκεί φυσικά να μην υπάρχει κακεντρέχια και η παρομοίωση να είναι εύστοχη. Από εκεί και πέρα αν αυτός ο κάποιος μείνει στην παρομοίωση και δεν ακούσει ποτέ τον δίσκο για να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα, τότε είτε μας έχουν παρομοιάσει με τους Iron Maiden ή με τους Necrogelgendor, μικρή σημασία έχει. Επιρροές σαφέστατα υπάρχουν και μάλιστα σε σημεία έχουν δουλευτεί με τέτοιον τρόπο που προσπαθούμε διακριτικά να αποτίνουμε φόρο τιμής σε αυτές, πανω απ’όλα παραμένουμε οπαδοί αυτής της μουσικής.
Το “Damned For All Time” είναι ένας δίσκος με μεγάλα και συμπαγή κομμάτια. Έχουν δύναμη, είναι μεστά και κατακλυζονται από συναίσθημα. Πιστεύετε ότι η καθυστέρηση αυτή έπαιξε ρόλο στο να διορθώσετε τυχόν λεπτομέρειες στις ηχογραφήσεις;
Όχι ακριβώς, γιατι τα τραγούδια έμειναν σε τεράστιο ποσοστό πιστά στις αρχικές τους εκδοχές. Σε κάποια τραγούδια έγιναν 1-2 μικρές παρεμβάσεις στο στιχουργικό κομμάτι, αλλά γενικά ο λόγος που μπήκαμε σε διαδικασία να επανηχογραφήσουμε τον δίσκο ήταν πως επιτέλους θέλαμε να κυκλοφορήσει έτσι όπως τον είχαμε γράψει, οπότε οι αλλαγές ήταν ελάχιστες. Το μόνο νέο χαρακτηριστικό στον δίσκο είναι η χρήση της ορχήστρας πίσω από τη μπάντα που βοήθησε πολύ στην ατμόσφαιρα που θέλαμε να βγάλουμε και οι καινούριοι στίχοι στο “Sacred Outcry” καθώς το κομμάτι είχε αρχικά γραφτεί το 1998. Από εκεί και πέρα σίγουρα όταν έχεις ένα δίσκο στο κεφάλι σου 18 χρόνια έχεις κατασταλλάξει στο πως θέλεις να ακούγεται τι και προφανώς όταν έχεις μια τέτοια φωνή, προσπαθείς να την αξιοποιήσεις στο 100%.
Θεωρείτε πως το συναίσθημα πρέπει να είναι πρωταγωνιστής σε έναν δίσκο ή οι συνθέσεις του;
Δεν νομίζω να γίνεται να ακούς αυτή τη μουσική χωρίς συναίσθημα. Χωρίς καλές συνθέσεις βέβαια δεν πας πουθενά και αργά ή γρήγορα ο δίσκος θα κάνει κοιλιά, οπότε σίγουρα χρειάζεται μια καλή ισορροπία, αλλά το αποτέλεσμα δεν πρέπει να ακούγεται ποτέ στείρο. Ο τρόπος σύνθεσης πρέπει να οδηγεί πάντα το κομμάτι σε κάποια κορύφωση που να μπορεί ο ακροατής να «ταυτιστεί». Αυτή η μουσική πρέπει να σε ταξιδεύει και θεωρώ πως από τους στίχους, την ερμηνεία, την ατμόσφαιρα, μέχρι και το εξώφυλλο, πρέπει όλα να λειτουργούν αρμονικά για να μεγιστοποιήσουν την εμπειρία.
Όταν με το καλό τελειώσει όλο αυτό που περνάμε με την πανδημία και αρχίσουν ξανά τα live, εσείς πως θεωρείτε πως πρέπει να ανέβετε στην σκηνή; Πως φαντάζεστε την ζωντανή προώθηση του δίσκου και ποιο θα ήταν το ονειρικό line up για εσάς;
Ελπίζω να κάνω λάθος αλλά νομίζω πως θα χρειαστεί αρκετός καιρός μέχρι να επιστρέψουμε σε κανονικούς ρυθμούς και να ξεκινήσουν οι συναυλίες. Όπως είπα και πριν, το να παίξουμε κάπου είναι πολύ δύσκολο γιατί ουσιαστικά ο στόχος μας ήταν να βγάλουμε τον δίσκο, οπότε το live line-up δεν ήταν στα σχέδιά μας και με την παρούσα κατάσταση στη μπάντα μοιάζει απίθανο. Στο ονειρικό κομμάτι δεν θα πρωτοτυπήσω, μια συναυλία με τους Warlord, με τους Manowar ή με τους Blind Guardian προφανώς θα ήταν βγαλμένη από τα πιο τρελλά μου όνειρα, αλλά πιο ρεαλιστικά θα ήθελα πολύ να παίξουμε κάποια στιγμή με τους Domine.
Κλείνοντας θέλω να μου πείτε δυο λόγια για την ελληνική Metal σκηνή καθώς τα άλματα που έχει κάνει σε σχέσει με το παρεθλόν είναι γιγαντιαία.
Την μεγαλύτερη διαφορά την εντοπίζω στο τεχνικό κομμάτι, καθώς δεν θεωρώ πως μας έλλειπε ποτέ η έμπνευση. Είναι πολύ εντυπωσιακό, υπάρχουν πολλά παιδιά που μπορούν να σταθούν ανταγωνιστικά σε παγκόσμιο επίπεδο. Η καινούρια γενιά μουσικών γενικά είναι αρκετές σκάλες πάνω από τη δική μας εποχή και οι μπάντες πλέον αντιμετωπίζουν τα πάντα αρκετά πιο επαγγελματικά, αξιοποιώντας βέβαια και όλες τις ευκολίες που προσφέρει η εποχή.
Οι παραγωγές μας επίσης (επιτέλους) είναι σαφώς καλύτερες, οι γραφίστες μας είναι πλέον από τα hot ονόματα στον χώρο και τους εμπιστεύονται μεγαθήρια και γενικά χαίρομαι όταν βλέπω παθιασμένους ανθρώπους να προσπαθούν συνεχώς να ανέβάσουν το επίπεδο της δουλειάς τους και της σκηνής γενικότερα.
Yπάρχουν εννοείται ακόμα τα κλασικά κατάλοιπα ξενομανίας και υπάρχει κόσμος που θα δει μια Ελληνική κυκλοφορία με προκατάληψη ή ακόμα χειρότερα “ανταγωνιστικά” αλλά ευτυχώς αυτοί οι άνθρωποι δείχνουν να είναι μειονότητα και ελπίζω σύντομα η σκηνή να τους αποβάλλει εντελώς.
Σας ευχαριστώ και πάλι για τις απαντήσεις σε αυτήν την συνέντευξη και ελπίζω να τα πούμε σύντομα από κοντά. Σας εύχομαι να είναι καλοτάξιδο, να προσέχετε και να είστε υγιείς.
Εμείς ευχαριστούμε για ακόμη μια φορά για αυτή την συνέντευξη και το ενδιαφέρον σας για την μπάντα. Κάθε ευκαιρία που μας δίνεται είναι τεράστια τιμή για εμάς και ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα. Υγεία και καλή δύναμη σε όλους, προσέξτε τον εαυτό σας και ελπίζω να μπορέσουμε να βρεθούμε σε κάποιο live και να πιούμε και την μπυρίτσα μας χωρίς άγχος.
412 
