Είδος: Heavy Metal
Δισκογραφική: ROAR! Rock Of Angels Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 11 Δεκεμβρίου 2020
Ήρθε και το πλήρωμα του χρόνου για τους φίλτατους Αθηναίους metallers Phase Reverse, μιας από τις ποιοτικότερες μπάντες στο χώρο του hard ‘n’ heavy (βάλε όποιον σχετικό όρο θέλεις από το συγκεκριμένο spectrum, θα πέσεις μέσα), να επανέλθουν με τη νέα φάση τους, την τέταρτη, έπειτα από το εξαιρετικό “Phase III: Youniverse” που προηγήθηκε εδώ και πέντε ολόκληρα χρόνια.
Πενταμελείς πλέον μετά την προσθήκη του μπασίστα Τάσο Ιωαννίδη ο οποίος συμμετείχε στις πρώτες δουλειές των Phase Reverse, μετακίνηση του Κώστα Κώτσικα (ο οποίος εξακολουθεί να θρέφει το ομορφότερο μούσι του ηλιακού συστήματος) στις ρυθμικές κιθάρες και για να δούμε πως εξελίχθηκε δημιουργικά αυτή η ομάδα.
Το “Phase III: Youniverse” είχε μια εν γένει σκοτεινή χροιά, ήταν πιο “πεσσιμιστικό” από τον πρότερο κεφάτο βίο της μπάντας και μετά από τις ακροάσεις του “Phase IV Genocide” κατέληξα ότι τουλάχιστον στις διαθέσεις, το κλίμα είναι αν όχι βαρύτερο και σκοτεινότερο, το λιγότερο ακολουθεί παρόμοια ψυχοπαλευτική λογική. Δεν είναι αργό το υλικό, ούτε στερείται headbang-ικής γκρούβας, κάθε άλλο, απλά ηχεί ακόμη πιο doomy, πιο απαισιόδοξο αλλά και πιο τσατισμένο, πλήρως συμβατό με τον γαμώκοσμο του σήμερα. Και με πάμπολλες ηχητικές λεπτομέρειες που κρατούν το επίπεδο του ενδιαφέροντος σε μέγιστα επίπεδα, με ευφάνταστα leads και ακουστικά breaks.
Ο Γιάννης Στεργίου, πέρα από αδερφός από άλλη μάνα (ένα γεγονός που δεν παίζει – δεν έπαιξε ποτέ για να ακριβολογήσω – ρόλο στην αξιολόγηση ενός album και ισχύει για άπαντες τις μπάντες των οποίων το υλικό έπεσε στην εκτιμητική ιδιότητα του γράφοντος) είναι και ένας εξαιρετικός κιθαρίστας όπως και συνθέτης.
Βασικό credit είναι το αριστοτεχνικό χωνευτήρι που παρουσιάζει ένα πλήθος από επιρροές τόσο καλά αναμεμιγμένες με το προσωπικό ύφος της μπάντας που σε αφήνει άναυδο. Συνθέσεις βασισμένες σε προαιώνιες κλίμακες (οι ίδιοι ονομάζουν τη μουσική τους πεντατονικό heavy metal και είναι ακριβής ως όρος χωρίς αμφιβολία αλλά σίγουρα θα μπορούσα να τους θεωρήσω ως progressive μιας και αυτή η αριστεία στο φιλτράρισμα όλων αυτών των επιρροών γίνεται τόσο καλά που μόνο μπάντες επιπέδου παλαιών Dream Theater θα μπορούσαν να συλλάβουν) αλλά επ’ ουδενί απλουστευμένες, με επαρκές γρέζι που έχει αφετηρία όπως πάντα τον once so forever μπάσταρδο Zakk Wylde αλλά και τους σπουδαίους Phul Campbell / Eddie Clark (εν ειρήνη μεγάλε) οι οποίοι μεγαλούργησαν με τους Motorhead.
Αμεσότητα και ευληψία στο maximum, κομμάτια που βάζουν στο πνεύμα τους τον ακροατή με τη μια. Και πλέον, με την προσθήκη του Κώτσικα στις έξι χορδές, οι riffοσειρές ακούγονται συμπαγέστατες όπως και τα εξαιρετικά “ομιλούντα” solos. Από την άλλη, στο background έχουμε ένα σφιχτό δίδυμο από τον μαέστρο Αλέξανδρο Αλεξίου (το ότι τον δεσμεύουν πολλές κορυφαίες φυσιογνωμίες της εγχώριας rock σκηνής για τις ζωντανές τους εμφανίσεις λέει πολλά) πίσω από το drum kit και τον “παλιό” Τάσο Ιωαννίδη ο οποίος όπως ήταν φυσικό ακούγεται πλήρως εξοικειωμένος, με “γάργαρες” μπασογραμμές που δεν αφήνουν χώρο για νοσταλγικές σκέψεις σε σχέση με την απόδοση του προκατόχου του.
Αιχμή του δόρατος ο καταπληκτικός για μια ακόμη φορά Τάκης με την λαρυγγάρα του. Φοβερή χροιά είναι ο ιδανικός πομπός των συναισθηματικών προϊόντων που εξάγονται κατά την ακρόαση όλων των κομματιών. Στιγματίζει κάθε ένα με το climax των πανέμορφων (για άλλη μια φορά) ρεφρέν και είναι άριστος στην performance του.
Το album αποτελεί μια ηχητική οροσειρά από καλλιτεχνικές κορυφές σε ποικίλο περιβάλλον. Εισαγωγή με το instrumental “The Return” (το οποίο μου θύμισε το intro του “Moonchild” των Maiden) που προαναγγέλλει το “Destruction On Demand”, μια εξαιρετική γκρούβα που θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι η τομή των Black Label Society, των Corrosion Of Conformity και των Alice In Chains. Φοβερό το ομότιτλο track“Genocide” όπως και το επιλογικό “Martyr Of The Phase” που ζέχνουν Μετσοβίτικη προβατίλα αλλά η αναγωγή αυτής σε καθαρό southern rock έγινε ιδανικά και αν με ρωτάς αυτή είναι και η πιο progressive στιγμή του “Phase IV Genocide” και μου έφερε την αίσθηση των σύγχρονων Pain Of Salvation αλλά και των Psychotic Waltz (υπό το θεόσκληρο πρίσμα των Phase Reverse), όπως προοδευτικό ακούγεται και το Pantera-οειδές (ή και Megadeth-οειδές) “Copy 10-4”. Από εκεί και πέρα έχουμε το “Know Thy Shit”, έναν ορισμό του heavy metal , έναν βαρύτατο ύμνο που λες και βγήκε από τη μήτρα των Judas Priest, το καθαρά Zakk Wylde-ικό “Die And Let Live”, το σαρωτικό speed “Delete” (σίγουρα ο Lemmy φώναξε “Fuck yeah goddam it!” από εκεί ψηλά), σπουδαίο το “Eat What You’re Served” που ακούγεται σαν τους Pearl Jam on up tempo και καθαρά Corrosion of Conformity μουσική στο “Sound Of My Stone” με το σπουδαίο ρεφρέν του.
Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο, οι Phase Reverse απολαμβάνουν την καλλιτεχνική εμπιστοσύνη του γράφοντα εδώ και πολλά χρόνια και το “Phase IV Genocide” δεν κάνει κάτι άλλο από το να την επιβεβαώνει. Άκρως επαγγελματική δουλειά χωρίς ίχνος προχειρότητας μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια, μουσική που προσφέρεται ταυτόχρονα και για όξυνση της σκεπτικής διαδικασίας του ακροατή αλλά και για την ψυχαγωγία του και όπως πάντα απευθύνεται σε ένα ευρύτατο ακροατήριο (αρκεί αυτό να ακούει με τα αυτιά και όχι με τους αγκώνες). Είμαι σίγουρος πως οι προαναφερθέντες τεράστιοι θεούληδες θα τους έδιναν το χέρι γι’ αυτή τη δισκάρα. Λιώστε το, τόσο απλά, για μένα μέσα στην πρώτη πεντάδα κυκλοφοριών αυτής της κωλοχρονιάς. Υπόκλισις, μεταβολή, αυλαία.
Facebook: https://www.facebook.com/phasereverseband/
Official page: http://www.phasereverse.band/
620 
