NUMEA: “Prozac Youth”

ALBUM

Είδος: Prog / Jazz Rock
Δισκογραφική: Ikaros Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 9 Φεβρουαρίου 2020

Προσωπική θεώρηση του γράφοντος είναι ότι υπάρχουν κατά βάση δυο είδη μουσικής αν μιλάμε συνθετικώς και επίσης δυο είδη αν μιλάμε “ταμπελοειδώς”. Συνθετικώς υπάρχουν οι ψυχαγωγικές και οι ψυχοπαλευτικές μουσικές ενώ αν το ζήτημα είναι ο γενικότερος ορισμός τους θα έπρεπε να χαρακτηριστούν ως αυτές με σαφή και αυτές με θολά σύνορα.

Οι Αθηναίοι electro jazz / rockers Numea με το debut τους “Prozac Youth” θα έλεγα ότι ανήκουν από τη μια σίγουρα σε αυτές τις μουσικές που απευθύνονται κυρίως στην “ξεκούραση” του νου παρά στην όξυνσή του, αλλά αν θέλεις να τους χαρακτηρίσεις μάλλον θα δυσκολευτείς καθώς είναι ένα μεγάλο jam party πολύ καταρτισμένων μουσικών που επιδίδονται σε ένα ιδιαίτερο fusion που συμπλέκει την jazz με το rock και εξ ορισμού ανήκει σε έναν προοδευτικό χώρο.

Οι επιρροές τους αναμενόμενα έχουν τις ρίζες τους σε σχήματα και μαέστρους που η “έδρα” τους είναι η καθαρή jazz, όπως ο Herbie Hancock (τυχαίο παράδειγμα, θα μπορούσαν να παρατεθούν πάρα πολλά ονόματα) αλλά διέκρινα αρκετές επιρροές από την post rock σκηνή (τουλάχιστον στην ακορντολογία του Σάκη Τσινούκα ο οποίος λάμπει στα Jeff Beck-ικής τεχνοτροπίας solos του) όπως και από το ορθόδοξο prog rock, κυρίως αυτού που έδρασε στα ’70s, με βασικό στοιχείο τις hammond ατμόσφαιρες που παράγει ο Γιάννης Παπαδόπουλος (και για να παραθέσω κάτι ενδεικτικά θα μπορούσα να αναφέρω τις solo δουλειές του Steve Rothery των Marillion).
Ρυθμικώς η μπάντα ανήκει στις “χαλαρές” αν και το δίδυμο που συνθέτει το background δεν κάνει καμία προσπάθεια να αποκρύψει τις τεχνικές του αρετές, τόσο ο Γιώργος Κωστόπουλος (μπάσο και συνθετικός ιθύνων νους) όσο και ο Παναγιώτης Κωστόπουλος (drums – φοβερός παίχτης, με πλουραλιστικές εκτελέσεις που σφιχτοδένουν τις ιδέες της μπάντας) στηρίζουν απόλυτα τις μελωδίκές γραμμές των κομματιών τα οποία έχουν αρχή, μέση και τέλος, κάτι που τους διαχωρίζει από τις ανάλογες progressive-ίζουσες απόπειρες σχημάτων που επιδίδονται σε αγώνες στίβου πάνω σε ταστιέρες.

Το “Toothpick Need” μου θύμισε τους Camel με το hammond να είναι ο πρωταγωνιστής, το “Black Moon Again and Again” είναι από αυτά που θα έτεινες την χείρα προς μια πανέμορφη κοπέλα για έναν χορό σε ένα μεταμεσονύχτιο ημισκότεινο παρακμιακό μπαράκι, η funky χροιά που δίνει μια γερή δόση γκρούβας στο “Frank Fetes” θα έκανε έναν παρδαλά ενδεδυμένο αφάνα της Νέας Υόρκης να σηκώσει τους γιακάδες του και να το ρίξει στο χαβαλεδιάρικο καμάκι, το ομότιτλο track “Prozac Youth” μοιάζει σαν να παρακολουθεί κάποιος από το παράθυρό του έναν άδειο δρόμο κάποιο βροχερό απόγευμα ενώ τα “In the Middle of a Lucid Dream”, “Dissolved Space” και “Mystery Island” θα έλεγα ότι αποτελούν στιγμές στις οποίες η προοδευτικότητα κυριαρχεί, με πολλαπλά layers που με παρέπεμψαν σε μπάντες όπως οι King Crimson (στις πιο θεότρελες στιγμές τους) και μου θύμισαν σχεδόν ακαριαία τους εκ Θεσσαλονίκης αγαπημένους παλαβιάρηδες Mother Turtle, soundtrack-ικής άποψης “περιπετειώδη” jammings που θα μπορούσες να συναντήσεις σε κάποιες μαυρόασπρες b-movies κατασκοπικού / James Bond-ικού σεναρίου.

Συμπερασματικώς, το “Prozac Youth” είναι ένα άριστο album για το είδος που διαπραγματεύεται (και το οποίο κάθε άλλο από σύνηθες είναι στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα ως μονοπάτι να ακολουθήσει κάποιος δισκογραφικά) και αν αναλογιστεί κανείς ότι πρόκειται για debut προσπάθεια τότε τα όποια credits ανάγωνται σε υπερθετικό βαθμό. Και παρόλη την προοδευτικότητα που διέπει το σύνολο του album, οι Numea κατάφεραν κάτι που ίσως να είναι και το αδιαφιλονίκητο ατού αυτής της δουλειάς: το να είναι προσιτό σε ακροατές όλων των ανάλογων διαθέσεων χάρη στην υψηλότατη μνημονευτική ιδιότητά του, παρόλη τη δαιδαλώδη και πολυσχιδή φύση της μουσικής τους. Με λίγα λόγια, η πρόταση που καταθέτουν με το debut τους είναι ρητή, χωρίς να χάνεται το τόπι μέσα από ασύνδετες φράσεις που δηλώνουν τεχνική δεινότητα και μόνο.Τσεκάρετέ τους οι θαμώνες του αντίστοιχου κυκλώματος.

Facebook: https://www.facebook.com/NumeaMusicGroup/
Bandcamp: https://numea.bandcamp.com/album/prozac-youth

614
Avatar photo
About Ιορδάνης Κιουρτσίδης 1196 Articles
Ανακατεμένος με το heavy metal εδώ και 3,5 δεκαετίες, retro computer fan, δεν αντέχει τον Μόρισον και τον Κομπέιν, πίνει διπλό γλυκύβραστο και λατρεύει τις mini σοκοφρέτες υγείας.