Είδος: Doom/Post Metal
Δισκογραφική: Ανεξάρτητη κυκλοφορια
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 6 Ιανουαρίου 2021
Η πηγή έμπνευσης για τον εκάστοτε καλλιτέχνη, και δη μουσικό, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες άλλοτε “εσωγενείς” και άλλοτε εξωγενείς. Μερικές φορές έχει να κάνει με απλά και άλλες φορές με πιο σύνθετα ζητήματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις αφορά υλικά και σε κάποιες άλλες άυλα πράγματα. Πάντα μα πάντα όμως, οι ανησυχίες και οι ευαισθησίες κεντρίζουν το ενδιαφέρον και μονοπωλούν τις σκέψεις του.
Ο αείμνηστος Τζιμάρας κάποτε σε μία παράσταση σχολίαζε (για γνωστό έντεχνο βάρδο) με το χαρακτηριστικό του χιούμορ και με καυστικό τρόπο, πως “ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης εμπνέεται από τα απλά πράγματα…ένα πορτατίφ…μία πρίζα…μία τηλεκάρτα, ουάου τηλεκάρτα!!!”.
Ευτυχώς για μας, οι Αθηναίοι δεν ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία και, όπως μαρτυρεί το όνομά τους, καταπιάνονται αλληγορικά με τη ζοφερή πραγματικότητα που διανύουμε, αντλώντας έμπνευση μέσα από την Ελληνική μυθολογία και τη χθόνια θεότητα της Στύγας, και αυτό περνάει και ακούγεται στη μουσική τους.
Το εν λόγω EP είναι το δεύτερο κατά σειρά μετά το προ τριετίας ομότιτλο, με τα πρώτα δείγματα γραφής να δείχνουν μια μπάντα με όραμα και ταλέντο που κινείται προς την σωστή κατεύθυνση για περαιτέρω εξέλιξη.
Η μουσική του συγκροτήματος είναι καθρέφτης των συναισθημάτων τους και αντικατοπτρίζει την ψυχοσύνθεσή του, η οποία εκφράζεται με την ιδανική μουσική επένδυση. Doom over the world λοιπόν, το αργό, το γνήσιο, το (αν-)ορθόδοξο, όπως το γαλούχησε η αγία Βρετανική doom/death τριάδα, με την πλάστιγγα να γέρνει περισσότερο στη μελωδική και συνάμα μελαγχολική πλευρά. Η επιλογή των clean vocals (κάτι μεταξύ Albert Witchfinder, Robert Lowe και Warrel Dane) φαντάζει ιδανική, όχι γιατί δεν αρεσκόμαστε στα growls, αλλά για τον λόγο του ότι το ηχόχρωμα των φωνητικών προσφέρει μεγαλύτερο εύρος σε πληθώρα συναισθημάτων όπως οργή, αγανάκτηση μίσος, χωρίς περικοπές και περιορισμούς.
Η μπάντα “χτίζει” τα κομμάτια σταδιακά μέχρι να έρθει η ολοκλήρωση-εξιλέωση, καθώς κινείται σε παραδοσιακά doom μονοπάτια στα χνάρια των Reverend Bizzare, Solitude Aeturnus και μια τζούρα από The Orne χωρίς να κουράζει και να επαναλαμβάνεται, και το πιο σημαντικό δίχως να μένει στάσιμη με σημάδια ρετρολαγνείας. Οι prog αναφορές μαζί με τα ακουστικά μέρη εμπλουτίζουν τον ήχο, ενώ οι post μελωδίες προσθέτουν “όγκο” και “χρώμα”, “βαραίνοντας” την ήδη “βαριά”, “σκοτεινή” και καταθλιπτική ατμόσφαιρα του δίσκου.
Οι Grip on Reality, εκ του αποτελέσματος, επιλέγουν την ποιότητα από την ποσότητα και δημιουργούν μια προσμονή για τα επόμενα δισκογραφικά βήματά τους, “κάτω” μα και ακόμα περισσότερο πάνω στο συναυλιακό σανίδι. Μέχρι τότε “Along Styx, our fates will be decided”.
Facebook: https://www.facebook.com/griponreality/
Bandcamp: https://griponreality.bandcamp.com/
You Tube: https://youtu.be/IR_kKjPWP-M
797 
