GÖSTA BERLINGS SAGA: “Konkret Musik”

ALBUM

Είδος: Progressive Rock/ Instrumental
Δισκογραφική εταιρία: Inside Out Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 24 Ιουλίου 2020

20 χρόνια μιας διαδρομής χωρίς πολλά λόγια, για την ακρίβεια “χωρίς λόγια”, είναι το ταξίδι του instrumental σχήματος από τη Στοκχόλμη. Πέντε άλμπουμ διαρκούς εξέλιξης έχουν προηγηθεί ήδη πριν το “Konkret Musik”, και για πολλούς που είναι αισθητά εξοικειωμένοι με τις ανησυχίες τους, το νέο άλμπουμ έχει την πρόκληση να διαδεχτεί ίσως το πιο φιλόδοξο, πιθανά και δημοφιλές έργο τους, το “ET EX” του 2018.

Το αδίστακτο και ευρυγώνιο prog κουιντέτο μάλλον όμως αρέσκεται στις προκλήσεις που ξεκινούν κυρίως από την πρωταρχική ανάγκη να ικανοποιήσουν τις δικές τους ιδέες, τα νέα μουσικά τους οράματα, παρά να αναμετρηθούν με τα κεκτημένα τους.

Οι διαφορές στο νέο δίσκο τους γίνονται εμφανείς άμεσα και πρώτα από όλα συσχετίζονται και με τους αριθμούς. Από την πρώτη ματιά διαπιστώνεις πως έχεις μια φρέσκια συλλογή δώδεκα τραγουδιών, πάρα πολλών συγκριτικά με την παράδοσή τους. Ταυτόχρονα, οι διάρκειες όλων αυτών των τραγουδιών κυμαίνονται από δυο ως το πολύ πέντε λεπτά, με το “To Never Return” να είναι το μοναδικό που αγγίζει τα έξι λεπτά.

Η μεγάλη ηχητική διαφορά είναι η σημαντική χρήση και συμβολή των synths στην ταυτότητα του άλμπουμ. Τόσο ο πολυμουσικός και βασικός συντελεστής David Lundberg με τη χρήση mellotron και grand piano πέρα από τα synths, όσο και ο Rasmus Booberg που πέρα από τις κιθάρες, ενισχύει τις synths παρεμβάσεις, κατευθύνουν την επιδερμίδα του ήχου σε ένα άλλο τοπίο. Η πρόσφατη προσθήκη του περκασιονίστα Jesper Skarin εξυπηρετεί τη συγκεκριμένη σύλληψη να εξερευνήσουν την επέκταση του ήχου τους.

Όποιος έχει κουραστεί από τα δεδομένα καλούπια των σημερινών συνομοταξιών του prog rock, ας μη βιαστεί να κλείσει τα αυτιά του στους Σουηδούς: ο χαρακτηρισμός απλά εξυπηρετεί μια πρώτη εντύπωση και ιδέα, καθώς αναμφισβήτητα υπάρχουν κάποια θεμέλια στο kraut rock και γενικά αποζητούν την προοδευτική προοπτική της εξέλιξης, όμως αυτοί εδώ οι μουσικοί ταξιδιώτες είναι παραπάνω από ιδιαίτεροι και ανήσυχοι για να χτίσεις φράχτες γύρω τους.

Με μια πιο συμπαγή και οικονομική συνθετική τακτική, που αφήνει τα ηλεκτρονικά στοιχεία, τα εφέ και τους ήχους να υπάρξουν σε λειτουργική αρμονία και δημιουργικότητα με τα φυσικά όργανα και τους δικούς τους ρόλους, οι “GBS” αποδεικνύονται αστείρευτα περιγραφικοί και μοντέρνα πολυδιάστατοι. Με μια πλούσια γκάμα οικειοποιήσεων, που μπορεί να ακουμπά ακόμα και το garage rock ή το punk περιστασιακά, μέχρι την κινηματογραφική μουσική, ή εντυπώσεις θρύλων των 80’s όπως οι Kraftwerk, εικόνες, διαθέσεις και αλλαγές εντυπώσεων προσφέρονται με ρεαλισμό και φρεσκάδα. Αυτό που δεν θα νιώσεις σχεδόν ποτέ στη διάρκεια του “Konkret Musik”, είναι να είσαι εγκλωβισμένος σε ηχητικές και συνθετικές εμμονές, τέλματα φλυαρίας ή ανούσια ηχοτοπία. Οι Σουηδοί δίνουν ένα μάθημα πολυτελείας πως μπορείς να είσαι πολυσχιδής και εύστοχος, εκφραστικός και εγκεφαλικός, και σε ανεβάζουν σε ένα ξεχωριστό οροπέδιο μουσικού πανοράματος.

Με ένα άλμπουμ που όσο προχωρά στη μνήμη και την καρδιά σου αποδομεί την χρήση των μουσικών συμβάσεων με καταπληκτική φυσικότητα, οι “GBS” στεφανώνουν τελικά την τόλμη τους με τη μαγεία και την απτή απόλαυση μιας μουσικής που τόσο λείπει.

Οι συμπαγείς γέφυρες των Σουηδών μας οδηγούν σε ένα από τα άλμπουμ της χρονιάς.

https://www.gostaberlingssaga.com/
https://www.facebook.com/gostaberlingssaga/

701
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…