ΕΙΔΟΣ: Heavy Metal
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΗ: Fastball Music
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 3 Απριλίου 2020
Για όσους δε γνωρίζουν τους Demonhead, πρόκειται για μία Αυστραλιανή heavy metal (όπως θέλουν να λένε) μπάντα που δημιουργήθηκε το 2007 στη Victoria της Μελβούρνης και έχει να επιδείξει μόλις δύο albums, τα “Bring On The Doom” του 2015 και “Black Devil Lies” που κυκλοφόρησαν ανεξάρτητα την περασμένη χρονιά. Με την εύρεση νέας δισκογραφικής “στέγης”, οι Αυστραλοί metallers και η εταιρεία τους, πλέον θεώρησαν σωστό να κυκλοφορήσουν τον τελευταίο τους δίσκο σε μία “bonus edition” έκδοση, μόλις πριν λίγες ημέρες.
Καταρχάς, κάνοντας το “δικηγόρο του διαβόλου”, το ηχητικό κράμα που θέλουν να μας παρουσιάσουν οι Demonhead με το συνδυασμό του “old school” heavy metal με το μοντέρνο metal όπως είναι σήμερα, είναι πολύ δύσκολο έως ουτοπικό ακόμη και για τα αυτιά ενός κλασσικού μεν αλλά προχωρημένου heavy metal-ά δε όπως ο υποφαινόμενος. Πρόκειται για δύο είδη που “μεγάλωσαν” σε διαφορετικές εποχές, συνθήκες και καταστάσεις, ακόμη και δεκαετίες, και ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους.
Έχοντας στην άκρη του μυαλού μας αυτό, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Σίγουρα το “Black Devil Lies” είναι ανώτερο του προκατόχου του και μουσικά και στιχουργικά. Η μπάντα εμφανίζεται πιο “δεμένη”, πιο ώριμη και πιο σίγουρη από ποτέ, έχοντας μάλιστα πιο ευφυείς και φρέσκες ιδέες όσον αφορά στο υλικό. Ακόμη και ως προς το ύφος, οι Demonhead έχουν καταφέρει να κάνουν μία στροφή σε πιο μοντέρνα και μελωδικά ηχητικά μονοπάτια, ακουμπώντας και το groove metal. Τα “Against The Grain”, “Eyes Of The Insane” και “Double Cross The Dead”, είναι χαρακτηριστικά κομμάτια του εγχειρήματος των Αυστραλών metallers, όπου συνδυάζουν εξαιρετικά τη μελωδικότητα, τη μοντέρνα “επιθετικότητα” και την groov-ίλα που μας πρωτοσύστησαν μπάντες όπως οι Pantera, Machine Head, Trivium και Bullet For My Valentine.
Το “Black Devil Lies”, σε καμία περίπτωση, δε σου αφήνει το αίσθημα της βαρεμάρας, του ίδιου, ξανά και ξανά. Ίσως η δομή των κομματιών και η εναλλαγή του ρυθμού βοηθάει σε αυτό το κομμάτι, αφού από τη groove αισθητική του “The Ritual”, μεταφέρεσαι μέσα σε δευτερόλεπτα στη μοντέρνα “σκοτεινότητα” του “Children Of The Night” και από εκεί στη μελωδικότητα του ομώνυμου “Black Devil Lies”.
Τώρα, φέρε στο μυαλό σου την πρώτη παράγραφο. Το γεγονός ότι αυτά τα δύο είδη είναι ασύνδετα μεταξύ τους, γίνεται αντιληπτό ακούγοντας και το ντεμπούτο της μπάντας “Bring On The Doom”. Από τη μία ένα album με αρκετά “old school” στοιχεία και από την άλλη το “Black Devil Lies” με πιο μοντέρνα προσέγγιση και διαφορετική μουσική ιδεολογία. Είμαι σίγουρος, το πρώτο πράγμα που θα σκεφτείς είναι ότι πρόκειται για διαφορετικές μπάντες. Και όμως, είναι η ίδια. Όπως και αισθάνομαι σίγουρος, ότι το “Black Devil Lies” θα σου αρέσει περισσότερο και θα πεις αυτό είναι, αυτός ο ήχος τους ταιριάζει. Δε χρειάζεται να το κουράζουμε, απλά κάποιες μουσικές δε μπορούν να συνυπάρξουν. Πρέπει να διαλέξεις ή το ένα ή το άλλο.
Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, το “Black Devil Lies” αντικατοπτρίζει απόλυτα τους Αυστραλούς metallers. Η στροφή στον ήχο τους, φαίνεται ότι είναι μία “κίνηση ματ” από πλευράς των Demonhead, που τους ανοίγει το δρόμο προς την επιτυχία. Αυτός ο groove ήχος τους ταιριάζει και εκεί πρέπει να δουλέψουν. Οι λάτρεις του μοντέρνου metal, μόλις βρήκαν το επόμενο άκουσμά τους.
Facebook: https://www.facebook.com/demonheadband/
515 
