DARK QUARTERER

INTERVIEW

Ένα από τα πιο ιστορικά συγκροτήματα της Ιταλικής prog rock σκηνής, οι Dark Quarterer, κυκλοφόρησαν ένα νέο και ιδιαίτερα αξιόλογο δίσκο τον προηγούμενο Νοέμβριο (review). Ο Πελοπίδας Χελάς επικοινώνησε εκ μέρους του Rockway.gr με το Ιταλικό συγκρότημα για να μάθει περισσότερα για το καινούριο album και όλα τα πλάνα που αναμένουν να ανοίξει ξανά το πράσινο φως στον πολιτισμό και οι Paolo Ninci, Francesco Longhi, Francesco Sozzi και Gianni Nepi ανταποκρίθηκαν με αφοπλιστική προθυμία .

Καλώς ήρθατε και πάλι στην οικογένεια του Rockway.gr. Ελπίζω εσείς και οι οικογένειές σας να είστε ασφαλείς, μαζί με την υπόλοιπη μπάντα. Πώς αισθάνεστε που δεν είστε σε θέση να παίξετε σε συναυλίες; Σε ρωτάω, γιατί οι συναυλίες είναι ένα μεγάλο μέρος της ζωής ενός μουσικού. Πώς νιώθεις ιδιαίτερα εσύ όλη αυτήν την κατάσταση;
Paolo Ninci: Ελπίζουμε ότι αυτή η κατάσταση που σχετίζεται με το Covid θα ξεπεραστεί σύντομα. Για έναν μουσικό, το να ανεβεί σε μια σκηνή και να παίξει είναι ζωτικής σημασίας, είναι απαραίτητο…. Φυσικά μας λείπει να παίζουμε ζωντανά, ειδικά τώρα που έχουμε ένα νέο “προϊόν” για προώθηση. Είχαμε προγραμματίσει πολλά φεστιβάλ το 2020, όλα αναβλήθηκαν για το 2021 και ακόμη και για το 2022. Θα προσπαθήσουμε κατά τη διάρκεια αυτού του αναγκαστικού διαλείμματος, να εργαστούμε σε video projects, νέες συνθέσεις, αλλά και να προετοιμαστούμε καλύτερα για τα shows. Από πολλές απόψεις η αναμονή μας δίνει περισσότερο χρόνο για να βελτιωθούμε, να μελετήσουμε χορογραφικές λύσεις, να δουλέψουμε τον ήχο μας κλπ, κλπ….. Θα τα προσθέσουμε όλα για να δώσουμε σε όλους ένα όμορφο tour!!!!

Συγχαρητήρια για το νέο σας album, “Pompei”, είναι υπέροχο. Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με ένα ιστορικό γεγονός όπως η καταστροφή της Πομπηίας από τον Βεζούβιο;
Paolo Ninci: Ξεκινήσαμε να δουλεύουμε πάνω στο “Pompei” project, μετά από πρόταση του Gino Sozzi, πρώην manager των Dark Quarterer. Μας άρεσε η ιδέα αμέσως. Ξεκινήσαμε, όπως κάνουμε συνήθως, με την έρευνα, την ιστορία, τους χαρακτήρες και ευτυχώς, χάρη στο όμορφο βιβλίο του Alberto Angela (“Οι τελευταίες 3 ημέρες της Πομπηίας”) και επίσης χάρη σε μια προσεκτική επίσκεψη στις ανασκαφές τόσο της Πομπηίας όσο και του Herculaneum, οι ιδέες αμέσως μας ήρθανε. Η δομή του concept μας έχει βοηθήσει πολύ, οι ιστορίες και οι χαρακτήρες έχουν δώσει ζωή σε τόσες πολλές δημιουργίες και τόσο όμορφες μελωδίες με prog ρυθμούς και “οδυνηρές” αρμονίες, που μας βοήθησαν να περιγράψουμε αυτήν την καταστροφή, που είναι μεταξύ των πιο επιβλητικών περιβαλλοντικών και ανθρώπινων καταστροφών που έχουν υπάρξει ποτέ!

Πόσο καιρό σας πήρε για να ηχογραφήσετε το album; Ηχογραφήσατε όλοι μαζί ή ο καθένας έπαιξε τα μέρη του ξεχωριστά; Σε ρωτάω γιατί ο ήχος έχει μια έντονη live αίσθηση.
Francesco Longhi: Η ηχογράφηση κράτησε πολύ καιρό, λίγους μήνες στην πραγματικότητα…λόγω των περιορισμών που επιβάλλονται από την καραντίνα του COVID-19. Ξεκινήσαμε την εγγραφή τον Ιανουάριο και τελείωσε τον…. Μάιο. Τα τύμπανα ηχογραφήθηκαν με όλη τη μπάντα στο στούντιο να παίζει τα προσχέδια των κομματιών, και στη συνέχεια ο καθένας από εμάς έπαιξε ξανά στο στούντιο για να καταγράψει κάθε όργανο και τα φωνητικά. Είμαστε ικανοποιημένοι που ο τελικός ήχος γίνεται αντιληπτός ως “έντονος” και “ζωντανός”, πιστεύουμε ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα ενός μακρού έργου σύνθεσης των τραγουδιών, κατά τη διάρκεια του οποίου τα μουσικά μέρη έχουν αφομοιωθεί επαρκώς, ώστε να παίζονται στη συνέχεια στο στούντιο με τη σωστή ενέργεια!

Στο στούντιο έχετε προκαθορίσει ακριβώς τι θα παιχτεί ή μερικές φορές αυτοσχεδιάζετε; Μουσικά σημεία όπως το τζαζ πέρασμα στο “Plinius the Elder” είναι από τα αγαπημένα μου στο δίσκο. Ποιες άλλες “συνήθειες ηχογράφησης” μπορεί να έχετε;
Francesco Longhi: Στο στούντιο έχουμε ήδη ορίσει μέρη, όπως τα κύρια riffs και τα περισσότερα από τα ρυθμικά μέρη, αλλά υπάρχουν και πολλά μέρη που “αφήνονται ελεύθερα” σύμφωνα με το γούστο του καθενός από εμάς και μερικές φορές ακόμη και με μέρη που αποφασίστηκαν την τελευταία ώρα, αυτοσχεδιάζοντας με τη διάθεση της στιγμής. Μερικοί ήχοι και “χρώματα” που τελικά χαρακτήρισαν ορισμένα τραγούδια, επιλέχθηκαν στο στούντιο κατά τη στιγμή της ηχογράφησης, ακόμη και με τη βοήθεια του Andrea Ramacciotti που ήταν μεγάλη στην επιλογή των synth ήχων.

Ένα από τα πράγματα που με εντυπωσίασε στο “Pompei” είναι η ενέργεια που έχετε ως συγκρότημα. Ποιο είναι το “μυστικό” σας;
Francesco Sozzi: Έχουμε μεγάλη ενέργεια διότι παίζουμε μαζί για περισσότερα από είκοσι χρόνια. Έχουμε μια υπέροχη αίσθηση που μεταφράζεται σε ασφάλεια σε ό,τι κάνουμε και ενέργεια. Μεταξύ άλλων, αναφέροντας τις απόψεις των οπαδών μας, μας δίνεται μια ισχυρή ενέργεια στo live, μας λένε ότι παίζουμε καλύτερα ζωντανά παρά στο δίσκο και αυτό είναι ένα μεγάλο κομπλιμέντο, γιατί αυτό σημαίνει ότι μεταδίδουμε τη μουσική μας σε εκείνους που μας ακούνε.

Επίσης στιχουργικά το album είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο. Ποιος είναι υπεύθυνος για τους στίχους; Μου άρεσε που παρουσιάζετε το τέλος μέσα από τα μάτια των απλών ανθρώπων, όπως ο μονομάχος ή το στοργικό ζευγάρι στο “Forever”.
Gianni Nepi: Εγώ είμαι ο “συγγραφέας” των στίχων. Μερικά τραγούδια όπως το “Gladiator”, τo “Vesuvius”, το “Forever” είναι υποκειμενικά, βλέπουν τα γεγονότα με τα μάτια του πρωταγωνιστή της ιστορίας. Άλλα όπως τα “Walking to the day of death” και “Panic” είναι αντ’ αυτού περισσότερο σε τρίτο πρόσωπο και περιγράφουν το περιβάλλον, τα συναισθήματα, τις τελευταίες στιγμές. Νομίζω ότι στιχουργικά αλλάζοντας την προοπτική είναι λιγότερο κουραστικό για τον ακροατή και δημιουργεί περισσότερα επίπεδα έντασης.

Μου αρέσε επίσης το πώς το υπέροχο εξώφυλλο ταίριαξε με τη μουσική σας και φυσικά το concept. Θα μπορούσατε να μας δώσετε περισσότερες πληροφορίες για τον καλλιτέχνη και πώς επιλέξατε αυτό το artwork;
Francesco Sozzi: Ο Πάολο Ζιράρντι (Paolo Girardi) είναι ο καλλιτέχνης που ζωγράφισε τον πίνακα. Είναι καταπληκτικό ταλέντο. Τον ανακαλύψαμε χάρη στον Gino Sozzi (πρώην manager μας). Ο Gino μας έδειξε τα έργα του και συμφωνήσαμε αμέσως να έχουμε το εξώφυλλό του. Ο Paul ήθελε να διαβάσει τους στίχους, ήθελε να μάθει ποιο ήταν το θέμα του κάθε κομματιού, στην πραγματικότητα συμπεριέλαβε αυτά τα θέματα στον πίνακα. Όλοι οι χαρακτήρες έχουν εντελώς εισαχθεί στο έργο. Του δώσαμε απόλυτη ελευθερία και αποφασίσαμε να αφήσουμε το εξώφυλλο χωρίς να γράψουμε το όνομά μας, είναι τόσο όμορφο που δεν θα μπορούσαμε να το παραμορφώσουμε με την εισαγωγή του τίτλου.

Πριν από ενάμιση χρόνο όλοι όσοι ήμασταν στη συναυλία σας στο An club (live report), στο πλαίσιο του Up the Hammers Festival, απολαύσαμε μια φανταστική συναυλία. Πώς βιώσατε εσείς εκείνο το βράδυ;
Paolo Ninci: Το φεστιβάλ “Up the hammers” είναι μαγικό και το κοινό μας έδωσε μια εκρηκτική “φόρτιση”. Είχαμε μια καλή εμφάνιση και νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι απόλαυσαν τη μουσική μας. Θυμάμαι ότι την επόμενη μέρα στην Αθήνα, πολλοί άνθρωποι μας σταμάτησαν για να βγάλουν μια φωτογραφία μαζί μας και μας έκαναν φιλοφρονήσεις για τη συναυλία. Αυτά τα περιστατικά επιβεβαιώνουν πόσο καλά τα πάμε και μας δίνουν τόση αυτοπεποίθηση, και στο μέλλον ελπίζουμε να μπορέσουμε να παίξουμε ξανά στην Ελλάδα!!

Ας πάμε λίγο πίσω στο παρελθόν. Πώς ήταν στα πρώτα χρόνια των Dark Quarterer; Κοιτάτε πίσω σε αυτά τα χρόνια συχνά και σε ποια μέρη ως επί το πλείστον; Ποια πράγματα μπορείτε να περιγράψετε ως τα κυριότερα σημεία (καλά ή άσχημα);
Gianni Nepi: Ειλικρινά δεν κοιτάμε συνήθως πίσω, αλλά μερικές φορές το κάναμε ευχαρίστως. Για παράδειγμα, όταν μετά από 25 χρόνια καριέρας επανηχογραφήσαμε ολόκληρο το πρώτο μας album. Αν πρέπει να βρω δυνατά σημεία στο μακρινό μας παρελθόν, αυτά είναι η ενέργεια, η φαντασία, οι όμορφες μελωδίες. Αν πρέπει να βρω αδύναμα σημεία, λοιπόν, μεταξύ όλων υπάρχει η αδυναμία να αλλάξουμε, να ανανεώσουμε τους εαυτούς μας και γι’ αυτό το “Etruscan Prophecy” έχει πολλά κοινά σημεία με το “Dark Quarterer”. Αν είχαμε κάνει ένα τρίτο album με τον Fulberto, θα ήταν πιθανώς το ίδιο με τα δύο πρώτα. Δεν μας αρέσει αυτό.

Μετά από τόσα χρόνια καριέρας, πιστεύετε ότι πετύχατε όλους τους στόχους που είχατε θέσει; Υπάρχει κάτι που θα θέλατε, αλλά δεν το έχετε κάνει ακόμα;
Francesco Sozzi: Συζητάμε ήδη για το νέο album. Πρέπει να βρούμε μια “έγκυρη” ιδέα που να ευχαριστεί τους πάντες, για το τι και πώς να το κάνουμε, να κατανοήσουμε με ποιον τρόπο να κινηθούμε. Δεν είναι εύκολο να βρεθεί ένα άλλο θέμα που δεν είναι “ασήμαντο” και που διατηρεί το επίπεδο των προηγούμενων δίσκων. Είναι πραγματικά δύσκολο…. Αλλά προσπαθούμε ούτως ή άλλως!

Ποια είναι τα σχέδιά σας από τώρα και στο εξής; Έχετε καμιά ιδέα για το πως θα ακούγεται το επόμενο album σας;
Gianni Nepi: Πρέπει οπωσδήποτε να παίξουμε ζωντανά και σύντομα θα υπάρξει μια έκπληξη γι’ αυτό. Νέες ιδέες; Ναι, μερικές από αυτές είναι στο “έλεος των γούστων μας”, αλλά προς το παρόν καμία από αυτές δεν μας ικανοποιεί σε σημείο να μας “φορτίσει συναισθηματικά” και να μας ενθαρρύνει να ξεκινήσουμε νέες συνθέσεις. Θα έρθει, σίγουρα, σύντομα.

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας. Έχετε κάτι άλλο να πείτε στους Έλληνες οπαδούς σας;
Francesco Longhi: Σε ευχαριστώ πολύ! Κρατάμε όμορφες αναμνήσεις από τις συναυλίες μας στην Ελλάδα και τις μέρες που περάσαμε στη χώρα σας. Ελπίζουμε να μπορέσουμε να επιστρέψουμε σύντομα για να παίξουμε στην Ελλάδα, για να απολαύσουμε τη μεγάλη σας ενέργεια και φιλοξενία!

Official website
Facebook
Email: darkquarterer.official@gmail.com

363

Avatar photo
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.