BRICK: “Done Counting My Scars”

ALBUM

Είδος: Heavy metal
Δισκογραφική: Sliptrick records
Ημ. Κυκλοφορίας: 15 Σεπτεμβρίου 2020

Οι Brick μπορώ να πω οτι ήταν η ευχάριστη έκπληξη της βδομάδας. Βλέποντας ότι είναι νέα μπάντα που παίζει heavy metal περίμενα άλλο ένα συγκρότημα που τα 80s θα είναι σημείο αναφοράς, τόσο μουσικά όσο και στυλιστικά. Αλλά τελικά οι συμπαθείς Σουηδοί επιλέγουν να παίξουν σύγχρονο heavy metal με τα 80s να αποτελούν μια από τις πολλές επιρροές που ενσωματώνουν στη μουσική τους. Αρχικά ιδρύθηκαν το 2014 και την ίδια χρονιά κυκλοφόρησαν το EP “Bagging Memories”. Το 2016 βγήκε το πρώτο τους full length album με τίτλο “Faceless Strangers”. Φέτος είναι η σειρά του “Done Counting My Scars”, που διαρκεί περίπου 47 λεπτά και περιέχει 10 συνθέσεις.

Το ομότιτλο κομμάτι που ανοίγει το δίσκο είναι ενδεικτικό ολόκληρου του cd. Ανελέητο κοπάνημα με το καλημέρα, old school πλήκτρα, γκρουβαριστές κιθάρες, ερμηνείες στο τέρμα και φοβερές μελωδίες. Τα παλικάρια από τη Σουηδία έχουν καταφέρει να ταιριάξουν επιρροές από όλες τις δεκαετίες του σκληρού ήχου. 70s, το Σουηδικό μελωδικό death metal, κλασσικό rock και είμαι σίγουρος ότι όλες οι κλασσικές heavy metal μπάντες θα ήταν απόλυτα ευχαριστημένες με κάποια από τα riff και τα solo του “Done Counting My Scars”. Για παράδειγμα η εισαγωγή στο “Beloved Congregation είναι πιο Judas πεθαίνεις, ή κάποια solo φέρνουν στο νου Bruce Dickinson εποχής “Accident of Birth”.

Το πιο μελαγχολικό κομμάτι του album “One Less Day” φωνάζει Queen από μακριά με τον τρόπο που τραγουδάει ο Johan Hultgren με τη συνοδεία πιάνου, ενώ με το “Shy Of Seventeen” που είναι αμέσως μετά έρχεται δραστική αλλαγή σκηνικού, αφού μόλις ακούσεις τις κιθάρες δεν γίνεται να μην αναφωνήσεις “Pantera”. Γενικά το “Done Counting My Scars” είναι από τους πιο πολυποίκιλους δίσκους που έχω ακούσει φέτος. O κημπορντίστας Gustav “Gurra” Widerquist πρέπει να ξεκινήσει μαθήματα στους συναδέλφους του για το πως συνδυάζεις 70s πλήκτρα με σύγχρονο ήχο. Επίσης είναι εξαιρετικός και όταν παίζει πλήκτρα με πιο σύγχρονο στυλ όπως στο τραγούδι “No. 1 Fan” όπου η βασική μελωδία είναι φανταστική.

Οι Brick είναι αρκετά τίμια μπάντα, με ωραίες ιδέες και με ένα πολύ καλό και παθιασμένο τραγουδιστή. Στο “Done Counting My Scars” και οι δέκα συνθέσεις έχουν να δώσουν πράγματα στον ακροατή και δεν υπάρχει ούτε ένα τραγούδι που να είναι περιττό. Ως album είναι αρκετά αναζωογονητικό και σε προκαλεί να το ακούσεις αρκέτες φορές. Δώστε του μια ευκαιρεία και σίγουρα δεν θα χάσετε.

Facebook: https://www.facebook.com/Brick.SWE/about/?ref=page_internal

572
Avatar photo
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.