Μας έρχονται από την Πορτογαλία και πρόσφατα μας πρόσφεραν το τρίτο τους άλμπουμ, με τον τίτλο “Seethe”. Δηλώνοντας ήδη από την παρουσίασή του ενθουσιασμένοι, επιχειρούμε να καλύψουμε όλα τα κενά πληροφορίας γύρω από το κουιντέτο, μιλώντας με τη χαρισματική τραγουδίστρια, Sandra.
Όντας μια μπάντα εδώ και σχεδόν 10 χρόνια, πώς θα περιγράφατε την εξέλιξή σας συγκρίνοντας τα τρία άλμπουμ μεταξύ τους;
Το πρώτο άλμπουμ, “Identity”, είχε γραφτεί από το 2010 έως το 2014. Αντικατοπτρίζει αρκετά τα πρώτα στάδια της μπάντας, από το 2010 έως το 2013 με την πρώτη σύνθεση, το 2013 με νέο κιθαρίστα και από τα τέλη του 2013 με την προσθήκη ενός δεύτερου κιθαρίστα. Αποτελείται από τραγούδια που είναι αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους, ακριβώς εξαιτίας αυτής της εξέλιξης στο σχηματισμό της μπάντας. Το δεύτερο άλμπουμ, “Theory Of Perception”, γράφτηκε με μια νέα σύνθεση. Θέλαμε να προχωρήσουμε σε πιο απλό, άμεσο rock παρά σε έναν metal προσανατολισμό. Στο τρίτο, το “Seethe”, επιλέξαμε να ακολουθήσουμε έναν βαρύτερο, πιο προοδευτικό / εναλλακτικό ήχο. Γράφτηκε από την ίδια σύνθεση που έγραψε το “Theory Of Perception”, που σημαίνει ότι ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία της μπάντας που μια σταθερή σύνθεση που συνεργάζεται εδώ και αρκετό καιρό έγραψε ένα άλμπουμ. Επιδεικνύει την ωριμότητα, τη συνοχή και την εξέλιξη αυτής της σύνθεσης.
Οι άνθρωποι συνήθως αναφέρονται σε είδη όταν προσπαθούν να περιγράψουν το μουσικό στυλ μιας μπάντας. Έτσι, αν έπρεπε να το κάνετε αυτό, ποιο είναι το δικό σας είδος;
Είμαστε μια συγχώνευση πολλών διαφορετικών επιρροών, από το μπλουζ μέχρι το heavy metal, αλλά αν έπρεπε να περιγράψουμε με είδη τον ήχο μας, θα λέγαμε ότι είμαστε ένα heavy ροκ / εναλλακτικό / προοδευτικό metal συγκρότημα.
Αν λοιπόν προσπαθούσες να θυμηθείς πράξεις, πρόσωπα, πληροφορίες ή άλλες πηγές έκφρασης που τελικά γεμίζουν το καλάθι του “Seethe”, τι θα απαντούσες;
Το “Seethe” είναι, στην πραγματικότητα, μια συνισταμένη των καταστάσεων που μας κάνει να υποχωρούμε με ανεξήγητη οργή. Για παράδειγμα, το τραγούδι που ανοίγει το άλμπουμ, το “How to Successfully Implode”, εμπνεύστηκε από την τηλεοπτική σειρά “The Handleaf’s Tale” και την εσωτερική οργή και την απελπισία που ο κύριος χαρακτήρας, η June, πρέπει να νιώθει. Ακόμα κι έτσι, όλα όσα υπομένει την κάνουν ισχυρότερη, σοφότερη και την θωρακίζουν να χτυπήσει την κατάλληλη στιγμή. Αυτό είναι το κεντρικό θέμα στο “Seethe”.
Ποια είναι τα αρνητικά και τα θετικά στοιχεία που μπορούν να περιγράψουν σύντομα την κατάσταση στη metal σκηνή στη χώρα σας;
Στη θετική πλευρά, υπάρχουν πολλές καλές metal μπάντες στην Πορτογαλία, η ποιότητα της σκηνής μας αυξάνεται και οι μουσικοί αρχίζουν να διακινδυνεύουν περισσότερο, κάνουν περισσότερες παραστάσεις, πηγαίνουν στο εξωτερικό. Τα αρνητικά γεγονότα είναι ότι αυτό το είδος μουσικής παίρνει βασικά μηδενική προβολή στα mainstream media, γεγονός που καθιστά την προώθηση λίγο πιο δύσκολη, και την πιθανότητα να ζεις από τη μουσική, ένα μακρινό όνειρο.
Ποια είναι τα βασικά συναισθήματα που τελικά διαμόρφωσαν το “Seethe” και ποιο είναι το βασικό και σημαντικότερο μήνυμά σας στους στίχους του;
Το “Seethe” θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα concept άλμπουμ, επειδή το κύριο θέμα των τραγουδιών είναι ο άγνωστος θυμός, ο σιωπηλός πόνος που μεταμορφώνεται σε ποίηση. Η αντιφατική φύση του είναι η απελευθέρωση της ψυχής, αφήνει να φύγει εκείνος ο κόμπος στο λαιμό σου όταν έχεις κάτι να πεις. Κάθε τραγούδι μιλάει για μια ιδιαίτερη κατάσταση όπου η σιωπή και η μούδιασμα γίνονται ένα όχημα δράσης και ελευθερίας, ή ακόμα και απόλυτης απελπισίας.
Sandra, έχεις μια πραγματικά ξεχωριστή φωνή που σημαδεύει βαθιά το τελικό αποτέλεσμα. Ποιες είναι οι βασικές επιρροές σου;
Άρχισα ακούγοντας σπουδαίους εναλλακτικούς τραγουδιστές της δεκαετίας του ’90, όπως οι Alanis Morissette, Bjork, PJ Harvey και Fiona Apple. Η πορεία μου στράφηκε στην Jazz, ακαδημαϊκά, και αργότερα ανακάλυψα βαρύτερους ήχους και τις αντίστοιχες φωνές τους, όπως η Cristina Scabbia από τους Lacuna Coil, η Maria Brink από τους In This Moment ή η Taylor Momsen από τους Pretty Reckless.
Πώς σχεδιάζετε να προωθήσετε το “Seethe” επί σκηνής;
Σχεδιάζουμε να το κρατήσουμε αληθινό, οργανικό, να επιδείξουμε την ουσία μας όπως κάναμε μέχρι τώρα. Μόνο εμείς, με τα όργανά μας και την ανάλογη rock στάση. Ελπίζουμε να φτάσουμε σε περισσότερες σκηνές φέτος και να περιοδεύσουμε στο εξωτερικό.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίσατε ως συγκρότημα στη διάρκεια αυτών των δέκα ετών;
Μάλλον πρέπει να πω ότι ήταν πίσω στα τέλη του 2015 / αρχές του 2016 όταν υπήρξε μια ριζική αλλαγή σύνθεσης. Όλοι εκτός από εμένα και τον Ρικάρντο άλλαξαν και υπήρξε μια τεράστια αναδιοργάνωση όλων των θεμάτων που σχετίζονταν με τη μπάντα. Ήταν όλα για το καλύτερο, όμως.
Συνεχίζετε να ακούτε νέα μουσική; Μπορείτε να αναφέρετε κάποιες μπάντες ή καλλιτέχνες που αισθάνεστε πως ξεχωρίζουν πραγματικά σήμερα;
Ναι, πιστεύουμε ότι η ακρόαση νέας μουσικής μας κάνει να μεγαλώνουμε ως μουσικοί και μας δίνει νέο υλικό για να δημιουργήσουμε τη δική μας πρωτότυπη μουσική. Σήμερα, ακούμε τους Mastodon, Jinjer, Gojira, Avatarium και Leprous, για να αναφέρουμε μόνο λίγους.
Και τέλος, γιατί “Blame Zeus”; Πώς προέκυψε αυτό το όνομα, υπάρχει μια ξεχωριστή ιστορία πίσω από αυτό;
Όταν ήρθε η ώρα να βρούμε ένα όνομα για το συγκρότημα, η Πορτογαλία υπέφερε από αυτή τη σοβαρή οικονομική κρίση. Όταν ζεις μια τέτοια κατάσταση, μερικές φορές γίνεται αρκετά απελπιστική, κάνοντάς σε να νιώθεις πως θέλεις να κατηγορήσεις κάποιον ή κάτι για τις δύσκολες στιγμές που περνάς. Έχοντας αυτό κατά νου, όταν έψαχνα για ένα όνομα ψάχναμε ένα με δύο λέξεις, όπως πάντα πίστευα ότι ακουγόταν καλύτερα. Προχωρήσαμε στο “Blame God”, αλλά ήταν πολύ επιθετικό και θα μπορούσε να οδηγήσει σε κριτική. Έτσι, κατά τη γνώμη μου, θα μπορούσε να γίνει “Blame Zeus”, δεδομένου ότι ο Δίας ήταν θεός, αλλά ένας που κανείς δεν λατρεύει πια. Μετά από αυτό, προσπαθήσαμε να αναπτύξουμε την άποψη αυτή και να δηλώσουμε ότι μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις πτυχές της ζωής μας … εμείς δηλαδή έχουμε τον έλεγχο, μπορούμε να καταφέρνουμε τα πράγματα στη ζωή μας μέσα από σκληρή δουλειά και επιμονή. Δεν έχει θρησκευτικό περιεχόμενο ούτε αναφέρεται κυριολεκτικά στον ίδιο τον μυθολογικό θεό, αλλά μεταφράζεται με έναν τρόπο ώστε μπορούμε να ζήσουμε και να αντιληφθούμε τη ζωή.
886 
