STEEL PROPHET: “Omniscient”

Στο άκουσμα του ονόματος της μπάντας Steel Prophet ο υποψιασμένος ακροατής φέρνει στο μυαλό του τις ωραίες εποχές που η Αμερικάνοι έπαιζαν περίφημο power metal βγάζοντας δισκάρες όπως τα “The Goddess Principle”, “Messiah”, “Book of the Dead” και πόσα άλλα.

Μετά από 10 χρόνια απουσίας (12 για τον τραγουδιστή Rick Mythiasin) επιστρέφουν δισκογραφικά με το 8ο πλήρες άλμπουμ τους με μια διάθεση να συνοψίσουν τον ήχο της καριέρας τους σε αυτό εδώ το δισκάκι.

Συμμέτοχος σε αυτή την προσπάθεια ο κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος τους, Steve Kachinsky, που σε συνδυασμό με την φωνή του Rick (η οποία ακούγεται απρόσμενα καλή) φέρουν ίσως το κύριο μερίδιο ευθύνης που το παρόν άλμπουμ ακούγεται ιδιαίτερα νοσταλγικό. Στα 56 λεπτά όμως που διαρκεί το “Omniscient” (το οποίο είναι concept θεματολογικά, το δεύτερο μετά το “Dark Hallucinations” του 1998) δεν κυλούν όλα σταθερά. Υπάρχουν σημεία αδιάφορα που δεν αφήνουν στον ακροατή κάτι, όπως και κάποια κλισέ του στυλ “666 the heavy metal blues”, το οποίο αν και παραπέμπει έντονα σε Maiden ακούγεται ελαφρά αφελές.

Αυτό το άλμπουμ με μπέρδεψε ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, περιέχει άνισο υλικό. Η καλή του πλευρά πάντως αρκεί για να χαρακτηριστεί ως δισκάρα, απλά θα έπρεπε να είχαν περικόψει το πιο δευτεροκλασάτο υλικό τους. Όσο κι αν με χάλασαν κάποια filler σημεία πάντως δε μπορώ να παραβλέψω πως αυτή η ηχογράφηση σπάει τα μούτρα της μεγάλης πλειοψηφίας από ότι σχετικό κυκλοφορεί αυτή την στιγμή εκεί έξω. Το αποτέλεσμα ενισχύει η γαμιστερή παραγωγή που ακούγεται ταυτόχρονα διαχρονική και σύγχρονη.

Στα 14 κομμάτια περιλαμβάνεται και μια διασκευή στο “Bohemian Rhapsody” των… ξέρετε ποιων, για την οποία δεν είμαι βέβαιος πως αντιλαμβάνομαι τον λόγο ύπαρξης, ειδικά από την στιγμή που αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα concept άλμπουμ. Στον τελικό απολογισμό από τις ακροάσεις, τα θετικά εκτοπίζουν τις όποιες ατέλειες και δημιουργούν μεγάλες προσδοκίες για μια ακόμη καλύτερη επόμενη δουλειά αφού οι Steel Prophet μέσα από το “Omniscient” βροντοφωνάζουν πως επέστρεψαν επί της ουσίας.

+
Η φωνάρα του Rick
ενδιαφέρουσα concept θεματολογία
κιθαριστική δουλειά
παραγωγή


αρκετά αδιάφορα/άνισα σημεία

908