Αν ερωτηθείς τι είναι το sludge, μία είναι η σωστή απάντηση. Crowbar!
Το καλύτερο νέο του περασμένου καλοκαιριού για μένα ήταν η αποχώρηση του Kirk Windstein από τους Down και η ανακοίνωση έναρξης εργασιών ηχογράφησης με την κανονική του μπάντα.
3 χρόνια μετά το πολύ καλό “Sever the wicked hand” (2011), οι Crowbar πάνε πολλά βήματα μπροστά συνθετικά, δημιουργώντας ένα αργό (όσο χρειάζεται δηλαδή) και δυνατό αριστούργημα.
Ξεκινάει με riff που ξυρίζει και σταθερά και “ψαρωτικά” τύμπανα του Tommy Buckley στο κομμάτι “Walk with Knowledge Wisely” δίνοντας και συμβουλή ζωής (αν και μάλλον δεν την ακολουθεί ο ίδιος o Windstein).
Όσο περνάει η ώρα τα πράγματα γίνονται ακόμα καλύτερα και θέλεις να δυναμώσεις τον ήχο του στερεοφωνικού σου χωρίς να νοιάζεσαι για την όποια καταγγελία που θα κάνουν οι γείτονες.
Στο “Taste of Dying” ακούει κανείς και ποιος ήταν ο βασικός άξονας της συνθετικής γραμμής των Down και πόσο θα λείψει από εκείνους. Τα φωνητικά του είναι εφιαλτικά και στεναχωρημένα και η παραγωγή που έχει κάνει παρέα με τον κύριο Simoneaux είναι εξαιρετική.
Για μια ακόμη φορά, ο Windstein και η παρέα του καταφέρνει να δώσει εκείνο τον εκπληκτικό συνδυασμό doom, hardcore και southern που καθιέρωσε τόσα χρόνια τους Crowbar, προσφέροντας τεράστια κομμάτια σαν το “Reflection of Deceit”.
Ξύλο πέφτει (“Ageless Decay”), ρομάντζο έχει (“Amaranthine”), μαστούρα παίζει (“The Foreboding”), τα έχει όλα σου λέω, βρε παιδί μου!!!!
Λοιπόν, για να μην μακρηγορώ αυτή είναι η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ των Crowbar και μπορώ να κάνω τα πάντα για να σας πείσω ότι ΓΑΜΑΕΙ ΑΣΥΣΤΟΛΑ!
439 
