Περνώντας οι μέρες και κάνοντας το “streaming” της συναυλίας , συνειδητοποιώ πόσο ποιοτικό ήταν το set των Καναδών Elephant Stone αλλά ταυτόχρονα ανάλαφρο, με έναν ιδιαίτερο κι ανατολίτικο power pop χαρακτήρα.
Για όσους δεν παρευρέθηκαν λέω ”Μουχαχα!” και για όσους από εμάς βρεθήκαμε – έστω πειραματικά – στο πρώτο τους gig στην Αθήνα, πιστεύω ότι μας έπεισαν απόλυτα.
Πρώτοι της βραδιάς, οι Circassian οι οποίο ανέβηκαν κατά τις 22:30 κι έπαιξαν για την επόμενη μία ώρα με φόντο ένα animation που θεματικά ονόμασα “medieval-superhero-εκδίκηση”. Δεν κολλούσε με την μουσική τους, αλλά δεν θα επεκταθώ περισσότερο.
Τα “παιδιά της διπλανής πόρτας” που πλαισίωναν την μπάντα αυτή, αδίκησε αρκετά η σειρά που επέλεξαν για το setlist τους, αφού ξεκίνησαν πολύ δυναμικά με το “Sir Flynt (the unstable)” , λίγο μετά το “No proof” και την κομματάρα το “Gravity Giants” με αποτέλεσμα στο δεύτερο μισό να ρίξουν αρκετά τους τόνους και να γίνουν κουραστικοί.
Παρόλα αυτά, παρατηρεί κανείς συχνές αλλαγές στα τραγούδια τους, τα οποία μεταπηδούν από τα καθαρά post rock riffs και τα shoegaze φωνητικά τους σε πιο νέο- ψυχεδελικούς ήχους με reverb και echo, σε psych pop ή surf rock ήχους, όπως στο κομμάτι τους “Mevlana”, το οποίο αγάπησα εξίσου με το “Gravity Giants” . Αρκετά ενδιαφέροντες, λοιπόν, αλλά χωρίς να το απογειώνουν εντέλει το πράγμα!
Circassian setlist
Intro
Sir Flynt (the unstable)
Shunned House
No proof
Ηigh on Limbo
Source of Nations
Gravity Giants
Licancabur
Mevlana
Creatures
Feels like home
Green turtles
Sally
Στο σημείο αυτό η σκηνή αρχίζει να μεταμορφώνεται και μαζί της και το κοινό που συνωστίζεται πολύ μπροστά προκειμένου να παρακολουθήσει τον στυλοβάτη της μπάντας Rishi Dhir να τοποθετεί ένα χαμηλό τραπέζι και πάνω του ένα χρωματιστό ανατολίτικο ριχτάρι. Καθώς ακουμπά λοιπόν το σιτάρ του εκεί, η παιδική σχεδόν περιέργεια των από κάτω μας οδηγεί σα βάζο από σαρδέλες ένα βήμα πιο κοντά στη σκηνή. Σιτάρ, synthesizer μίκτες… όλα έτοιμα και οι ES παίρνουν θέσεις.
Το πρώτο μέρος της performance τους, με κυρίαρχη την κιθάρα, ήταν αναμενόμενα δροσερό, θυμίζοντας πολύ από Allah-Las, με το “Looking Thru Baby Blue” να ξεχωρίζει. Όταν ο Dhir, παρατά το μπάσο στη μέση του τραγουδιού “Don`t you know” και πιάνει το Σιτάρ, το κοινό κραυγάζει και το Live παίρνει άλλη τροπή. Κιθαριστικά ριφς πάνω στο σιτάρ που δυναμώνουν την ένταση, ειδικά όταν επεμβαίνουν τα ντραμς και τα ατέλειωτα ψυχεδελικά reverb της κιθάρας που συνοδεύουν το γεμάτο χρώμα visual φόντο. Η αλήθεια είναι ότι η δυναμική ένωση των παραπάνω με την πολυκοσμία και τα φώτα επί σκηνής με έφερε στο στάδιο της ζαλάδας, ώστε ν` αναζητήσω την ακριανή γωνία απ` όπου και παρακολούθησα το υπόλοιπο live.
Ένας ταξιδιάρικος ανατολίτικος χαρακτήρας, επικράτησε πάλι με το “A Silent Moment” και λίγο πριν καταφέρω ν` ανοίξει το “τρίτο μάτι” μου με την κομματάρα το “Three Poisons” από το νέο ομώνυμο άλμπουμ τους, ξυπνάω απότομα με το “Sally go round the Sun” και το “Love the Sinner, Hate the Sin”. Στα δύο σύντομα encore που ακολούθησαν, ο Dhir αναφέρθηκε στο Ψυχεδελικό Tribute στους Doors, που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο στο οποίο και συμμετείχαν οι ES.
Έτσι κι επειδή έχουμε μια αγάπη στα encore στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον Dhir,μας έπαιξαν τη διασκευή τους στο “L.A Woman”, η οποία έγινε πολύ αγαπητή στο κοινό, ενώ το δεύτερο encore, με το οποίο ολοκληρώθηκε η συναυλία, βρήκε τον Dhir στη σκηνή να σολάρει ασταμάτητα με το Σιτάρ, ενώ τα υπόλοιπα μέλη είχαν εγκαταλείψει πλέον τη σκηνή, με μόνες τις λούπες απ` τον ενισχυτή και τα πλήκτρα να τον συνοδεύουν. Όταν ολοκλήρωσε, το κοινό φώναξε ικανοποιητικά και άρχισε να αποχωρεί με τις ίδιες λούπες να συνεχίζουν μέχρι την έξοδο.
Elephant Stone setlist
I am blind
Looking Thru Baby Blue
Setting Sun
Heavy Moon
Don`t you know
Α Silent Moment
Three poisons
Sally go round the sun
Love the Sinner, Hate the Sin
Echo
L.A Woman(The Doors cover)
Photos: Βασιλική Παναγοπούλου
407 
