A HERO FOR THE WORLD: “On Fire” EP

Μετά από κάποιες δυσκολίες που αντιμετώπισα με τα μηχανήματα του διαβόλου και της τεχνολογίας, μιας και τίποτε μα τίποτε στον κόσμο δεν ήθελε να ακολουθήσει η ακρόαση του συγκεκριμένου EP (μα γιατί άραγε;), τελικά τα κατάφερα και με ένα δύο μαγικά κατάφερα να το ακούσω… (δόξα τους Θεούς, τις μάγισσες, τα ιερά ευαγγέλια και το παστίτσιο που έτρωγα εκείνη τη στιγμή).

Γρήγορα γρήγορα θα αναφερθώ σε δύο τρία μικρά πραγματάκια, λεπτομέρειες θα έλεγε κανείς αλλά για εμένα πολύ πολύ σημαντικά. Πάμε να δούμε. Λεπτομέρεια νούμερο ένα. Το debut album των συγκεκριμένων κυρίων επανακυκλοφορεί με 13 bonus tracks. (ένας ολόκληρος δίσκος μέσα στο δίσκο δηλαδή). Και ερωτώ εγώ ο ανίδεος πανίβλακας και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο μπορώ να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου. Μα τον Τουτατή γιατί, γιατί, γιατί; Απάντηση φυσικά καμία.

Λεπτομέρεια νούμερο δύο. Η συγκεκριμένη κυκλοφορία πρόκειται για EP! Τώρα τι ονομάζει κανείς EP είναι μάλλον υποκειμενικό θέμα, γιατί εγώ μέχρι τώρα για EP ξέρω μια κυκλοφορία με άντε το πολύ 5-6 κομμάτια της μπάντας προπομπούς της επόμενης δουλειάς ή τελοσπάντων κάτι ενδιάμεσο. Τώρα για τι σόι EP μιλάμε εδώ όταν έχω να κάνω με 15 ολόκληρα κομμάτια τι να σας πω; Δεν ξέρω τα έχω χάσει… (θα σκίσω τα πτυχία μου που λένε). Οπότε κι εδώ απάντηση καμία.

Τρίτη λεπτομέρεια και ίσως η πιο σημαντική για εμένα. Γιατί στο καλό υπάρχουν χαζές ταμπέλες στη μουσική; Οκ το δέχομαι εν μέρει να χαρακτηρίζεις ένα είδος για να διαφοροποιήσεις λίγο τις κατανομές αλλά το να δημιουργείς καινούργιους όρους και έννοιες αλήθεια υπάρχει λόγος; Και για να το ξεκαθαρίσω… “Heroic Rock with Heavy Metal”; What the Fuck δηλαδή; Ω Θεοί με ακούτε;

Όλα τα παραπάνω δεν έχουν να κάνουν με τη μουσική της συγκεκριμένης κυκλοφορίας αλλά με πιο γενικά πράγματα που με ταλαιπώρησαν όσο άκουγα τα 15 κομμάτια του EP. Πάμε λοιπόν στα αγαπημένα μου πράγματα. Η παραγωγή είναι κάτι παραπάνω από πολύ καλή. Άριστη σε καμία περίπτωση μιας και είδα ένα δύο πράγματα που θα μπορούσαν να είναι λίγο καλύτερα αλλά γνώμες είναι αυτές. Κατά δεύτερον το εικαστικό του πράγματος. Η καθαρά προσωπική μου άποψη και αντίληψη είναι ότι παίρνει κάτι λιγότερο από έλλειψη δημιουργικότητας, φαντασίας και ότι συνεπάγεται με αυτά. Κατά τρίτον και κυριότερο στιχουργικά και συνθετικά ο δίσκος, ή μάλλον το EP, είναι αρκετά καλό. Οπότε θα σταθώ εκεί. Ωραίες συνθέσεις, πολύ μελωδία, όμορφες μελωδικές οργανικές γραμμές, καλές ενορχηστρώσεις, όμορφα δοσμένοι στίχοι και πάνω από όλα Ερμηνείες φωνών. Όμως για να μην παρεξηγηθούμε σε ΚΑΜΙΑ μα ΚΑΜΙΑ των περιπτώσεων η συγκεκριμένη κυκλοφορία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ROCK & METAL! Δεν γίνεται δηλαδή ότι φλερτάρει με το είδος να το βαφτίζουμε έτσι… και η Ραλλία φλερτάρει με το Ροκ αλλά Ροκ δεν είναι… Και ο Αλκαίος το ίδιο. Έλεος δηλαδή….

Τα κομμάτια όλα έχουν μια πολύ ωραία μελωδική κατεύθυνση η οποία φλερτάρει με Pop, Rock, Metal, αλλά και συμφωνικά θεατρικά πραγματάκια και soundtracks αλλά μέχρι εκεί. Στο σύνολό του ακούγεται ευχάριστα μιας και είναι αυτό που εγώ ονομάζω μουσική δωματίου κατά βάση αλλά και πάλι μέχρι εκεί. Δεν ξέρω γιατί γενικά οι κυκλοφορίες τους παίρνουν τόσο μεγάλες βαθμολογίες και να σας πω την αλήθεια μου την μαύρη, κόκκινη, άσπρη, κίτρινη (όχι τίποτε άλλο αλλά μην θεωρηθώ και ρατσιστής λόγω κλίματος των ημερών επειδή χρησιμοποίησα μία λαϊκή φράση), δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Αν είναι να μιλήσουμε απλά για μουσική δεν βρίσκω κάτι το μεμπτό ή κάτι το άσχημο στο σύνολο της κυκλοφορίας… Αν όμως είναι να μιλήσουμε για ροκ και μέταλ (χωρίς να σημαίνει βέβαια ότι μέσα στο EP δεν υπάρχουν και μέταλ κομμάτια), τότε μάλλον πρέπει να αλλάξουν αυτιά κάποιοι!

Τέλοσπάντων. Όποιος θέλει απλά να έχει μια κυκλοφορία επειδή μουσικά είναι άρτια, επειδή υπάρχουν καλές συνθέσεις εδώ μέσα και γενικά επειδή είναι μουσική όλο αυτό τότε καλώς. Οι ροκάδες και οι μεταλλάδες απλά μείνετε λίγο μακριά για να μην μου ζητάτε σε εμένα τα ρέστα μετά όχι τίποτε άλλο.

Και κάτι τελευταίο… Ρε παιδιά το όνομα της μπάντας είναι σαν τίτλος από comic με ήρωες της Marvel και της DC… Μήπως να σκεφτόμασταν την αλλαγή του; Λέω εγώ τώρα… Αυτά τα ολίγα… Πάω να ακούσω Katy Perry και Jessie J (ουπς Behemoth & Borgir εννοούσα) μπας και ξαναεπανέλθω στα φυσιολογικά μου…

439