Μετά απο περιoδείες με ονόματα όπως Blind Guardian, Amon Amarth, Exodus και Dragonforce και με ένα καινουργιο album δυναμίτη στη φαρέτρα, με την ονομασία “Ride the Void”, οι Ηοly Grail δείχνουν πιο έτοιμοι από ποτέ για μεγαλύτερα πράγματα. Έτσι, δεν θα μπορούσε να βρεθεί καλύτερη στιγμή να βρούμε τον κιθαρίστα Eli Santana να μας πει κάποια αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα για το τι γίνεται αυτή τη στιγμή στο στρατόπεδο της μπάντας.
Eli σε χαιρετώ από την Αθήνα. Καταρχήν συγχαρητήρια για το νέο album. Ο καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσουμε είναι να παρουσιάσεις τους Holy Grail στο ελληνικό metal κοινό. Πώς λοιπόν ξεκίνησαν οι Holy Grail;
Σε ευχαριστώ για τα συγχαρητήρια! Τα καλά σου λόγια σημαίνουν πολλά για μας. Η βάση των Holy Grail ήταν στην Pasadena της νότιας California. Ξεκινήσαμε το 2008 όταν ο τραγουδιστής James Paul Luna, ο drummer Tyler Meahl και ο κιθαρίστας James Larue αποφάσισαν να “αποστατήσουν” από τη ρετρό metal μπάντα White Wizzard και να καταπιαστούν με κάτι λιγότερο περιορισμένο. Εγώ ήρθα ως δεύτερος κιθαρίστας με σκοπό να δημιουργηθεί ένας διπλός κυριαρχικός τόνος, ο οποίος να θυμίζει κάτι από το νέο κύμα της βρετανικής Heavy Metal και από τους καλλιτέχνες της Shrapnel Records Shred. O Blake Mount εντάχθηκε λίγο αργότερα με την ιδιότητα του μπασίστα. Υπογράψαμε με την Prosthetic Records αμέσως μετά την εμφάνισή μας στο Los Angeles Music Scene και την κυκλοφορία του “Improper Burial” EP, από τότε περιοδεύουμε συνεχώς. Κατά τα διαλλείματα της περιοδείας μας, σμίξαμε με τον Danny Lohner (NIN, A Perfect Circle) και ηχογραφήσαμε το πρώτο μας δίσκο “Crisis in Utopia”. Αμέσως μετά την κυκλοφορία του δίσκου ο James Larue αποχώρησε από τη μπάντα, γι’ αυτό το λόγο συνεχίσαμε με συμπληρωματικούς κιθαρίστες μέχρι τον ερχομό του Alex Lee (σ.σ. Bonded by Blood) ως μόνιμο μέλος. Εφόσον εδραιώσαμε τη γραμμή μας ηχογραφήσαμε το “Season’s Bleedings” EP.
Το “Crisis in Utopia” ήταν μία πολύ καλή και φρέσκια αρχή. Ήταν το διαβατήριο μέσω του οποίου φτάσατε στο σημείο που είστε τώρα. Είστε περήφανοι γι’ αυτό;
Είμαι ιδιαίτερα περήφανος γι’ αυτό. Ειδικότερα τώρα που είχα την ευκαιρία να κάνω ένα μικρό διάλλειμα και να δω την απήχηση που είχε στο κοινό είμαι στη θέση να το ευχαριστηθώ γι’ αυτό ακριβώς που είναι. Λόγω των πολλών δοκιμών και της μεγάλης ταλαιπωρίας που περάσαμε για τη δημιουργία του, είχα συγκεντρωθεί μόνο στο κατά πόσο μπορεί να μην ταίριαζε στο ακριβές όραμα που είχα αρχικά στο μυαλό μου. Μου πήρε κάποιο καιρό να συνειδητοποιήσω ότι κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τι σκέφτεται κάποιος όταν δημιουργεί ένα τραγούδι και ότι πολύ απλά ακούει το αποτέλεσμα.
Μετά την κυκλοφορία του “Crisis in Utopia” πραγματοποιήσατε μια μεγάλη περιοδεία με συγκροτήματα όπως οι Blind Guardian. Ποια ήταν τα συναισθήματά σας και τι μάθατε αυτά τα 2 χρόνια που δεν θα είχατε τη δυνατότητα να ανακαλύψετε εάν δεν είχατε έρθει σε επαφή με οπαδούς και ανθρώπους, οι οποίοι σας άκουγαν για πρώτη φορά;
Δεν θα είχαμε τη δυνατότητα να ανταπεξέλθουμε σε μία τόσο εκτεταμένη περιοδεία, χωρίς την υποστήριξη αυτών των εξαιρετικών συγκροτημάτων, λόγω της τότε ακόμα όχι μεγάλης βάσης δικών μας οπαδών. Μάθαμε τόσα πολλά για τις περιοδείες, τις ζωντανές εκτελέσεις και τη στιχουργία, μέσω των Blind Guardian, των Amon Amarth, των Exodus, των 3 Inches of Blood, των Dragonforce και των Hellyeah. Επίσης ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο που είδαμε, κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του νέου μας δίσκου, την επιρροή που άσκησαν πάνω μας κάποια από τα παραπάνω συγκροτήματα. Για παράδειγμα, λόγω της 6 βδομάδων περιοδεία μας με τους Toxic Holocaust and Krum Bums εμφανίστηκαν έντονα στοιχεία punk/thrash.
Κάποιες περαιτέρω πληροφορίες για τους στίχους και τη στιχουργική διαδικασία του νέου δίσκου;
Απομακρυνθήκαμε από τους φανταστικούς στίχους του πρώτου album και επιλέξαμε να γράψουμε από μία πιο προσωπική σκοπιά. Τα τραγούδια, τα οποία δημιουργήσαμε αφήνουν μία αίσθηση ελπίδας. Πως κάθε εμπόδιο, δηλαδή, δεν είναι ανυπέρβλητο όσο σκοτεινά και μελαγχολικά αν φαίνονται τα πράγματα. Γράψαμε , ως εκ τούτου, τους σωστούς στίχους που να συμπληρώνουν το ρυθμό της μουσικής. Με εξαίρεση κάποια κομμάτια που εμπνευστήκαμε από κατά συρροή δολοφόνους, η πλειοψηφία τους αναφέρεται στο θρίαμβο του ανθρωπίνου πνεύματος. Συγκεκριμένα, το τελευταίο κομμάτι “Rains of Sorrow” είναι εμπνευσμένο από μία σειρά μηνυμάτων που έλαβα από το θείο μου κατά τη διάρκεια της πάλης του με τον καρκίνο. Αυτό που ειλικρινά θέλαμε να πετύχουμε είναι να μεταφέρουμε την ελπίδα στον κόσμο.
Το “Ride the Void” έχει κάτι το μοντέρνο. Ήταν από την αρχή αυτό σαν στόχος σας ή προέκυψε κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του;
Ειλικρινά δεν είχαμε σχεδιάσει εξ αρχής να έχουμε κάποιο συγκεκριμένο ύφος. Το μόνο που επιθυμούσαμε ήταν να γράψουμε καλογραμμένα και διαχρονικά κομμάτια metal. Δεν μας ενδιέφερε εάν το ύφος τους θα ήταν πιο παλιομοδίτικο ή πιο μοντέρνο ή ακόμα και μίγμα των δύο. Όλα “χτίστηκαν” με βάση τα πράγματα που μας κινούσαν περισσότερο το ενδιαφέρον και τα υπόλοιπα απλά για να υποστηρίξουν ορθά τις φωνητικές μελωδίες. Ελπίζουμε να δημιουργήσαμε κάτι, το οποίο να χαρακτηρίζει τους Holy Grail.
Έχεις κάποιο αγαπημένο τραγούδι από το νέο δίσκο; Το δικό μου είναι το “Silence the Scream” και για να είναι ειλικρινής πάτησα αρκετές φορές το repeat όταν το άκουσα για πρώτη φορά.
Είναι εκπληκτικό να το ακούω αυτό ανεξαρτήτως του τραγουδιού! Νιώθω ιδιαίτερη τιμή παρ’ όλο που δεν είναι το αγαπημένο μου. Νομίζω πως αυτή τη στιγμή τα αγαπημένα μου είναι το “Sleep of Virtue”, το “Too Decayed to Wait” και το “Bleeding Stone”. Το κομμάτι, όμως, για το οποίο είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος είναι το “Bestia Triumphans”, διότι λόγω αυτού στοιχεία progressive και death metal εισήχθησαν σε αυτό το album. Για κάθε κομμάτι παρ’ όλα αυτά νιώθω περήφανος.
Θα ήθελα τη γνώμη σου για τα “σκληρά” φωνητικά σε αυτό το album και τη heavy/power metal γενικότερα. Είναι ένα must τη σήμερον ημέρα ή είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούνται μόνο εκεί που ταιριάζουν;
Είμαι οπαδός των “σκληρών” φωνητικών και η μεγαλύτερη μερίδα των αγαπημένων μου συγκροτημάτων τα προσφέρει, παρόλα αυτά πιστεύω ότι πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο όταν ταιριάζουν. Μπορώ να καταλάβω το λόγο που απωθούν πολλούς ανθρώπους, είναι τραχιά και άσχημα, εκεί όμως βρίσκεται η ουσία τους. Δεν υπάρχουν πολλά σε αυτό το album και όσον αφορά τα υπάρχοντα θεωρήσαμε πως δεν ταίριαζε κάτι άλλο καλύτερα πέραν αυτών. Παρ’ όλο που κάνω εγώ τις κραυγές σε αυτό το album και ζωντανά είχα προτείνει να τις κάνουμε μόνο για ένα κομμάτι. Ο Luna και ο παραγωγός μας Matt Hyde, αντιθέτως, θεώρησαν πως και κάποια άλλα κομμάτια απαραιτήτως χρειαζόντουσαν τέτοια σημεία. Εγώ φυσικά δεν έφερα ιδιαίτερες αντιρρήσεις.
Ποιες είναι οι επιρροές σας ως μπάντα; Η ένδοξη Heavy Metal σκηνή των 80s;
Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι είμαι το μοναδικό μέλος του συγκροτήματος που τραβά οποιαδήποτε είδους επιρροή από την λάμψη (αίγλη) των 80s. Τα θεμέλια αυτής της μπάντας προέρχονται από το NWOBHM, δηλαδή από τα τέλη των 70s και από τις αρχές των 80s με μπάντες όπως Diamondhead, Angelwitch, Tokyo Blade, Witchfinder General, Maiden και Priest. Εκτός του ότι είμαστε βαθύτατα επηρεασμένοι από τους Big Four της Thrash έχουμε εξίσου επηρεαστεί από το Death Metal της αρχής των 90s, όπως για παράδειγμα από τους Death, Carcass, Cannibal Corpse, Immolation και Morbid Angel. Επίσης υπάρχει και το άλλο κομμάτι, το οποίο περιλαμβάνει τους Malmsteen, Cacophony, Paul Gilbert, Kiko Loureiro, John Petrucci, Zakk Wylde και Dimebag. Πολύ απλά αγαπάμε όλο το Metal και προσπαθούμε να επιτύχουμε ένα συνδυασμό όλων των αγαπημένων μας συγκροτημάτων.
Πολλοί θα ακούσουν το album σας, όπως και πολλοί επιθυμούν να σας δουν live. Υπάρχει κανένα σχέδιο για περιοδεία;
Έχουμε το Metal Alliance με τους Anthrax, Exodus, High on Fire και Municipal Waste σε ένα μήνα στη Βόρεια Αμερική, ενώ αναμένουμε τις λεπτομέρειες για τις περαιτέρω περιοδείες. Εμείς ελπίζουμε να μπορέσουμε να βρεθούμε φέτος σε όλα τα καλοκαιρινά festival.
Ξανά συγχαρητήρια και περιμένουμε να σας δούμε και στην Ελλάδα, ειδικά την καλοκαιρινή περίοδο. Μπορείτε να κλείσεις τη συνέντευξη με όποιο τρόπο επιθυμείς.
Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας προς εμάς. Σίγουρα θα επιθυμούσα να παίξω στην Ελλάδα, η οποία είναι ένα από τα 3 κορυφαία μέρη που πάντα ήθελα να επισκεφτώ.
187 
