OCEAN MIND: “2 Ready to Live”

Όταν ξεκινάς με χιτάκι το album σου είναι δίκοπο μαχαίρι. Από τη μία, αρπάζει τον παπά από τα @@ και από την άλλη, κάνει τον ακροατή να περιμένει ακόμα περισσότερα για τη συνέχεια.

Οι Αθηναίοι Ocean Mind με ικανοποίησαν στην αρχή και έτσι, εγώ περίμενα τη συνέχεια. Η δεύτερη τους δουλειά, με την καθοδήγηση της The Leaders Records, είναι καλογυαλισμένη, πράγμα σημαντικό όταν έχεις στη μουσική σου τον παράγοντα hard rock. Τα παλικάρια αυτά λοιπόν ταξίδεψαν στην Αμέρικα για να συνεργαστούν με τον Lee Popa (White Zombie, Ministry, Tool, Korn) στην παραγωγή και στα τεχνικά τον Ken Eisennagel (Megadeth) και στην συνέχεια, mastering από ανθρώπους που έχουν δουλέψει με τους Firewind. Έχουν επενδύσει λοιπόν, πάρα πολύ στην παραγωγή και αυτό βγαίνει όμορφα στα αυτιά μας.

Καλοπαιγμένο hard rock, με άμεσες επιρροές Deep Purple (βλέπε hammond) και λίγο από stoner σε τόνο Spiritual Beggars και απορώ πολύ πως δεν πήρα χαμπάρι τέτοιο σχήμα πιο νωρίς. Το “Howl” βγάζει και λίγο The Cult, και αν και ο Zach δεν είναι σε καμιά περίπτωση Ian Astbury, έχει όμορφη χροιά και βραχνάδα, που θέλει να βγάλει από μέσα του έναν μικρό Mark Lanegan.

To επίπεδο της εγχώριας μας σκηνής ανεβαίνει λίγο ακόμα με το “2 Ready to Live” και αυτό με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενο.

Και έτσι ξαφνικά έρχεται και το “Find Yourself” για να δώσει στην κιθάρα και λίγο από QOTSA μέχρι που οι The Doors συναντάνε τον Mark Lanegan στο “Heavy Load”.

Από τα καλύτερα εγχώρια albums, που άκουσα φέτος και μπορεί να κάνει είσοδο και στα καλύτερα μου για το 2012. Θα είμαι σκληρός και απαιτητικός για το μέλλον, διότι άκουσα ότι οι τύποι μπορούν και καλύτερα. Και ελπίζω να τους δω και από κοντά και να τους γνωρίσω κιόλας!

Μέχρι τότε θα ακούω το “Wanderlust” και θα τους εύχομαι τα καλύτερα…

418

Avatar photo
About Δημήτρης Μαρσέλος 2101 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.