Το όνομα τους σημαίνει “Λόρδος Πουλερικό”. Εξ Αμερικής ορμώμενοι, είναι ένα από τα πολλά νέα συγκροτήματα του roster της Small Stone, ενώ τo “Moon Queen” είναι η δεύτερη προσπάθεια τους και είναι αρκετά επιτυχημένη.
Έχοντας σαφείς ομοιότητες με άλλα σχήματα της ίδιας εταιρίας, όπως οι Roadsaw, και έχοντας στον ήχο τον Benny Grotto, που βρισκόταν στην ίδια θέση στο ομώνυμο δίσκο των Mellow Bravo, δημιουργούν μια πολύ όμορφη αλήτικη ατμόσφαιρα, βεβαίως με φαρδιά πλατιά την σφραγίδα της δεκαετίας του 70.
Το δίδυμο Vechel Jaynes και Mike Pellegrino στις κιθάρες και στις φωνές επικρατούν σε όλο το εύρος του album, με το μπάσο του Jon Conine να κρατάει τα μπόσικα, με τη βοήθεια των τυμπάνων του Don Freeman.
Διακρίνω ήχους Thin Lizzy, KISS, τσαμπουκά Fu Manchu, και κάποια διακριτικά space αρώματα. Μέσα σε όλα υπάρχει και μία διασκευή στο “Woman King” του Iron And Wine, που τοποθετείται στη μέση ακριβώς του δίσκου και πετυχαίνει μια όμορφη διχοτόμηση μεταξύ αλητείας και ψυχεδέλειας.
Αν και μου άρεσε από την αρχή, το εγχείρημα αυτό, δεν με έπεισε αρχικά. Καθώς περνούσε η ώρα, όμως ψήθηκα ιδιαιτέρως και ξαναπάτησα repeat να ακούσω και πάλι ένα group, που μάλλον έχει τον Phil Lynnot εικόνισμα.
Τραγούδια σαν το “Quicksand”, που ροκενρολλάρει επικίνδυνα (και ίσως είναι το hit του δίσκου), τα αρχικά “Moon Queen” και “Touch your groove” να παίζουν back to back χωρίς κενό αξίζουν προσοχής και μας αναγκάζουν να έχουμε το ένα μάτι καρφωμένο στο μέλλον των Lord Fowl.
Φίλοι του παντελονάτου straightforward hard rock, για τσεκάρετε!
630 
