NIGHT IN GALES

Δεν είμαι λάτρης των ξαφνικών επιστροφών και αυτό γιατί συνήθως το αποτέλεσμα είναι μέτριο, χιλιοακουσμένο και παροδικό. Όταν όμως μια μπάντα αναθεωρεί και παρουσιάζει κάτι τόσο καλό και ώριμο όσο το “Five Scars”, τότε το μόνο που μπορώ να πω είναι “welcome back Night In Gales”! Παρότι είχαμε προγραμματίσει να κάνουμε ένα mini interview, ο Bjorn (σ.σ. Goosses– φωνητικά) αποδείχτηκε ιδιαίτερα άρτιος συνομιλητής, με αποτέλεσμα να γίνει τελικά μια κανονικότατη εφ όλης της ύλης συνέντευξη. Γιατί η μπάντα απείχε τόσα χρόνια από το προσκήνιο; Ποίοι μιλάνε αρνητικά για το νέο τους δίσκο; Μπορεί να αναβιώσει το melodic death, έτσι όπως το γνωρίσαμε δεκαπέντε χρόνια πριν; Αυτά και άλλα πολλά στις γραμμές που ακολουθούν…

Καλησπέρα Bjorn! Δέκα χρόνια αποχής από τη μουσική βιομηχανία για τους Night In Gales, είναι πολλά! Πως και αποφασίσατε να κυκλοφορήσετε νέο album;
Κοίταξε, η αλήθεια είναι πως οι Night In Gales δεν είχαν ποτέ διαλυθεί! Ασχοληθήκαμε γενικά με άλλα project, αλλά πάντα είχαμε στο μυαλό μας την ηχογράφηση μιας νέας δουλειάς. Τελικά, όλο αυτό άργησε, με την εξαίρεση ενός mini cd που βγήκε στην αγορά το 2005. Ο Jens (σ.σ. Basten- κιθάρα) πάντως είχε ήδη αρκετό υλικό έτοιμο το 2008, αλλά όταν αρχίσαμε να το δουλεύουμε θεωρήσαμε πως χρειαζόμασταν κάτι πιο “δυνατό”, από τη στιγμή που θα σηματοδοτούσε την επιστροφή μας, οπότε πάλι μπήκε το όλο θέμα στον πάγο. Από τη στιγμή όμως που συγκεντρώσαμε πολύ καλές συνθέσεις, τις στείλαμε στην εταιρεία και από εκεί και πέρα πήραμε το “οκ” για το “Five Scars”.

Τα κομμάτια στο δίσκο τελικά είναι αυτά που είχε ο Jens από το 2008, ή είναι καινούρια;

Night-In-Gales-interview


Όχι! Γενικά είχαμε γράψει αρκετά κομμάτια κατά τη διάρκεια του διαλείμματός μας, αλλά κανένα δε μπήκε στο album, καθώς θέλαμε να προσφέρουμε κάτι πιο φρέσκο. Το μόνο τραγούδι που είναι πιο παλιό είναι το “Bloodsong”, το οποίο βρισκόταν σε εκείνο το demo που είχαμε ηχογραφήσει τρία χρόνια πριν.

Τελικά, τι είχε γίνει πριν δέκα χρόνια και αποφασίσετε να αφήσετε κατά μέρος τους Night In Gales;
Το βασικό πρόβλημα ήταν η εμμονή μας σα σχήμα στο να μην επαναλαμβανόμαστε. Θέλαμε να εξελισσόμαστε σε κάθε μας κυκλοφορία. Στο “Nailwork” του 2000, πειραματιστήκαμε αρκετά, αλλά εκεί που γίναμε σχεδόν prog ήταν στο “Necrodynamic”, ένα μόλις χρόνο μετά. Στο συγκεκριμένο δεν είχαμε πιστεύω τη σωστή παραγωγή σε μουσική και φωνητικά, παρότι οι συνθέσεις θεωρώ πως ήταν μια χαρά. Όπως και να έχει, ο δίσκος δεν πήγε καλά, οπότε η δισκογραφική μας δεν είχε λόγο να μας στηρίξει. Θυμάμαι ήμασταν σε tour μαζί με τους God Dethroned μέσα στο 2001 και υπήρχαν μεγάλες εντάσεις μεταξύ της εταιρείας, του manager μας και του σχήματος. Όλο αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ακυρώσουμε το υπόλοιπο της περιοδείας και όπως καταλαβαίνεις όταν η νέα σου δουλειά δεν πουλάει, σταματάς τις συναυλίες και μένεις και χωρίς δισκογραφική στέγη, εύλογο είναι να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα! Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε να κάνουμε ένα διάλειμμα, το οποίο φυσικά δε φανταζόμασταν πως θα διαρκούσε δέκα ολόκληρα χρόνια (γέλια)!

Πάντως, μιας και ανέφερες το “Necrodynamic”, η αλήθεια είναι πως αν το βάλεις δίπλα από το “Five Scars” είναι λες και ακούς δύο εντελώς διαφορετικά σχήματα! Και σκέψου πως μιλάς με έναν άνθρωπο που του άρεσε εκείνος ο δίσκος…
Έχεις δίκιο (γέλια)! Καταρχάς έχει τεράστια διαφορά στην παραγωγή, όπως και στην όλη προσέγγιση…

Η οποία οφείλω να πω πως είναι πιο ώριμη από αυτή του παρελθόντος…
Ακριβώς! Όπως και να έχει, έχει περάσει μεγάλο διάστημα μεταξύ του “Necrodynamic” και του νέου album. Το κακό στην ουσία που κάναμε το 2001 ήταν το ότι το παρατραβήξαμε σε ότι αφορά την εξέλιξη… Ήμασταν ανυπόμονοι στο να παρουσιάσουμε κάτι καινούριο που δε λαμβάναμε υπόψη μας το πώς θα υποδεχτεί το νέο μας ήχο ο κόσμος. Και το καταλαβαίνω πλέον αυτό. Σα fan των Megadeth για παράδειγμα, απογοητεύτηκα με τις διάφορες αλλαγές στη μουσική τους και δουλειές όπως “Risk” και “The World Needs a Hero” δε μου έκαναν καθόλου! Έτσι λοιπόν, όταν κάποιος αρέσκεται στο απλής μορφής μελωδικό death metal και έτσι έχει συνηθίσει και τους Night In Gales και μέσα σε δύο χρόνια βλέπει τόσες αλλαγές, είναι λογικό να μην του αρέσει το αποτέλεσμα. Και δεν είναι ότι τα

Night-In-Gales-interview

κομμάτια ήταν άσχημα! Απλώς διαφορετικά!

Στο “Five Scars” λοιπόν έγινε πισωγύρισμα;
Δε θα το έθετα έτσι. Κάναμε στην ουσία ένα βήμα πίσω, άλλο ένα πλάγια και ένα ακόμη μπροστά… Θέλω να πω, πως ναι μεν γυρίσαμε στο μελωδικό death που χαρακτήριζε τις πρώτες κυκλοφορίες μας, αλλά πάλι έχουμε βάλει εμβόλιμα κάποια στοιχεία εξέλιξης. Αυτό που έχει αλλάξει είναι η οπτική που βλέπουμε πια τη μουσική μας. Οι συνθέσεις στο νέο album θεωρώ πως αντικατοπτρίζουν όλη την πορεία μας, παρότι είναι εν γένει πιο “old school” σα δίσκος.

Ο τίτλος εν μέρει, περιγράφει το προφανές, μιας και πρόκειται για την πέμπτη full length κυκλοφορία σας. Το “scars” (μτφ σημάδια, πληγές, ουλές) όμως που αναφέρεται;
Κοίτα, προσωπικά δε θεωρώ πως η λέξη “scars” προδιαθέτει πάντα κάτι κακό! Μπορεί να περιγράψει κάλλιστα κάποιες ευχάριστες αναμνήσεις που μένουν χαραγμένες μέσα σου! Έχοντας ζήσει λοιπόν τόσα πολλά με το group, έχουμε συγκεντρώσει και καλές και κακές αναμνήσεις! Ότι όμως και να έχουμε περάσει, μένει χαραγμένο στη μνήμη μας και αυτό είναι που μας κάνει σήμερα αυτούς που είμαστε. Δεν έχει σημασία πόσοι θα ακούνε σε είκοσι χρόνια τις δουλειές μας. Το σημαντικό είναι πως κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν πάνω σε αυτές και έριξαν ιδρώτα για να βγουν, και αυτό είναι κάτι που δεν ξεχνιέται. Επίσης να πω πως είμαστε πέντε στο συγκρότημα, οπότε το “five” αναφέρεται και σε αυτό, πέρα από το ότι πρόκειται για τον πέμπτο κατά σειρά δίσκο μας.

Συνεργαστήκατε και με τον Dan Swano σε ότι αφορά την παραγωγή.

Night-In-Gales-interview


Ναι, και είμαστε πολύ ευχαριστημένοι. Ο Dan, παρότι επαγγελματίας, είναι αρκετά ανοιχτός σε ιδέες και προτάσεις, ενώ ουδέποτε επέβαλλε την άποψή του. Επίσης ήταν ιδανικός για κάτι τέτοιο, διότι μιλάμε για έναν άνθρωπο που ήταν από τους πρωτεργάτες του μελωδικού death. Έχω πλήρη δισκογραφία Edge of Sanity και όταν ο ίδιος ο Dan Swano μιλάει κολακευτικά για τη μουσική σου, είναι μεγάλο πράγμα! Το αστείο της όλης υπόθεσης είναι πως παρόλο που μένει Σουηδία, η κοπέλα του βρίσκεται μόλις μισή ώρα από το σπίτι μου, οπότε αφότου έκανε τη μίξη ήρθε και αυτός στη Γερμανία για τα υπόλοιπα!

Το πραγματικό αστείο Bjorn είναι ότι ο ίδιος ο Dan Swano διατηρεί ένα project ονόματι Nightingale…
(γέλια) Ναι το ξέρω! Δυστυχώς όμως κάποιοι νομίζουν πως αντιγράψαμε το όνομα. Η αλήθεια είναι πως και τα δύο σχήματα ξεκίνησαν περίπου την ίδια περίοδο και όταν πληροφορηθήκαμε για τη σχετική ομοιότητα, δε μας πείραξε, μιας και το project του Dan είχε άλλη μουσική κατεύθυνση.

Τι έχει αλλάξει μέσα σε αυτά τα δέκα χρόνια στη melodic death σκηνή;
Πάρα πολλά! Στα τέλη των 90s και στις αρχές των 00s ξεπετάχτηκαν πάρα πολλές μπάντες με παρεμφερή ήχο και όπως γίνεται πάντα με κάθε είδος που γίνεται μόδα, βγήκαν πολλά group που δε διέθεταν πρωτοτυπία και στην ουσία αντέγραφαν τους άλλους, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλά απρόσωπα ηχητικά σχήματα. Αυτό οδήγησε στη δημιουργία νέων ιδιωμάτων, όπως το metalcore, που κατά τη γνώμη μου δεν είναι τίποτα άλλο από At The Gates με πολλά breakdowns. Η βάση δηλαδή παρέμεινε η ίδια. Με τον καιρό όμως έπρεπε οι μπάντες του είδους να αλλάξουν νοοτροπία, προκειμένου να επιζήσουν, καθώς το melodic death παρήκμαζε λόγω κορεσμού. Σκέψου πόσα group που έδρασαν εκείνη την εποχή, άλλαξαν το στυλ τους! Βέβαια υπήρξαν και κάποια που παρέμειναν πιστά στον ήχο τους και καλά έκαναν βέβαια!

Τι feedback έχετε λάβει για το “Five Scars”;
Έχω διαβάσει διάφορες κριτικές για το album και κάποιες έλεγαν πως πρόκειται για κάτι που έχουν ακούσει πολλές φορές τον τελευταίο καιρό. Πίπες! Λείπαμε για μεγάλο διάστημα μεν, αλλά αυτό δε σημαίνει πως ξεχάσαμε τις ρίζες μας! Δε λέω πως το “Five Scars” βρίθει ηχητικών νεοτερισμών, αλλά από την άλλη δε βασίζεται αποκλειστικά στις φόρμες του παρελθόντος. Είναι ίσως η πιο brutal δουλειά μας, η οποία

Night-In-Gales-interview

συνάμα έχει μερικές από τις πιο μελωδικές γραμμές που έχουμε γράψει! Μπορεί λοιπόν να βρίσκεται κάπου στη μέση ηχητικά, αλλά η αφετηρία είναι το melodic death, σαν και αυτό που παίζαμε από το 1997 και μετά! Δεν καταλαβαίνω λοιπόν που είναι το κακό στο να παίζεις τη μουσική με την οποία ξεκίνησες! Όταν εμείς παίζαμε έτσι, κάποιες πιο σύγχρονες μπάντες δεν υπήρχαν καν! Άσε που στο κάτω κάτω της γραφής, δεν είναι δα και πολλά συγκροτήματα που παίζουν πια αυτό το είδος! Ο λόγος λοιπόν που μερικοί το θάβουν είναι λάθος κατ’ εμέ!

Μήπως οι αρνητικές κριτικές προέρχονται από συντάκτες που δε γνώριζαν την ύπαρξή σας κατά το παρελθόν;
Ναι, η αλήθεια είναι πως όσοι μας ήξεραν από τις παλαιότερες δουλειές μας, είδαν με άλλο μάτι το δίσκο και ήταν γενικά πιο θετικοί…

Εμένα πάντως μου άρεσε το “Five Scars”, γιατί μου θύμισε αρκετά την περίοδο που λες… Και να σου πω την αλήθεια, δε γνωρίζω πολλούς που παίζουν έτσι πια…
Αυτό που είπες θέλαμε να πετύχουμε! Το να θυμίζει εκείνη την περίοδο, αλλά παράλληλα να ακούγεται φρέσκο, με σωστή παραγωγή! Άλλωστε, εμείς θέλουμε να προσεγγίσουμε, πέρα από τους παλαιότερους fan μας, ένα μέρος της νεότερης γενιάς. Ξέρεις, πολλά παιδιά δε μεγάλωσαν με At The Gates, για παράδειγμα, αλλά με Killswitch Engage. Δεν έχω πρόβλημα με αυτό, αλλά το “Five Scars” προσανατολίζεται στο να μάθει σε αυτά τα παιδιά πως υπάρχει βορά και στο παραδοσιακό melodic death και ότι αυτό το είδος δεν είναι απλώς κάτι που ανήκει στο παρελθόν! Θεωρώ πως τα κομμάτια που γράψαμε είναι ιδανικά για αυτόν το σκοπό!

Σχέδια για περιοδεία υπάρχουν;
Έχουμε κλείσει διάφορες μεμονωμένες εμφανίσεις, αλλά δεν έχουμε προγραμματίσει κάποια περιοδεία μέχρι στιγμής. Δε θέλουμε να βιαστούμε γενικά, γιατί από τη στιγμή που δε θα είμαστε headliners, λόγω της πολύχρονης απουσίας μας, είναι δύσκολο να βρεις ένα καλό πακέτο για live εμφανίσεις. Πάντως άπαξ και πάνε όλα καλά και έρθουμε Ευρώπη, σίγουρα θα προσπαθήσουμε να περάσουμε από Ελλάδα! Προς το παρόν θα επικεντρωθούμε στο να προωθήσουμε το “Five Scars” και να ξανακάνουμε το όνομα Night In Gales να ακουστεί ξανά!


200

Avatar photo
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1396 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.