Δεν είμαι σίγουρος για το πώς κατέληξαν στο “Abzu” οι Absu – διαβάζεται όσο άσχημα ακούγεται; – σχετικά με τις πρώτες τους κυκλοφορίες αλλά κι οι ίδιοι δείχνουν να μην το πολυσκέφτονται.
Καθώς τυχαίνει να μην χρειάζονται συστάσεις στον γνωστικό black metal λαό οι Absu κάπως καθησυχάστηκαν κάνοντας απλά αυτό που έχουν να κάνουν χωρίς πειραματισμούς και πιέσεις ή ούτε καν με τον ίδιο φόρτο δουλειάς με κάποτε. Το “Abzu” (δεν είναι το ομότιτλο) είναι ο ελεύθερος αλλά και εποικοδομητικός χρόνος των Αμερικανών το οποίο και προορίζεται για ανάλογες ακροάσεις: τις πιο χαλαρές του ιδιώματος. Οι συνθέσεις είναι όμορφες και όσον αφορά το τρίτο κομμάτι κι έπειτα, απ’ όπου και ξέφυγαν λίγο απ’ τη standard μονότονη δίκαση, ακόμα καλύτερες. Σε σημεία ο δίσκος πάσχει από ολίγη θολούρα αλλά φτιάχνει γρήγορα.
Σε γενικές γραμμές το CD αυτό είναι γενικά καλό χωρίς να είναι το νέο και συνταρακτικό album από “μια μπάντα που ποτέ δεν απογοήτευσε”. Οσονούπω και live.
494 
