ARMORED SAINT

Η σημαία των «Αγίων» του Αμερικανικού metal κυματίζει από το 1982, σε ένα από τα πιο συνεπή ακρωτήρια προσφοράς και δημιουργικότητας, στην απέναντι πλευρά του ωκεανού. Σε λίγες μέρες, και μετά από σχεδόν 20 χρόνια, οι Armored Saint επιστρέφουν στην Ελλάδα και την Αθήνα, για μια μοναδική εμφάνιση στα πλαίσια του “Up The Hammers Festival”. Με αφορμή αυτή τη σπουδαία συγκυρία, εξασφαλίζουμε μια σοβαρή προθέρμανση, μιλώντας με τον θρυλικό τους ντράμερ, Gonzo Sandoval.

Έχουν περάσει περίπου 20 χρόνια από την τελευταία φορά που παίξατε στη χώρα μας. Ποιες αναμνήσεις έχεις από εκείνες τις εμφανίσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, και γιατί σας πήρε τόσο πολύ χρόνο να επιστρέψετε;
Αγαπώ την Ελλάδα! Έχω εκπληκτικές αναμνήσεις από την επίσκεψή μας, από τους ανθρώπους, το φαγητό, το ζωντανό κοινό σας και τα εκπληκτικά τοπία. Ναι, συμφωνώ, άργησε πολύ  να επιστρέψει ο «Άγιος» στην Ελλάδα. Ωστόσο, προσβλέπουμε στην εμφάνισή μας στο “Up the Hammers” Festival, έτοιμοι να σας ταρακουνήσουμε σε άλλο επίπεδο! Έχουμε πολλά προγραμματισμένα για τα επόμενα 3 χρόνια… Νέο άλμπουμ έρχεται … και τώρα παρουσιάστηκε η ευκαιρία να επιστρέψουμε στην Αθήνα. Ο Θεός ξέρει μόνο γιατί αυτά τα πράγματα αργούν τόσο πολύ … εγώ δεν ξέρω…



Πέρσι, είχατε την επετειακή περιοδεία του “Symbol Of Salvation” σε Αμερική και Ευρώπη. Τώρα που θα εμφανιστείτε στο “Up The Hammers” και υπολογίζοντας το γεγονός πως δεν σας έχουμε δει για πάρα πολύ καιρό, μπορούμε να έχουμε προσδοκίες ενός ιδιαίτερου setlist που θα καλύψει όλη τη διαδρομή σας;
Ναι, ο τραγουδιστής μας, ο John Bush, έχει ετοιμάσει μια μεγάλη λίστα από όλη την επίπονη πορεία μας… (γέλια), η διάθεση στους Armored Saint μας αναζωογονεί και μας διασκεδάζει. Θα σας ξετινάξουμε, αλλά δεν θα σας αποκαλύψω τίποτα, (γέλια)…

Όντας ένα σημαντικό μέρος αυτής της σκηνής από το 1982, μπορείς να θυμηθείς το δυσκολότερο σημείο αυτού του ταξιδιού στο χρόνο, και πως καταφέρατε να το ξεπεράσετε;
Για μένα το πιο δύσκολο κομμάτι του ταξιδιού μας (που συνεχίζεται ακόμα) ήταν όταν ο κιθαρίστας μας David Earl Prichard πέθανε από τη λευχαιμία … χρειάστηκαν περίπου τρία χρόνια για να βγούμε από αυτή την κατάσταση και εξακολουθεί να βαραίνει πάνω μου … όμως επέλεξα να συνεχίσω να εμπνέομαι από την αύρα και την παρουσία του David Prichard. Γνωρίζοντας ότι παίζει μουσική στον ουρανό με όλους τους κορυφαίους μουσικούς της ζωής μας, ζεσταίνει την καρδιά μου. Με την άνευ ορίων αγάπη του Θεού το ξεπέρασα, και τώρα από την άλλη πλευρά του, μεταφέρω τη φλόγα του Metal για τον David Prichard και τόσα πολλά άλλα ακόμα … Ένα άλλο δύσκολο σημείο για μένα είναι όταν ο αδελφός μου Phil Sandoval έφυγε από το γκρουπ για λίγο κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του “Delirious Nomad”. … Ευτυχώς , έχει επιστρέψει για να μείνει!



Κάθε χρόνο, αυτές τις μέρες, ειδικά όλοι μας παλιότεροι οπαδοί της μπάντας, θυμόμαστε και τιμάμε τη μνήμη του Dave Prichard. Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας μια σύντομη ιστορία, αυτή με την οποία θα προτιμούσες να τον θυμάσαι;
Ο David ήταν καλλιτέχνης, με αίσθηση του χιούμορ και αγαπούσε τα πάρτι. Ήταν πρωτοποριακός και εφάρμοσε καταπληκτικά πράγματα. Μια μέρα, ο αδελφός μου και κιθαρίστας των Armored Saint, κι εγώ … προσκληθήκαμε να πάμε για σκι με τον David και την οικογένειά του … στα βουνά Big Bear … 3 ημέρες γεμάτες γέλια και διασκέδαση. Επιστρέψαμε από τότε πολλές φορές στο Big Bear … όμως εκείνο το ταξίδι ήταν εξαιρετικό! Ήταν η πρώτη μας φορά που κάναμε σκι …

Εκτός από μερικές πολύ σύντομες αλλαγές και μία, αυτή που δεν θα μπορούσατε να αποφύγετε, είστε η ίδια ομάδα από την αρχή. Ποια είναι τα βασικά “μυστικά” που κράτησαν την ομάδα ισχυρή και ενωμένη για τόσο πολύ καιρό;
Το μυστικό στους Armored Saint είναι ότι αγαπάμε ο ένας τον άλλον σαν αδέρφια και πραγματικούς φίλους …. Βέβαια, όπως σε όλες τις οικογένειες … αυτό δεν σημαίνει ότι πάντα συμφωνούμε σε όλα τα πράγματα. Ωστόσο, κρατάμε τα μάτια μας στη μεγαλύτερη εικόνα που είναι η καλύτερη για την μπάντα μας να αναπτυχθεί και να μεγαλώσει! Όλοι μοιραζόμαστε την μεγάλη αγάπη για τη μουσική. Μας αρέσει να γελάμε και να διασκεδάζουμε, ενώ ταυτόχρονα έχουμε και πολύ διαφορετικές απόψεις για τη ζωή, που πιστεύω ότι “κρατάει τη σάλτσα καυτή”, κρατά “το πηγάδι των ιδεών γεμάτο”, το οποίο είναι μια ευλογία, αν με καταλαβαίνεις!



Το τελευταίο σας στούντιο άλμπουμ,  “Win Hands Down” κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2015, και μετέφερε τέλεια το πνεύμα και τη δύναμή σας στη σύγχρονη μεταλλική σκηνή. Σχεδιάζετε να δημιουργήσετε ένα νέο άλμπουμ και, αν ναι, μπορείτε να μας δώσετε κάποιες σκέψεις σχετικά με την κατεύθυνση και τα θέματα γύρω σας που σας εμπνέουν να κάνετε μουσική;
Σε ευχαριστώ, είμαι υπερήφανος για το παίξιμό μου σε αυτό το άλμπουμ … τόσο εμπνευσμένο και  από τον Joey Vera που ήταν και παραγωγός μας στο “Win Hands Down”! Ναι γράφουμε, προσθέτοντας τραγούδια και ηχογραφώντας demo για το νέο Armored Saint  άλμπουμ, που ελπίζουμε να κυκλοφορήσει στις αρχές του 2020. Η μουσική θεραπεύει, η μουσική μιλά και η μουσική είναι μια συχνότητα θαυματουργών δυνατοτήτων. Αγαπάμε τη μουσική που μας κινεί, μας εμπνέει, μας κάνει να νιώθουμε κάτι. Είμαι εμπνευσμένος από την αγάπη του Θεού! Είμαι χαρούμενος και ευγνώμων για όλα όσα έχω και χαμογελάω κάθε μέρα καθώς ξυπνάω! Η έμπνευση είναι γύρω μας!

Εάν κάποιος επέμενε να επιλέξεις μόνο ένα από τα άλμπουμ σας ως το αγαπημένο σου, ποιο θα επέλεγες και γιατί;
Λατρεύω όλα τα άλμπουμ μας. Κάθε ένα από αυτά περιέχει εκείνη την χρονική περίοδο της ζωής μας. Έτσι … από όλα τα άλμπουμ μας, θα επιλέξω το “Symbol Of Salvation” … λόγω του τρόπου με τον οποίο επιστρέψαμε ξανά μαζί (μετά από το πέρασμα του συντρόφου μας David Prichard). Ξανασχηματιστήκαμε και βάλαμε τα δυνατά μας στο στούντιο προς τιμήν του, με πολλά από τα δικά του τραγούδια. … Λόγω των τραγουδιών και του τρόπου με τον οποίο όλα τελικά ηχογραφήθηκαν… Στο El Dorado στο Sunset Blvd, στο όμορφο Χόλιγουντ, CA … απέναντι από το Cat & Fiddle. … και τα δύο μέρη δεν υπάρχουν πια.



Έχεις ακόμα ενδιαφέρον για νέα μουσική και αν ναι, μπορείς να μου πεις μερικές μπάντες που σε τράβηξαν τα τελευταία χρόνια;
Εμένα προσωπικά, μου αρέσει αυτό που ακούω από τον Marty Freeman (ο αδερφός μου Phil μου με μύησε στην «κυριαρχία» του) … οι Rival Sons, Jeremy Camp, Metalachi. Μελετώ μερικούς ρυθμούς από τον Bruno Mars, το πιστεύεις ή όχι. Εξαιρετικός τρόπος σύνθεσης τραγουδιών… Λατρεύω οτιδήποτε είναι εμπνευσμένο και κινεί την καρδιά και τα πόδια μου!

Και τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, μπορείς να στείλεις ένα σύντομο μήνυμα σε όλους τους A.S. Έλληνες οπαδούς;
Αγαπώ την Ελλάδα .. για τους ανθρώπους, τα φαγητά, τα τοπία, τις παραλίες, τις θάλασσες, την ιστορία και την αύρα της … Και ως επί το πλείστον, το επίπεδο της ενέργειας και του πάθους που ρέουν από τους Έλληνες οπαδούς των Armored Saint. Είναι συναρπαστικό και ταυτόχρονα σου δίνει κίνητρο! Ετοιμαστείτε να το ζήσουμε μαζί, με μια ξεχωριστή λίστα τραγουδιών, τις 15 Μαρτίου, στην Αθήνα, στο “Up The Hammers”! Να είστε καλά, θα σας δω όλους εκεί!

321

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…