RUN CHICKEN RUN: “Don’t Forget The Wine”

Δύο χρόνια πέρασαν από το ντεμπούτο album των Ιταλών hard rockers Run Chicken Run, το “Open the grill” (2016) κι επανέρχονται με μία νέα κυκλοφορία, φέτος το Φθινόπωρο, τα πρώτα δείγματα της οποίας (πριν την επίσημη κυκλοφορία), έχουν ανεβάσει τις μετοχές τους στη γείτονα χώρα κι ως επικύρωση έρχεται η συμμετοχή τους σε  δυνατά Live acts και ως support σε μεγάλα σχήματα.

Το “Don’t Forget The Wine” είναι ένα album για ειδικές περιστάσεις. Έχει “ανεβαστικές” ιδιότητες μιας και το γκάζι παραμένει κολλημένο στο πετάλι από την αρχή ως το τέλος, με μοναδικό στόχο να περάσεις καλά πίνοντας το κρασί σου, όπως μας προτρέπουν, αν και τ’ όλο σκηνικό παραπέμπει περισσότερο σε κατανάλωση σημαντικής ποσότητας μπύρας ή αμερικάνικου bourbon.

Έχουμε να κάνουμε σαφώς με μια δυνατή hard rock κατάσταση, που τα πιασάρικα riff, ο στακάτος και συμπαγής ρυθμός, οι περιορισμένες αλλά ευδιάκριτες σόλο κιθαριστικές στιγμές, μας φέρνουν στο μυαλό ένα εκσυγχρονισμένο κράμα ανάμεσα σε AC/DC, The Sweet και KISS. 

Σε αντίθεση με το διασκεδαστικό κλίμα που χτίζουν με τ’ όλο ύφος και το δυναμισμό τους, θα μπορούσαμε εύκολα να πούμε ότι δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιο track που θα μπορούσε με ευκολία να μας εντυπωθεί, να μας κολλήσει! Ίσως αυτό να είναι το σοβαρότερο μείον, αν σ’ αυτό μπορούσαμε να προσθέσουμε τα φωνητικά του Michele Montesi, τα οποία σε κάποιους μπορεί να φανούν ιδιαίτερα/διαφορετικά, ενώ σε κάποιους σ’ άλλους (στους οποίους ανήκει κι ο γράφων), ίσως εκπέμπουν μια επιτηδευμένη τραχύτητα. Πάντως δεν περνούν αδιάφορα. 

Θα μπορούσα να ξεχωρίσω το απλό στη σύλληψή του του, μα μεστό σε περιεχόμενο και ενορχήστρωση “Louder On You” (κάτι παραπάνω από εμφανείς οι επιρροές από AC/DC), όπως επίσης και το πιο bluesy κι ιδιαίτερο “Sun”.

¨Ένα δισκάκι για να περάσεις καλά και μέχρι εκεί. Για όσους αρκούνται σ’ αυτό φαντάζει ιδανικό, για όσους αποζητούν περισσότερα, συμπαθητικό.

459

Avatar photo
About Παναγιώτης Σπυρόπουλος 239 Articles
Γεννήθηκε στα τέλη του 70 στα Δυτικά της Αθήνας, πιο αργά ή πολύ νωρίτερα από ότι θα ήθελε - δεν έχε καταλήξει ακόμα! Ακροβατώντας ανάμεσα σε οικονομετρικά μοντέλα, φιλοσοφικούς αναστοχασμούς, πολιτικούς προβληματισμούς, κοινωνικές και διατροφολογικές ανησυχίες, η μουσική αναζήτηση είναι το δίχτυ ασφαλείας στο matrix της καθημερινότητας. Fan του σκληρού ήχου, λάτρης της κλασικής μουσικής, παθιασμένος με τα blues. Αναζητά την αιτία ζωής του, πριν κάποιοι άλλοι διαγνώσουν την αιτία θανάτου του• είναι σε καλό δρόμο για το δεύτερο.