57- Have a Nice Day

Οι Bon Jovi είναι μια ακόμη μεγάλη μπάντα που ήρθε στη χώρα μας με τεράστια χρο­νο­κα­θυ­στέ­ρη­ση. Δε χρειάζεται να αναλύσω το γιατί έπρεπε να τους είχαμε δει και δέκα αλλά και είκοσι χρόνια πριν… Τέλος πάντων, το γεγονός είναι πως πριν μερικές εβδομάδες, χιλιάδες κόσμος βρέθηκε στο ΟΑΚΑ για να απολαύσει το συγκρότημα που με τα τραγούδια του μεγαλώσαμε (σχεδόν) όλοι. Είτε πή­γαι­νες δημοτικό, είτε γυμνάσιο, είτε λύκειο όταν οι Bon Jovi άγγιξαν για πρώτη φορά την κορυφή, είναι δεδομένο πως έχεις λικνιστεί με κάποιο από τα κομμάτια τους, άσχετα με το μουσικό δρόμο που ακολούθησες στη συνέχεια.

Μέρες πριν το live πάντως, αρκετοί φρόντισαν να το υπονομεύσουν, γιατί καλώς ή κακώς στη συναυλία θα πήγαινε η σάρα και η μάρα. Και όντως έτσι ήταν! Στο ΟΑΚΑ υπήρχαν οι λεγόμενοι “τουρίστες”, που ήρθαν για να ακούσουν δύο- τρία hitάκια (και πιθανότατα αποτελούσαν πλει­ο­ψη­φία), οι έχοντες πατήσει τα δεύτερα και τα τρίτα “άντα”, που ήθελαν να ξαναζήσουν τα μεγαλεία του παρελθόντος, οι πιτσιρικάδες που έμαθαν τους Bon Jovi με το “It’s My Life”, η (rock) γενιά που βρίσκεται γύρω από τα τριάντα της χρόνια και χόρευε τα τραγούδια της μπάντας στα διάφορα party, όπως βέβαια και οι οπαδοί του σχήματος που τους ακολουθούν σε κάθε δισκογραφικό βήμα. Φυσικά δεν έλειψαν και οι “ποζεράδες” οι οποίοι θέλουν να πείσουν πως ζουν σε άλλη δεκαετία και μασκαρεύονται προκειμένου να γίνουν “cool” (αμ δε…)

Προσωπικά δε με χάλασε η ποικιλομορφία, μιας και γνώριζα που πήγαινα. Εκτός και εάν όλοι αυτοί οι “κράχτες” επισκέπτονται μονάχα “true” συναυλίες και κραδαίνουν το σπαθί τους, σφάζοντας οποιονδήποτε δεν ενστερνίζεται τις απόψεις τους. Επίσης, η κλάψα και η καραμέλα του “δε βγάζουν πλέον δισκάρες”, δεν έχει νόημα! Εκτός και εάν όλα τα group που υπο­στη­ρί­ζε­τε έχουν τεράστια 30χρονη πορεία! Φυσικά και οι τελευταίες δουλειές τους δεν είναι αντάξιες του παρελθόντος, αλλά μην πα­πα­γα­λί­ζε­τε ότι διαβάζετε στα hard rock- hating περιοδικά… Στην τελική, όποιος δεν ήθελε, ας μην ερχόταν!

Γκρίνια υπήρξε και για το setlist… Προσωπικά μου άρεσε που δεν άκουσα μονάχα επιλογές από τα πρώτα τους album, μιας και για ένα ενεργό σχήμα που δι­σκο­γρα­φεί είναι αστείο το να σνο­μπά­ρει τις μετέπειτα δουλειές του. Αν ήταν έτσι, δε θα κυκλοφορούσε τίποτα και στις συναυλίες του θα παρουσίαζε μόνο τις συνθέσεις που θα ήθελαν να ακούσουν οι παρελθοντολάγνοι οπαδοί τους. Ευπρόσδεκτα λοιπόν για το γράφοντα τα non-hits τους. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως δε θα υπήρχε περίπτωση να διαμόρφωναν τις επιλογές τους μόνο και μόνο επειδή θα ήταν η πρώτη τους φορά στην Ελλάδα!

Όλοι όσοι πήγαμε, γνωρίζαμε πως επρόκειτο να δούμε live

όχι το κανονικό σχήμα, αλλά το φά­ντα­σμα αυτού, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ… Και επειδή μερικοί μίλησαν για “αρπαχτή”, θα διαφωνήσω ως ενός σημείου, λέγοντας πως όταν μιλάμε για ένα συγκρότημα που συνεχίζει να κυκλοφορεί δίσκους, δε γίνεται να αναφερόμαστε στις συναυλίες του ως “αρπαχτές”, γιατί με την ίδια λογική, στο ίδιο καζάνι μπαίνουν και οι Scorpions, οι Aerosmith, οι Iron Maiden και άλλοι πολλοί… Το ότι η συναυλία όμως έγινε καθαρά με γνώμονα τα λεφτά όμως είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο! Το ίδιο όμως δεν ισχύει και για τους Roger Waters, Slipknot, Prodigy, Mastodon κτλ οι οποίοι ήρθαν φέτος στην Ελλάδα μη έχοντας κυκλοφορήσει οτιδήποτε καινούριο

Ότι και εάν έγινε, γεγονός είναι πως πάνω από 65000 κόσμος χειροκρότησε τους Bon Joviσε μια από τις πιο επιτυχημένες (εμπορικά) συναυλίες των τελευταίων πολλών χρόνων. Άλλωστε ξέρετε πολλές μπάντες τέτοιου βεληνεκούς να κάθονται να παίζουν για δύο ώρες και ένα τέταρτο; Και καμιά φορά καλό είναι να μη δίνουμε σημασία στο style του κοινού… Σκοπός είναι να περνάμε εμείς καλά και άπαξ και το trendy πιτσιρίκι με τις γόβες δεν ενοχλεί, ας κάνει ότι θέλει. Δε θα μας χαλάσει και το image βρε αδερφέ…

Δημοσιεύθηκε στις 15/08/11

ΥΓ δεν ήθελα να αναφερθώ στα της συναυλίας νωρίτερα, γιατί περίμενα να περάσει ο άκρατος ενθουσιασμός μερικών, όπως επίσης να μπει το φτυάρι των υπολοίπων στην αποθήκη…

220