Όταν μια φεστιβαλική διοργάνωση φτάνει στο σημείο να… τριτώσει τις προσπάθειες της, τότε είναι που οι κουβέντες περί θεσμικής καθιέρωσης αρχίζουν να βρίσκουν γόνιμο έδαφος.
Όταν μάλιστα οι ετοιμασίες για το τέταρτο Under The Quarry summer fest (για το οποίο γίνεται και ο λόγος) ξεκινούν με το σβήσιμο στα αυτιά μας της τελευταία νότας από το set των φετινών headliner, τότε αυτή η μουσική όαση μέσα στην κακόγουστη αυγουστιάτικη πανηγυριώτικη παντοκρατορία αποκτά δίκαια μια εντελώς δική της πολιτισμική υπόσταση.
Στα πλαίσια λοιπόν του φεστιβάλ Γαλατσίου και μέσα σε αυτόν τον όμορφο χώρο, είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε 6 σχήματα αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους στο ύφος. Ο επισκέπτης είχε ελεύθερη πρόσβαση στον χώρο με το βάρος να δίνεται στην στήριξη κατευθείαν στις μπάντες μέσω του merchandise των γκρουπ.
Ο ήχος σε γενικές γραμμές μπορεί να μην είχε ιδιαίτερες αξιώσεις, αλλά το όλο πακέτο κέρδιζε στο σύνολο, τόσο με το αξιόλογο billing, όσο και με την ευχάριστη αύρα του άλσους, αλλά και της αυγουστιάτικης φεγγαράδας. Στα θετικά και η υποστήριξη από το κοινό με την προσέλευσή του. Στα πλαίσια του φεστιβάλ συγκεντρώθηκαν ακόμη χρήματα για την στήριξη των πυροπλήκτων συνανθρώπων μας, θυμάτων της πρόσφατης μεγάλης πυρκαγιάς στο Μάτι Αττικής.
Περίπου στις 19.30 και με τον ήλιο να έχει κατέβει χαμηλά στον ορίζοντα, ανέβηκαν στην σκηνή του ανοιχτού θεάτρου του άλσους, οι Mask of Prospero. Παρά το νεαρό της ηλικίας τους, το υλικό τους αποπνέει δυσανάλογη ωριμότητα και παρότι συστήνονται ως ένα ατμοσφαιρικά progressive σχήμα, ζωντανά τουλάχιστον, επικρατούν τα djent και hardcore στοιχεία τους.
Ιδιαίτερα δεμένη μπάντα, δεν χαρίστηκαν σε όσους έψαξαν να βρουν λάθη στα περίπλοκα ρυθμικά τους μέρη. Παρουσίασαν υλικό από το ντεμπούτο τους “The Obsarvatory” που μόλις πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησε από την Symmetric records του Bob Katsionis. Τέλος, δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστη την “μεταμόρφωση” του frontman των Mask of Prospero, από το πόσο ευγενική και εύθραστη προσωπικότητα έδειχνε στην επικοινωνία με το κοινό στα κενά μεταξύ των κομματιών, σε αυτό που εξελισσόταν όταν ξεκινούσε να ερμηνεύει…
Mask Of Prospero setlist:
Dust in the Sky
Drown in Grey
Portrait
Frozen in Time
Way Back Home
The Observatory
Ignorance
Ο ήλιος είχε δύσει, ο ουρανός όμως πάνω από την Αθήνα αντανακλούσε ακόμη το τελευταίο φως της μέρας. Οι System Decay με τον Θοδωρή Σταματιάδη ως νέο μέλος πίσω από τα τύμπανα και τον Γιάννη Γιαννικόπουλο σε ρόλο guest στο μπάσο, κράτησαν τα βλέμματα μας επάνω στην γη, στην σκηνή του UTQ, σε μια πολύ δυνατή εμφάνιση που μόνο αντίπαλο είχε τον όχι καλό ήχο.
Ο ήχος τους με άξονα το metal γυρίζει κυρίως γύρω από το hardcore και το thrash. Ο κόσμος που είχε αρχίσει να γεμίζει τις κερκίδες στο υπαίθριο θεατράκι έδειχνε να καραγουστάρει το υλικό τους και τους υποστήριξε με το χειροκρότημα του.
System Decay setlist:
M Means Nothing
Our Voices
Dying Nation
Burn Away Lies
The Gun
Enem(e)
Red Dawn
Για τους Reflection που ακολούθησαν τι μπορώ να γράψω; Μια από τις παλαιότερες επικές μπάντες στην Ελλάδα, η οποία μετά την προσθήκη του Γιώργου Θωμαίδη στην θέση του frontman και την κυκλοφορία του “Bleed Babylon Bleed”, δείχνουν να περνούν την καλύτερη τους φάση.
Το σετ τους περιελάμβανε 7 τραγούδια, 4 από τα οποία έρχονται από την πρόσφατη δισκογραφική τους δουλειά που μόλις προανέφερα. Στο “When Immortals Die” το σκηνικό για όποιον έχει δει έστω και μια φορά την μπάντα ζωντανά υπήρξε πολύ γνώριμο, με τα πρώην μέλη τους, Χρήστο Κάππα και Γιώργο Θεοδωρέλο να συμμετέχουν στα φωνητικά, σε μια εκτέλεση που περισσότερο θύμισε κλίμα πρόβας παρά ζωντανή εμφάνιση μπροστά σε κοινό… Κι εδώ κρίμα για τον κακό ήχο (στα πρώτα κομμάτια δεν ακούγαμε καν τα lead του μαέστρου Στάθη Παυλάντη).
Reflection setlist:
Marching To Glory (intro)
Glorious Victory
The Iron Tower
Fire
Stormbringer
The Forbidden Seed
When Immortals Die
Ruler of my Own Land
Και μπορεί οι Reflection να αποχώρησαν από την σκηνή, αυτό δεν σημαίνει πως είχαμε ξεμπερδέψει με τον power/epic metal ήχο. Στην σκηνή ανέβηκαν τα 3 από τα 5 μέλη των Power Crue, αφού μια ασθένεια κι ένας τραυματισμός κράτησαν μακριά από τα όργανα τους έτερο κιθαρίστα και μπασίστα αντίστοιχα.
Κι όμως, το τρίο καθάρισε το live απτόητο. Ο Κώστας Τόκας διαθέτει μια από τις πιο καθαρές και άμεσες φωνές στο ιδίωμα, είναι πραγματική απόλαυση να τον ακούς ζωντανά. Ο Θανάσης Μπερτσάτος έκανε την απουσία της δεύτερης κιθάρας να δείχνει πταίσμα. Αλλά ο άνθρωπος που κατά γενική ομολογία έκλεψε την παράσταση υπήρξε η μορφή πίσω, πάνω, κάτω από τα τύμπανα, ο Τάκης “animal”. Σπάνια βλέπω τόσο πλήρη αιτιολόγηση ενός nickname.
Έπαιξαν ένα μόνο κομμάτι από το περσινό τους άλμπουμ “Excileosis” (“Believe”), δίνοντας όλο το βάρος στα πιο κλασικά τους κομμάτια μέσα από την μακρόχρονη πορεία τους. Από την εμφάνιση των Power Crue και πέρα ο ήχος διορθώθηκε σημαντικά, δίνοντας ακόμη ένα πλεονέκτημα στις μπάντες που ακολούθησαν.
Power Crue setlist:
Dark path
Believe
Last command
Song of revenge
Never again
Stay heavy
Οι The Silent Wedding, λίγο πριν την έναρξη της δεύτερης περιοδείας του πλάι στους Threshold, έκαναν μια “στάση” προς Τουρκοβούνια μεριά για να δώσουν κι αυτοί το δικό τους ξεχωριστό ηχόχρωμα σε αυτό το φεστιβάλ.
Για πρώτη (και τελευταία) φορά είδαμε στην σκηνή κι έναν εκπρόσωπο της συμπαθεστάτης συνομοταξίας των πληκτράδων (Γιάννης Θερμός). Το ευρωπαικό power metal των TSW μας κράτησε παρέα για το 40λεπτο που ακολούθησε. Το δεύτερο άλμπουμ τους “The Silent Enigma” είναι και αυτό που τους καθιέρωσε στην σκηνή και κάθε φορά που τους βλέπω πραγματικά γίνονται και καλύτεροι.
Δεν παρέλειψαν να παίξουν και την αγαπημένη τους διασκευή στο “Gutter Ballet” των Savatage, μια κίνηση που έδειξε να βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση στην χαλαρότητα της καλοκαιρινής αυτής βραδιάς. Το μενού περιελάμβανε όμως και την μπαλάντα “Loneliness” (μεταξύ άλλων), ενώ έκλεισαν με το “Insanity”, με το ρολόι να δείχνει σχεδόν 11.
Οι ίδιοι χαρακτήρισαν την βραδιά αυτή μια εξαιρετική “πρόβα” πριν την περιοδεία τους στο εξωτερικό.
The Silent Wedding setlist:
A Living Experiment
Shadows and Dust
The Endless Journey
The Return (To Ithaca)
What Lies Beyond
Loneliness
Gutter Ballet (Savatage cover)
Silence
Insanity
Παρά τις 5 μπάντες που προηγήθηκαν και την απίστευτη υγρασία της ημέρας, ο κόσμος έδειχνε να μην έχει κουραστεί κι έτσι οι Poem είχαν την ευκαιρία να παίξουν μπροστά σε σχετικά φρέσκο ακροατήριο, στο οποίο περιλαμβάνονταν και κάποιοι Ολλανδοί οπαδοί τους που είχαν έρθει στην Αθήνα για την εμφάνιση αυτή.
Με πραγματικά τον καλύτερο ήχο της βραδιάς, έπαιξαν πολύ δεμένα, με κέφι κι ένα απρόσμενο encore στο τελείωμα της βραδιάς (με ένα όχι τόσο απρόσμενο κομμάτι). Αυτό το όμορφο ανακάτεμα των επιρροών τους μας πήγαινε από το ένα ρυθμικό μέρος στο άλλο, με την διαδοχή να περνά από παύσεις, ξεσπάσματα και μελωδικές ανάσες. Πραγματικά πολύ ιδιαίτερος ήχος και με ένα ιδιαίτερα αξιόλογο άλμπουμ στις αποσκευές τους (ποιο κλισέ έκφραση δεν θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω), το “Unique”, το οποίο για να είμαι ειλικρηνής ξεκίνησα να το ακούω λίγες ημέρες πριν την εμφάνιση αυτή, ώστε να ενημερωθώ σχετικά με το παρόν της μπάντας.
Αυτό που με κέρδισε στους Poem (ήταν το πρώτο live τους που παρακολούθησα) υπήρξε κυρίως το γεγονός πως δεν ξεχώριζε κανείς τους. Παρακολουθούσες το live κι έβλεπες μια μπάντα, ένα σύνολο. Ακόμη κι ο Προκοπίου (frontman) ήταν μετρημένα επικοινωνιακός, ενώ διαθέτει ένα ιδιαίτερο χιούμορ το οποίο εκφράζει σε συγκρατημένα παρείστικο κλίμα.
Περασμένα μεσάνυχτα έπεσε η αυλαία για το φεστιβάλ με απόλυτα θετικό πρόσημο και ερωτηματικά μόνο για το ποιες θα είναι οι επόμενες μπάντες που θα παρουσιάσει ο Παναγιώτης Παπαγεωργίου στο UTQ 4. Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους ανθρώπους που δούλεψαν για να βγει όλο αυτό.
Poem setlist:
False Μorality
My Own Disorder
Four Cornered God
Weakness
Discipline
Unique
Euthanasia
Brightness of Loss
Remission of Breath
Φωτογραφίες : Γιώργος Αργυρόπουλος (Mask of Prospero)
Πέτρος Πεταλάς (Υπόλοιπες μπάντες)
Video : Γιάννης Φράγκος
620 
