Χοχοχο, αυτό και αν είναι blast from the past! Για όσους δεν τους θυμούνται, οι Σουηδοί Unanimated ήταν μια από τις αρχικές μπάντες της 2ης μαυρομεταλλικής γενιάς που έπαιζε κάπως σε πιο death/black μονοπάτια, παρέα με τους Necrophobic, Sacramentum και άλλους συνήθεις ύποπτους, έβγαλαν 2 πολύ αξιόλογα άλμπουμ και μετά το 1995 απλά εξαφανίστηκαν.
Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα, αφού στο καθιερωμένο τσεκάρισμα που πάει με κάθε review διαπίστωσα πως έχουν βγάλει ένα ακόμα άλμπουμ το 2009, το οποίο εγώ τουλάχιστον δεν πήρα πρέφα, αλλά αν κρίνω από την ποιότητα του παρόντος EP καλό θα ήταν να το τσεκάρω κάποια φάση.
Παλιακό death/black λοιπόν που ζέχνει 90ίλα πιο πολυ και από τα rave αφιερώματα του Lemon και θυμίζει πιο αθώες εποχές, όταν ακόμα δεν είχαμε καταλάβει πόσο νούμερα είναι πολλοί απο τους μαυρομέταλλους “ήρωες” μας και θεωρούσαμε τα καγκουριλικια των τότε Σκανδιναβών edgy. Μπορεί στη πορεία να αντιληφθήκαμε τα πολλά στραβά της τότε σκηνής (κάποιοι από εμάς τουλάχιστον, μερικοί παραμένουν ηλίθιοι) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι α) η εν λόγω μουσική δεν εξακολουθεί να γαμάει, και β) ότι είναι κακό να προσπαθείς να ξαναπιάσεις το τότε συναίσθημα.
Αν οι 2 παραπάνω παρατηρήσεις σας βρίσκουν σύμφωνους, τότε αυτό το EP είναι για πάρτη σας. Αν πάλι δεν σας αρέσουν τέτοιοι παλιμπαιδισμοί, εσείς χάνετε, εγώ πάλι λέω να ξεσκονίσω to “In the Forest of the Dreaming Dead” (μωρή γκάβλα) για να τo ακούσω παρέα με το “Annihilation”.
533 
