ZERO DOWN: “Larger Than Death”

Υβρίδιο είναι το αποτέλεσμα της διασταύρωσης δύο γενετικά ανόμοιων ατόμων, τα οποία όμως εκφράζουν κάποιο κοινό χαρακτηριστικό με διαφορετικό τρόπο. Τα υβρίδια ή θα είναι πετυχημένα και θα προσαρμοστούν στη φύση ή είναι καταδικασμένα να εξαφανιστούν. Το ίδιο ισχύει και στη μουσική, με την περίπτωση των Zero Down και τον καινούριο δίσκο τους “Larger Than Death”να ανήκει στη πρώτη κατηγορία, αφού το κλασσικό metal τους μπολιασμένο με punk επιρροές σε κερδίζει με την πρώτη ακρόαση.

Οι Zero Down ιδρύθηκαν το 2002 και από το 2005 και μετά, κυκλοφορούν δίσκο ανά τρία περίπου χρόνια, με το “Larger Than Death” να αποτελεί το πέμπτο album της μπάντας από το Seattle. Βετεράνοι πλέον, έχουν περιοδεύσει σε όλο τον κόσμο με συγκροτήματα όπως Raven, Accept, The Accused, UDO, Michael Schenker Group, Prong, Hammerfall,  και Paul Dianno. Η παραγωγή έχει γίνει από τον Martin Feveyear (QOTSA, Screaming Trees, Duff McKeagan’s Loaded) στα Earwig Studios, ενώ το φοβερό εξώφυλλο με τη μασκότ του συγκροτήματος τον Snake Charmer το έχει φιλοτεχνήσει ο master Ed Repka (Megadeth, Death).

Το “Larger Than Death” περιέχει 9 τραγούδια-δυναμίτες και ένα intro και μοιράζει πόνο και στα περίπου τριάντα πέντε λεπτά που διαρκεί. Οι Αμερικάνοι συνδυάζουν τη δύναμη του metal με τη μαγκιά του punk και το αποτέλεσμα είναι non stop κοπάνημα. Οι Zero Down είναι κλασσική συμμορία του δρόμου και ο τραγουδιστής Mark Hawkinson είναι ο άξιος αρχηγός της καθώς τα φωνητικά του ισορροπούν τέλεια ανάμεσα στα δυο μουσικά είδη, χωρίς σε καμία περίπτωση να γίνεται γραφικός. Τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι τα “Lightening Rod” και το “Curandera”. Ακόμα  λάτρεψα το “Racoon City” λόγω άπειρου προσωπικού καψίματος με το video game “Resident Evil”.

Με το “Larger Than Death” οι Zero Down κερδίζουν το μουσικό στοίχημα που έβαλαν κατεδαφίζοντας  τις όποιες ενστάσεις. Είναι ωραίοι οι μόρτες.

534

Avatar photo
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.