MURDER ANGELS

Περίπου για  μια πενταετία, οι Murder Angels δεν αποτελούν απλά έναν ακόμα αριθμό στην πολυάριθμη metal σκηνή της Λάρισας, αλλά καταφέρνουν να εκφράζουν την αγάπη τους και τις επιρροές τους από το παρελθόν με έναν φρέσκο, μοντέρνο αέρα και με την ορμή των νέων μουσικών που θέλουν να γράψουν τη δική τους ιστορία στο χώρο. Αφήνουμε τον τραγουδιστή τους Τόλη Μέκρα να μας αποκαλύψει πως σκοπεύουν να τα καταφέρουν.

Γεια σου Τόλη! Αυτοσυστηθείτε στο κοινό του Rockway με ένα σύντομο ιστορικό της μπάντας.
Ξεκινήσαμε το 2013 και με το αρχικό line up ηχογραφήσαμε ένα demo. Έπειτα από κάποιες αλλαγές μελών, αλλά και εσωτερικές, κυκλοφορήσαμε το ομώνυμο album μας το 2016, ενώ την τελευταία μέρα του 2017 ανακοινώθηκε η δεύτερη επίσημη κυκλοφορία μας, το EP “The Spell”.



Δώσε μας το δικό σας ορισμό για τη μουσική σας. Ποια ονόματα θεωρείτε πως επηρέασαν καταλυτικά το ύφος σας;
Η μουσική μας είναι heavy metal! Οι επιρροές μας καλύπτουν όλο το φάσμα των ‘80s.

Ποιες είναι οι ιδιαιτερότητες για μια metal μπάντα από την ελληνική επαρχία και συγκεκριμένα τη Λάρισα;
Περισσότερες μονοκατοικίες όπου δεν ενοχλείς γείτονες παίζοντας, μικρές αποστάσεις από σπίτι σε σπίτι ποδαράτο, δύσκολο να σου αρέσει κάπου η μουσική που παίζει για να πιείς μία μπύρα, οπότε και περισσότερες πρόβες!



Μετά από ένα άλμπουμ και ένα ΕΡ, πώς προβλέπετε τη μουσική εξέλιξη του γκρουπ στο άμεσο μέλλον;
Οι συνθέσεις της μπάντας προχωρούν συνεχώς! Οπότε θα δείτε στην επόμενη κυκλοφορία μας, πολύ σύντομα!

Ποιες ήταν ως τώρα οι αντιδράσεις από τον κόσμο που άκουσε τη δουλειά σας;
Ο κόσμος φαίνεται να γουστάρει! Πουλάμε αρκετά και στα live μας περνάμε κάθε φορά και καλύτερα, ανυπομονώντας για το επόμενο!



Πιστεύετε πως η ελληνική metal σκηνή σήμερα κοιτάζει στα μάτια τις αντίστοιχες καταξιωμένες άλλων χωρών με παράδοση; Ποιος θεωρείτε πως είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της;
Σίγουρα η ελληνική metal σκηνή βρίσκεται σε πολύ καλή φάση, ωστόσο δύσκολα κοντράρεις ΗΠΑ, Γερμανία, Σουηδία, κλπ. Δεν θα έλεγα ότι υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος εχθρός, παρά μόνο μουσική.

Ποια ήταν η πιο συγκλονιστική συναυλιακή εμπειρία για τους Μ.Α. ως σήμερα;
Το μοναδικό μας μέχρι τώρα live στο εξωτερικό, ανοίγοντας για τους Helstar στο Μιλάνο, όπου και οι αντιδράσεις του κοινού ήταν πρωτόγνωρες για εμάς ως τότε.



Αν μπορούσατε να μπείτε σε μια χρονομηχανή σε πια εποχή θα θέλατε να σταματήσετε;
Σίγουρα κάπου στα ‘80s!!!

Ποια είναι τα πράγματα που σας δίνουν ερεθίσματα και λόγους να γράψετε μουσική;
Τα ακούσματά μας, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά κάνοντας αυτό που αγαπάμε πιο πολύ, όπως και το ίδιο το heavy metal σαν τρόπος ζωής.

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που έχετε αντιμετωπίσει ως τώρα;
Είναι αρκετές… Υπήρξαν φάσεις που μέλη φύγανε εν μέσω ηχογραφήσεων, πριν από σημαντικά lives, ή που δεν είχαν καν στέγη! Δεν κωλώνουμε όμως…



Αν σας έλεγαν να διαλέξετε μόνο μια φράση από τους στίχους σας που αποτελεί για σας κάτι σαν “moto” ποια θα ήταν αυτή;
Surrender is no way of life!!!

Τέλος, ποια μεγάλη μπάντα αποτελεί το απωθημένο σας και θα θέλατε να μοιραστείτε τη σκηνή μαζί της και γιατί;
Η απάντηση είναι εύκολη… οι Death SS! Το γεγονός και μόνο ότι δανειστήκαμε από αυτούς το όνομά μας αρκεί!

837
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…