Benvenuto, Killer Boogie!
Δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά για τους Killer Boogie, project του σινιόρε Gabriele Fiori (Black Rainbows, οσονούπω και κριτική για το δικό τους), ο οποίος από ό,τι φαίνεται έχει μια γεμάτη χρονιά.
Όπως και στο ντεμπούτο τους “Detroit”, έτσι και εδώ οι Killer Boogie παίζουν το φασαριόζικο rock ‘n’ roll των MC5, με την ψυχεδελική προέκταση των Blue Cheer, πατώντας στην άμμο που άπλωσαν οι Fu Manchu.
Το εξώφυλλο παραπέμπει σε εκείνη την εποχή την οποία προδίδουν τα παραπάνω ονόματα και ο όποιος ψυχεδελοροκάς θα το έβλεπε σε προθήκη δισκοπωλείου θα σκεφτόταν σοβαρά να το αποκτήσει. Το εσωτερικό δεν θα τον απογοήτευε, αφού και μουσικά και από θέμα παραγωγής το “Acid Cream” είναι άρτιο. Είναι αυτό το ενεργειακά φορτισμένο heavy rock ‘n’ roll που δεν σε αφήνει να βαρεθείς ή να νυστάξεις, αντιθέτως σε κάνει να παρτάρεις σκληρά (ένα ποτάκι θα πιω, ρε μάνα). Πάσχει πρωτοτυπίας, ναι, αλλά και τι με αυτό; Έχει ψυχή, έχει δύναμη, έχει έμπνευση, έχει πυγμή, είναι rawk!
Μουσική ιδανική τόσο για το δρόμο, όσο και για ένα γερό μεθύσι! Μια ακόμη ρουφηξιά και φεύγω…στο υπόσχομαι!
Highlights: “Am I Daemon”, “Superpusher ’69”, “Let the birds fly”, “The Black Widow”
710